วารสารเทคนิคการแพทย์

การประเมินประสิทธิภาพของการทดสอบ Neuron-Specific Enolase โดยวิธี Chemiluminescent Microparticle Immunoassay ด้วยเครื่อง Alinity i และวิธี Electrochemiluminescence Immunoassay ด้วยเครื่อง Cobas e801

2023-08-03T22:38:00+07:00

Neuron-specific enolase (NSE) เป็นสารบ่งชี้มะเร็งที่มีประโยชน์ในการช่วยวินิจฉัย ติดตาม การรักษา และพยากรณ์โรคมะเร็งปอดชนิดเซลล์ขนาดเล็ก การตรวจวัด NSE ในอดีตมีข้อจำกัด เนื่องจาก มีวิธีให้เลือกใช้ทดสอบน้อย และวิธีการทดสอบมีความซับซ้อน ปัจจุบันมีการพัฒนาวิธีการทดสอบที่หลากหลายและใช้งานง่ายขึ้น เช่น การตรวจวิเคราะห์ NSE ด้วยวิธี chemiluminescent microparticle immunoassay (CMIA) โดยใช้เครื่อง Alinity i ของ Abbott การศึกษานี้จึงมุ่งเน้นไปที่การเปรียบเทียบการตรวจวิเคราะห์ปริมาณ NSE ระหว่างการทดสอบ NSE ของ Abbott ที่ใช้ระบบ Alinity i และการ ทดสอบ NSE ของ Roche Elecsys โดยใช้ Cobas e801 ผลการทดสอบพบว่าความแม่นยำแบบ within-run (%CV) ของ Cobas e801 อยู่ระหว่างร้อยละ 0.9 ถึง 1.0 ในขณะที่ Alinity i อยู่ระหว่างร้อยละ 1.71 ถึง 2.76 และความแม่นยำแบบ within-laboratory ของ Cobas e801 อยู่ระหว่างร้อยละ 2.03 ถึง 2.11 ในขณะที่ Alinity i อยู่ที่ร้อยละ 1.89 ถึง 2.86 ถึงแม้ว่าผลการศึกษาจะแสดงให้เห็นว่า Cobas e801 มีความแม่นยำมากกว่า Alinity i เล็กน้อย แต่การวิเคราะห์โดยใช้ Passing and Bablok regression แสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ที่ดีระหว่าง Alinity i และ Cobas e801 ด้วยผลความชันเท่ากับ 0.96 และจุดตัดเท่ากับ -2.02 นอกจากนี้การศึกษาค่าผลรวมความสอดคล้องของทั้งสองเครื่อง พบว่าค่าทำนายผลบวกเท่ากับร้อยละ 98.65 และค่าทำนายผลลบเท่ากับร้อยละ 90.91 ดังนั้น จากผลการศึกษาทั้งหมด สามารถสรุปได้ว่าค่าการตรวจวิเคราะห์ปริมาณ NSE ด้วยเครื่องทั้งสองนี้สอดคล้องกัน และสามารถใช้ ทดแทนกันได้

ผลของสารกันเลือดแข็งแมกนีเซียมซัลเฟตและโซเดียมซิเตรตต่อภาวะเกล็ดเลือดต่ำปลอมจากสารกันเลือดแข็งชนิดอีดีทีเอ

