การศึกษาพฤติกรรมการฆ่าตัวตายและทำร้ายตนเองของผู้ป่วยออทิสติก ในโรงพยาบาลยุวประสาทไวทโยปถัมภ์

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์ : เพื่อศึกษาพฤติกรรมการฆ่าตัวตายและทำร้ายตนเองของผู้ป่วยออทิสติก

วิธีการ : เป็นการศึกษาย้อนหลัง ทบทวนข้อมูลจากเวชระเบียนผู้ป่วยในที่ได้รับการวินิจฉัยโรคออทิสติกตามเกณฑ์ DSM-V ที่มีพฤติกรรมฆ่าตัวตาย (SSI) และทำร้ายตนเอง (NSSI) ที่โรงพยาบาลยุวประสาทไวทโยปถัมภ์ ระหว่างเดือนมกราคม 2560 ถึงธันวาคม 2562 วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ความถี่และร้อยละ วิเคราะห์ความแตกต่างระหว่างกลุ่มของปัจจัยพื้นฐานและเหตุการณ์ก่อนเกิดพฤติกรรมด้วย chi-square test และ t-test

ผล : กลุ่มตัวอย่างทั้งหมด 59 คน ในจำนวนนี้ 9 คน (ร้อยละ 15) อยู่ในกลุ่ม SSI และ 50 คน (ร้อยละ 85) อยู่ในกลุ่ม NSSI กลุ่ม SSI มีอายุ 11 - 14 ปี ( = 13.8, 95% CI = 11.8 - 13.2) กลุ่ม NSSI มีอายุ 6 - 54 ปี ( = 12.3, 95% CI = 11.6 - 16.0) ทั้งกลุ่ม SSI และ NSSI มีสัดส่วนของเพศหญิงต่อชายเท่ากับ 2 : 7 กลุ่ม SSI มีระดับการศึกษาและระดับความสามารถสูงกว่า และมีโรคร่วมทางจิตเวชมากกว่ากลุ่ม NSSI อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ โรคที่พบร่วมมากที่สุดในกลุ่ม SSI คือ โรคซึมเศร้า (ร้อยละ 77.8) เหตุกระตุ้นก่อนหน้าพฤติกรรม SSI ได้แก่ ปัญหาครอบครัวและสัมพันธภาพกับเพื่อนหรือการถูกกลั่นแกล้ง โรคร่วมที่พบมากที่สุดในกลุ่ม NSSI ได้แก่ โรคสมาธิสั้น (ร้อยละ 54)

สรุป : พฤติกรรม SSI และ NSSI ในกลุ่มผู้ป่วยออทิสติกมีปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการเกิดเหตุการณ์แตกต่างกัน ผู้ให้การรักษา ควรให้ความสำคัญกับความแตกต่างของพฤติกรรมสองรูปแบบนี้ เพื่อการวางแผนป้องกันการเกิดเหตุการณ์ซ้ำ การให้ความช่วยเหลือ และการดูแลต่อเนื่องที่เหมาะสม