ความตรงของแบบสัมภาษณ์เพื่อการวินิจฉัยโรคจิตเวชในเด็กและวัยรุ่น ฉบับวัยรุ่น
คำสำคัญ:
จิตเวช, แบบสัมภาษณ์, วินิจฉัยโรค, วัยรุ่นบทคัดย่อ
Objective To determine the validity of Thai Diagnostic Interview for psychiatric disorders in Child and Adolescents (T-DICA-R): adolescent version 13-17 years old.
Materials and methods T-DICA-R consisted of 13 modules in psychiatric disorder and 2 interview forms for adolescents (DICA-R-A) and parent (DICA-R-P). DICA-R had been translated ,back translated, cut few questions down, created new question-flows and new crossing points. Samples were adolescents aged 13-17 years with their parents who had been diagnosed of the particular psychiatric disorders, some with other psychiatric disoders and normal adolescents, 26-68 pairs for each disorder, were from psychiatric hospitals under Department of Mental Health and Tulakarn Chalermprakait judicial hospital. Twenty five interviewers were trained whom were nurses, psychologists, social workers. Statistical analysis of sensitivity and specificity and agreement between T-DICA-R and child psychiatrist were done.
Results Sensitivity, specificity and kappa agreement of DICA-R-A and DICA-R-P were 0.77-0.93, 0.77-0.97, 0.59-0.83 and 0.60-0.87, 0.83-1.0, 0.52-0.83 respectively. Both forms, almost every modules had high specificity and agreement between T-DICA-R and child psychiatrist were substantial and almost perfect.
Conclusion T-DICA-R aims to diagnosis 13 child psychiatric disorders. Interviewers have to trained and experienced prior clinical child psychiatry. It’s validity is high and could be useful where there is no child psychiatrist. Therefore, T-DICA-R: adolescent version is suitable to be used in both epidemiologic research and in child psychiatric clinics.
Downloads
Downloads
How to Cite
ฉบับ
บท
License
- ผู้อ่านสามารถนำข้อความ ข้อมูล จากวารสารไปใช้ไปใช้ประโยชน์ทางวิชาการได้ เช่น เพื่อการสอน เพื่อการอ้างอิง แต่การนำไปใช้เพื่อวัตถุประสงค์อื่น เช่น เพื่อการค้า จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากกรมสุขภาพจิตก่อน
- ความคิดเห็น ข้อมูล และบทสรุปต่าง ๆ ที่ลงตีพิมพ์ในวารสารสุขภาพจิตแห่งประเทศไทยเป็นของผู้เขียนบทความและมิได้แสดงว่ากองบรรณาธิการหรือกรมสุขภาพจิตเห็นพ้องด้วย