2023-10-02T12:39:47+07:00

ภาวะเกล็ดเลือดต่ำปลอมจากสารกันเลือดแข็งชนิดเอทิลีนไดเอมีนเตตราอะซิติกแอซิด หรืออีดีทีเอ (EDTA-dependent pseudothrombocytopenia; EDTA-PTCP) เป็นภาวะเกล็ดเลือดมีการเกาะกลุ่มเนื่องจากสารกันเลือดแข็งอีดีทีเอ ทำให้จำนวนเกล็ดเลือดที่นับได้ต่ำกว่าความจริง เกิดความคลาดเคลื่อนในการรายงานจำนวนเกล็ดเลือด ซึ่งส่งผลให้การวินิจฉัยและการรักษาผิดพลาดได้ ผู้วิจัยจึงสนใจศึกษาประสิทธิผลของสารกันเลือดแข็งชนิดแมกนีเซียมซัลเฟต โซเดียมซิเตรต และอีดีทีเอที่มีต่อจำนวนเกล็ดเลือดและค่าพารามิเตอร์ต่าง ๆ ทางโลหิตวิทยา และวิเคราะห์ที่เวลาแตกต่างกันด้วยเครื่องวิเคราะห์เม็ดเลือดอัตโนมัติ Sysmex XN-3000 โดยศึกษาในผู้ที่มีภาวะเกล็ดเลือดต่ำปลอมจากสารกันเลือดแข็งอีดีทีเอจำนวน 30 ราย ผลการศึกษาพบว่าค่าเฉลี่ยจำนวนเกล็ดเลือดในตัวอย่างเลือดที่เก็บในสารกันเลือดแข็งชนิดแมกนีเซียมซัลเฟต (183.89±57.20) x 10³/µL มีค่ามากกว่าการเก็บในสารกันเลือดแข็งชนิดโซเดียมซิเตรต (114.23±43.94) x 10³/µL และอีดีทีเอ (77.41±32.90) x 10³/µL อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p <0.001) ตัวอย่างเลือดที่เก็บในสารกันเลือดแข็งชนิดแมกนีเซียมซัลเฟต ทุกรายมีค่าเฉลี่ยจำนวนเกล็ดเลือดมากกว่าอีดีทีเอคิดเป็นร้อยละ 100 ขณะที่ตัวอย่างเลือดที่เก็บในสารกันเลือดแข็งชนิดโซเดียมซิเตรตมีค่าเฉลี่ยจำนวนเกล็ดเลือดมากกว่าอีดีทีเอเพียง 19 ราย คิดเป็นร้อยละ 63.33 โดยสรุปสารกันเลือดแข็งชนิดแมกนีเซียมซัลเฟตมีประสิทธิภาพในการแก้ไขการเกาะกลุ่มของเกล็ดเลือดจากสารกันเลือดแข็งอีดีทีเอได้ดีกว่าชนิดโซเดียมซิเตรต

ฤทธิ์การยับยั้งอนุมูลอิสระและการต้านไกลเคชันของสารสกัดจากแกลบข้าวไทยที่มีรงควัตถุ

