การกระจายตัวของจีโนไทป์เชื้อไวรัสตับอักเสบซีในผู้ติดเชื้อไวรัสเอชไอวีที่เข้ารับการรักษาในสถาบันบำราศนราดูร

บทคัดย่อ

การติดเชื้อไวรัสตับอักเสบซีพบได้บ่อยในกลุ่มผู้ติดเชื้อไวรัสเอชไอวี และผลกระทบของจีโนไทป์ไวรัสตับอักเสบซีต่อการดำเนินโรคติดเชื้อไวรัสทั้งสองชนิดและการตอบสนองต่อการรักษาโรคไวรัสตับอักเสบซี โดยเฉพาะในยุคที่ผู้ติดเชื้อส่วนใหญ่ได้รับการรักษาด้วยยาต้านไวรัสเอชไอวีนั้น ยังต้องมีการศึกษาอีกมาก การวิจัยครั้งนี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการกระจายตัวของจีโนไทป์ไวรัสตับอักเสบซี รวมทั้งความสัมพันธ์กับลักษณะทางคลินิกที่เกี่ยวข้องกับการติดเชื้อไวรัสทั้งสองชนิด ในกลุ่มผู้ติดเชื้อร่วมกัน ที่เข้ารับการรักษาในสถาบันบำราศนราดูร ระหว่างเดือนพฤศจิกายน พ.ศ.2560 ถึงเดือนธันวาคม พ.ศ. 2561 การศึกษาครั้งนี้เป็นแบบภาคตัดขวาง ทำในผู้ติดเชื้อไวรัสเอชไอวีร่วมกับไวรัสตับอักเสบซี จำนวน 73 ราย ซึ่งเกือบทั้งหมดได้รับการรักษาด้วยยาต้านไวรัสเอชไอวี และมีความชุกของไวรัสตับอักเสบซีจีโนไทป์ 1, 3 และ 6 เท่ากับร้อยละ 54.8, 37.0 และ 8.2 ตามลำดับ จากการทดสอบด้วย Chi-squared และ Fisher‘s exact test พบว่า ไม่มีความสัมพันธ์ระหว่าง จีโนไทป์ของไวรัสตับอักเสบซีกับลักษณะทางคลินิกที่ทดสอบ และไม่พบความแตกต่างระหว่างค่ามัธยฐานของอายุ ระยะเวลาตั้งแต่ได้รับการวินิจฉัยว่าติดเชื้อไวรัสเอชไอวีและไวรัสตับอักเสบซี ระดับ HCV viral load ก่อนการรักษา ปริมาณ CD4 รวมทั้งระดับเอนไซม์ aspartate aminotransferase (AST) และ เอนไซม์ alanine aminotransferase (ALT) ที่พบในผู้ติดเชื้อจีโนไทป์ 3 และ 6 เปรียบเทียบกับในผู้ติดเชื้อจีโนไทป์ 1 (p > 0.05) การศึกษาครั้งนี้ ได้รายงานการกระจายตัวจีโนไทป์ของไวรัสตับอักเสบซี ซึ่งเป็นข้อมูลสำคัญในการกำหนดแนวทางการรักษาไวรัสตับอักเสบซี โดยเฉพาะในกลุ่มผู้ที่ติดเชื้อร่วมกับไวรัสเอชไอวี