2023-04-24T13:05:30+07:00

โรคเบาหวานเป็นโรคไม่ติดต่อเรื้อรังซึ่งเป็นสาเหตุอันดับต้นในการเสียชีวิตของคนทั่วโลก น้ำตาลในเลือดที่สูงจะเหนี่ยวนำให้เกิดปฏิกิริยาไกลเคชันระหว่างน้ำตาลกับโปรตีนทั้งภายในและภายนอก เซลล์จนทำ ให้เกิดสาร advanced glycosylation end products (AGEs) ทำ ให้ความยืดหยุ่นของหลอดเลือดลดลง และเกิดออกซิเดชันในเซลล์มากขึ้น ปัจจุบันเริ่มมีการศึกษาการใช้ข้าวซึ่งเป็นพืชเศรษฐกิจที่สำคัญของไทยในการรักษาโรคเบาหวานอย่างกว้างขวางขึ้น แต่การศึกษาในส่วนของแกลบข้าวยังมีไม่มาก งานวิจัยนี้จึงได้ศึกษาฤทธิ์การยับยั้งอนุมูลอิสระด้วยวิธี DPPH assay และฤทธิ์ต้านการเกิดไกลเคชันด้วยวิธี In-vitro BSA-glucose assay ในสารสกัดหยาบจากแกลบข้าวไทยที่มีรงควัตถุ 4 ชนิดคือ ข้าวหอมมะลิ ข้าวสังข์หยด ข้าวไรซ์เบอร์รี และข้าวเหนียวดำ โดยเปรียบเทียบผลจากการสกัดด้วย 2 วิธี คือ สกัดด้วยสารละลายเอทานอลเข้มข้นร้อยละ 70 และสกัดด้วยการต้มในน้ำพบว่า การสกัดด้วยเอทานอลมีฤทธิ์ยับยั้งอนุมูลอิสระและฤทธิ์ต้านการเกิดไกลเคชันได้ดีกว่าการต้มอย่างมีนัยสำคัญ (p < 0.05) โดยสารสกัดจากแกลบข้าวเหนียวดำ มีฤทธิ์ยับยั้งอนุมูลอิสระดีที่สุด มีค่า IC₅₀ = 139.76 ± 52.07 ไมโครกรัมต่อมิลลิลิตรซึ่งมีฤทธิ์ดีกว่าสารมาตรฐานบิวทิเลเตทไฮดรอกซีโทลูอีน (BHT) (IC₅₀ = 161.38 ± 33.75 ไมโครกรัมต่อมิลลิลิตร) และมีฤทธิ์ต้านการเกิดไกลเคชันดีที่สุด มีค่า IC₅₀ = 234.69 ± 29.02 ไมโครกรัมต่อมิลลิลิตร ซึ่งมีฤทธิ์ดีกว่าอะมิโนกัวนิดีน (AG) ที่ใช้เป็นสารต้านไกลเคชัน (IC₅₀ = 430.23 ± 6.03 ไมโครกรัมต่อมิลลิลิตร) สอดคล้องกับปริมาณสารประกอบฟีนอลิกรวม (60.60 ± 3.57 มิลลิกรัม gallic acid equivalent (GAE) ต่อกรัม) และปริมาณแอนโทไซยานินรวม (2.064 ± 0.2 มิลลิกรัมต่อลิตร) ที่พบสูงสุดในสารสกัดจากแกลบข้าวเหนียวดำ ผลการศึกษาดังกล่าวอาจเป็นแนวทางในการนำไปพัฒนา เป็นยาและอาหารเสริมสำ หรับผู้ป่วยโรคเบาหวาน

การศึกษาความหลากหลายและความสัมพันธ์ทางพันธุกรรมของยีน Mitochondrial Cytochrome c Oxidase Subunit 1 (cox1) ของเชื้อ Plasmodium knowlesi ในประเทศไทย

2023-07-03T16:34:52+07:00

ผู้ติดเชื้อมาลาเรียทั่วโลกมีประมาณร้อยละ 40 ของประชากรโลก Plasmodium knowlesi เป็นเชื้อมาลาเรียที่พบในลิงแสมที่อาศัยในแถบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และสามารถติดต่อมาสู่คน ยีน cytochrome c oxidase subunit 1 (cox1) เป็นยีนที่อยู่ในไมโทคอนเดรีย ซึ่งสร้างโปรตีนที่มีความสำคัญในกระบวนการหายใจระดับเซลล์ และนิยมนำมาใช้ในการระบุชนิดและศึกษาทางด้านวิวัฒนาการของสิ่งมีชีวิต วัตถุประสงค์ของงานวิจัยนี้เพื่อศึกษาความหลากหลายและความสัมพันธ์ทางพันธุกรรมของยีน cox1 ของเชื้อ Plasmodium knowlesi ในประเทศไทย งานวิจัยนี้ใช้ตัวอย่าง DNA ของเชื้อ P.knowlesi จำนวน 40 ตัวอย่างจาก 11 จังหวัดในประเทศไทยมาศึกษาด้วยเทคนิค PCR โดยมี cox1 เป็นยีนเป้าหมาย หลังจากนั้น นำข้อมูลลำดับนิวคลีโอไทด์ของยีน cox1 มาสร้างต้นไม้สายวิวัฒนาการ (phylogenetic tree) ด้วยวิธี Maximum Parsimony ในการแบ่งกลุ่ม P. knowlesi ในประเทศไทย และวิเคราะห์ร่วมกับประวัติผู้ป่วย ถิ่นที่อยู่อาศัย อาชีพ และความหนาแน่นของเชื้อเพื่อหาความสัมพันธ์กับกลุ่มของเชื้อ ผลการวิจัยสามารถแบ่งกลุ่มเชื้อ P. knowlesi ได้เป็น 13 คลัสเตอร์ (I-XIII) ได้แก่ Cluster I (8 ไอโซเลท), II (7 ไอโซเลท), III (3 ไอโซเลท), IV (1 ไอโซเลท), V (4 ไอโซเลท), VI (1 ไอโซเลท), VII (3 ไอโซเลท) ,VIII (1 ไอโซเลท), IX (1 ไอโซเลท), X (3 ไอโซเลท), XI (2 ไอโซเลท), XII (1 ไอโซเลท และ XIII (5 ไอโซเลท) พบเพศชายติดเชื้อ P. knowlesi มากกว่าเพศหญิง โดยเป็นเพศชาย 35 คน เพศหญิง 5 คน กลุ่มอายุการติดเชื้อ P. knowlesi แบ่งเป็นกลุ่มอายุน้อยกว่า 40 ปี 15 คน และมากกว่าหรือเท่ากับ 40 ปีขึ้นไป 25 คน สัญชาติไทย 39 คน สัญชาติพม่า 1 คน ผู้ป่วยที่มีข้อมูลความหนาแน่นของเชื้อจำนวนทั้งหมด 33 คน มีความหนาแน่นของเชื้อในเลือดน้อยกว่า 10,000 ต่อไมโครลิตร จำนวน 26 คน และกลุ่มผู้ป่วยที่มีความหนาแน่นของเชื้อในเลือดมากกว่าหรือเท่ากับ 10,000 ต่อไมโครลิตรจำนวน 7 คน สรุปผลการจําแนกเชื้อ P. knowlesi พบว่ามี 13 คลัสเตอร์ เชื้อในแต่ละคลัสเตอร์มีความใกล้เคียงกันทางด้านพันธุศาสตร์และเชื้อส่วนใหญ่ในพื้นที่ต่างกันนั้นมีลําดับนิวคลีโอไทด์ของยีนที่แตกต่างกันออกไป ผลการวิจัยนี้เป็นข้อมูลทางระบาดวิทยาทางชีวโมเลกุลเบื้องต้นของเชื้อ P. knowlesi ที่แพร่ในแต่ละพื้นที่ในประเทศไทย ซึ่งมีประโยชน์ต่องานทางด้านสาธารณสุข การวางแผนควบคุมและกำจัดโรคมาลาเรียในประเทศไทย

การจำแนกรหัสพันธุกรรมของเชื้อ SARS-CoV-2 ด้วยเทคนิค Next Generation Sequencing ที่สถาบันบำราศนราดูร

2023-09-28T11:37:18+07:00

การตรวจวิเคราะห์รหัสพันธุกรรมของเชื้อ Severe Acute Respiratory Syndrome Coronavirus-2 (SARS-CoV-2) ด้วยเทคนิค next-generation sequencing (NGS) มีความสำคัญในการศึกษาด้านระบาดวิทยาและการประเมินประสิทธิภาพของวัคซีน คำแนะนำองค์การอนามัยโลก ปี พ.ศ. 2564 ระบุให้ใช้เทคนิคนี้ในการติดตามการเปลี่ยนแปลงของสายพันธุ์เชื้อ SARS-CoV-2 ได้ การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อจำแนกสายพันธุ์ของเชื้อ SARS-CoV-2 ด้วยเทคนิค NGS จากสิ่งส่งตรวจ nasopharyngeal/throat swab ของ ผู้ป่วยโรคโควิด 19 ในงานประจำวันของสถาบันบำราศนราดูร ประเทศไทย ระหว่างเดือนมิถุนายน 2564 ถึงเดือนมีนาคม 2565 จำนวน 135 ตัวอย่าง วิธีการศึกษาประกอบด้วยการสกัดสารพันธุกรรมจากสิ่งส่งตรวจด้วยเครื่องอัตโนมัติ การถอดรหัสพันธุกรรมด้วยวิธี Ion AmpliSeq^TM กับระบบ Ion torrent GeneStudio^TM S5 และการวิเคราะห์ SARS-CoV-2 lineage โดยใช้โปรแกรม SARS-CoV-2 Insight Research Plug-in Package และ Torrent Suite กลุ่มตัวอย่างเป็นเพศชายจำนวน 50 ราย เพศหญิงจำนวน 85 ราย ค่ามัธยฐานของอายุ คือ 33 ปี (ช่วงอายุ 6 เดือนถึง 86 ปี) ผลการตรวจรหัสพันธุกรรมพบเชื้อ SARS-CoV-2 สายพันธุ์ Omicron จำนวน 89 ราย (ร้อยละ 65.93) สายพันธุ์ Delta จำนวน 40 ราย (ร้อยละ 29.63) และ สายพันธุ์ Alpha จำนวน 6 ราย (ร้อยละ 4.44) ความชุกของสายพันธุ์ SARS-CoV-2 ที่ตรวจพบในช่วงเดือนมกราคมถึงมีนาคม พ.ศ. 2565 ส่วนใหญ่เป็น Omicron BA.1 และ BA.2 ซึ่งเริ่มมีการระบาดในประเทศไทย ผลการศึกษานี้สามารถนำไปใช้เป็นข้อมูลด้านระบาดวิทยาของโรคโควิด 19 และติดตาม วิวัฒนาการของเชื้อไวรัสเพื่อประเมินประสิทธิผลของวัคซีนและยารักษาโรคต่อไป

ผลกระทบของสังกะสีต่อรูปแบบเปปไทด์และค่าคะแนนในการระบุชื่อเชื้อก่อโรค Vibrio cholerae ด้วยเครื่อง MALDI-TOF MS

2023-07-09T14:53:57+07:00

เครื่อง Matrix-assisted laser desorption/ionization time-of-flight mass spectrometry (MALDI-TOF MS) สามารถระบุจีนัสและสปีชีส์ของจุลชีพได้อย่างรวดเร็วและแม่นยำ โดยวิเคราะห์รูปแบบเปปไทด์ (mass spectra) ของแบคทีเรียและเปรียบเทียบกับฐานข้อมูล ด้วยความไวสูง ทำให้สามารถตรวจจับการเปลี่ยนแปลงของเปปไทด์ได้อย่างมีประสิทธิภาพ ปัจจุบันนิยมใช้สังกะสีเป็นอาหารเสริม และผสมในเครื่องดื่มหลายชนิด เนื่องจากมีคุณสมบัติในการเสริมสร้างระบบภูมิคุ้มกัน ความงามและใช้ลดความรุนแรงของโรคท้องร่วงได้ อย่างไรก็ตามผลกระทบของสังกะสีต่อการระบุเชื้อโรค เช่น Vibrio cholerae โดยใช้เทคนิค MALDI-TOF MS ยังไม่ชัดเจน ดังนั้น การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลกระทบของสังกะสีต่อรูปแบบเปปไทด์ และค่าคะแนนที่ใช้ในการระบุเชื้อจุลชีพ V. cholerae ระหว่างสายพันธุ์ที่มีและไม่มียีนก่อโรค โดยได้รับสังกะสีที่ความเข้มข้น 0.2 ถึง 0.8 มิลลิโมลาร์ และวิเคราะห์ด้วย MALDI-TOF MS พบว่าค่าคะแนนที่ใช้ในการระบุเชื้อจุลชีพทั้งสองสายพันธุ์มีแนวโน้มลดลงตามการเพิ่มขึ้นของความเข้มข้นสังกะสีอย่างมีนัยสำคัญ (p < 0.05) อย่างไรก็ตามยังสามารถระบุจีนัสและสปีชีส์ได้ถูกต้อง ผลการวิเคราะห์นี้สอดคล้องกับผลการวิเคราะห์รูปแบบเปปไทด์โดย principal component analysis (PCA) โดยพบการเปลี่ยนแปลงรูปแบบเปปไทด์ตามความเข้มข้นของสังกะสีอย่างมีนัยสำคัญ เฉพาะในสายพันธุ์ที่มียีนก่อโรคเท่านั้น (p < 0.01) นอกจากนี้พบว่าสังกะสีที่ความเข้มข้น 0.8 มิลลิโมลาร์ ส่งผลทำให้เกิดการระบุสายพันธุ์ (strain) ที่ผิดพลาด โดยพบว่ามีเปปไทด์ที่มีความจำเพาะกับผลของสังกะสีต่อเชื้อนี้ที่ตำแหน่ง m/z 4745, 5122, 6275 และ 7160 ดาลตัน ผลการวิจัยนี้ทำให้เกิดองค์ความรู้เกี่ยวกับผลกระทบของสังกะสีที่มีต่อการระบุชนิดของแบคทีเรียโดยใช้เทคนิคMALDI-TOF MS นำไปสู่การวินิจฉัยเชื้อที่ถูกต้องแม่นยำ กรณีที่มีการรบกวนจากสังกะสีในสิ่งส่งตรวจ

การเปรียบเทียบวิธีการย้อมสี Modified Fite-Faraco การย้อมสี Auramine O และวิธี Real-Time PCR กับการย้อมสีด้วยวิธีมาตรฐานในการตรวจหาเชื้อ Mycobacterium leprae ในตัวอย่างที่เก็บจากการกรีดผิวหนัง

2023-07-22T10:33:44+07:00

การเปรียบเทียบวิธีการตรวจหาเชื้อ Mycobacterium leprae โดยวิธีการย้อมสี modified Fite-Faraco (FF) วิธี fluorescent Auramine O (AO) และการตรวจหา Pra gene ด้วยวิธี real-time PCR กับการย้อมสีด้วยวิธีมาตรฐาน Ziehl Neelsen (ZN) ในผู้ป่วยโรคเรื้อน 32 ราย ที่เข้ารับบริการรักษา โรคเรื้อนที่สถาบันราชประชาสมาสัย โดยขูดเก็บตัวอย่างสารน้ำและเนื้อเยื่อผิวหนังโดยการกรีดผิวหนัง รายละ 4 ตำแหน่ง คือ ติ่งหูทั้ง 2 ข้างและรอยโรคที่กำเริบมากที่สุดอีก 2 ตำแหน่ง เตรียมสไลด์จากตัวอย่างที่เก็บจากการกรีดผิวหนัง (slit-skin smear: SSS) ย้อมสีด้วยวิธี ZN, FF และ AO และตรวจวิเคราะห์ตัวอย่างเนื้อเยื่อด้วยวิธี real-time PCR เพื่อตรวจหา Pra gene การศึกษาครั้งนี้ได้ปรับวิธี FF ด้วยการลดขั้นตอน deparaffinization ไปเป็นการแช่สไลด์ในน้ำมันถั่วเหลืองอย่างเดียวที่อุณหภูมิห้อง 10 นาที ผลการศึกษาพบว่าวิธี ZN, FF, AO และ real-time PCR มีความสอดคล้องกันในระดับดีมาก โดยพบว่าวิธี ZN, FF และ AO ให้ผลบวกกับตัวอย่าง 7, 9 และ 11 ราย จากตัวอย่าง 32 ราย ตามลำดับ และเมื่อตรวจด้วยวิธี real-time PCR พบ M. leprae ใน 9 ตัวอย่าง และยังพบว่าวิธี FF และ AO มีประสิทธิภาพดีกว่าวิธี ZN ในการตรวจวินิจฉัยโรคเรื้อนจาก SSS นอกจากนี้ยังพบว่าวิธี FF, AO และ real-time PCR มีความไวเท่ากันในการตรวจวินิจฉัยผู้ป่วยเชื้อมาก ผลดังกล่าวจึงสรุปได้ว่า วิธี FF, AO และ real-time PCR สามารถใช้ทดแทนวิธี ZN ในการตรวจวินิจฉัยโรคเรื้อนจากตัวอย่างที่เก็บจากการกรีดผิวหนังโดยไม่สูญเสียความไวในการตรวจ วิธี FF ใช้เครื่องมือราคาถูกกว่า สะดวก และง่ายสำหรับการตรวจวัด ดังนั้นการย้อมสีด้วยวิธี FF จึงสามารถใช้เป็นวิธีการสำหรับช่วยยืนยันผู้มีอาการแสดงที่สงสัยว่าเป็นโรคเรื้อนโดยเฉพาะอย่างยิ่งในโรงพยาบาลที่มีทรัพยากรจำกัด

อัตราความผิดพลาดในขั้นตอนก่อนการตรวจวิเคราะห์ ของห้องปฏิบัติการในโรงเรียนแพทย์ไทย

2023-10-20T11:08:22+07:00

ความผิดพลาดที่เกิดขึ้นในขั้นตอนก่อนการตรวจวิเคราะห์ถูกรายงานมามากกว่า 50 ปี แต่ข้อมูลเกี่ยวกับสถิติดังกล่าวในประเทศไทยยังมีค่อนข้างน้อย งานวิจัยนี้จึงรวบรวมข้อมูลสาเหตุและความถี่ของความผิดพลาดก่อนการวิเคราะห์ที่พบในห้องปฏิบัติการ ภาควิชาพยาธิวิทยาคลินิก โรงพยาบาลศิริราช ซึ่งเป็นหนึ่งในโรงพยาบาลระดับตติยภูมิและโรงเรียนแพทย์ในประเทศไทย การศึกษานี้ใช้ข้อมูลในอดีตของสิ่งส่งตรวจที่ถูกปฏิเสธโดยห้องปฏิบัติการ ภาควิชาพยาธิวิทยาคลินิก โรงพยาบาลศิริราช ในช่วงระยะเวลาตั้งแต่เดือนตุลาคม พ.ศ. 2560 ถึงเดือนกันยายน พ.ศ. 2561 โดยแบ่งความผิดพลาดจาก 3 แหล่งที่มา คือ แผนกผู้ป่วยนอก แผนกผู้ป่วยใน และจากโรงพยาบาลหรือห้องปฏิบัติการอื่น ๆ ภายนอก โรงพยาบาลศิริราช ทำการวิเคราะห์ด้วยสถิติเชิงพรรณนาและคำนวณค่า Six Sigma scale จากตัวอย่างสิ่งส่งตรวจทั้งหมด 2,475,917 ตัวอย่าง พบความผิดพลาดก่อนการวิเคราะห์ทั้งหมด 4,147 ตัวอย่าง (0.17%) โดย 82% มาจากแผนกผู้ป่วยใน ผู้วิจัยแบ่งความผิดพลาดก่อนการวิเคราะห์ออกเป็น 6 ประเภท พบว่าการปฏิเสธสิ่งส่งตรวจเกิดขึ้นจากสาเหตุในระหว่างกระบวนการเก็บตัวอย่างมากที่สุด (84.9%) โดยเฉพาะการพบเลือดที่จับตัวเป็นก้อนเป็นความผิดพลาดประเภทย่อยที่พบบ่อยที่สุด คิดเป็น 63.7% จากสิ่งส่งตรวจที่ถูกปฏิเสธทั้งหมด ผลการศึกษานี้แสดงอัตราการปฏิเสธสิ่งส่งตรวจโดยรวมที่ 0.17% Sigma scale พบว่าค่าความผิดพลาดของแผนกผู้ป่วยนอก แผนกผู้ป่วยใน และจากโรงพยาบาลหรือห้องปฏิบัติการอื่นๆ ภายนอก เท่ากับ 4.90, 4.10 และ 4.50 ตามลำดับ โดยแผนกผู้ป่วยในได้ค่าต่ำกว่าเกณฑ์การยอมรับ (4.15) ห้องปฏิบัติการและโรงพยาบาลจึงควรวางกลยุทธ์ในการตรวจสอบความผิดพลาดก่อนการตรวจวิเคราะห์และวางแนวทางป้องกันเพื่อลดความผิดพลาดนี้อย่างมีประสิทธิภาพ