ตัววัดทางระบาดวิทยาเพื่อคำนวณภาระโรคจิตเภทในประเทศไทย
คำสำคัญ:
ภาระโรค, ตัววัดทางระบาดวิทยา, โรคจิตเภทบทคัดย่อ
วัตถุประสงค์ เพื่อทบทวน ประเมินและเลือกตัววัดทางระบาดวิทยาที่จะใช้คำนวณภาระโรคจิตเภทที่เหมาะสมกับประเทศไทย
วัสดุและวิธีการ ทบทวนวรรณกรรมจากฐานข้อมูล PubMed, Embase, PsycINFO ที่ตีพิมพ์ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1990-2017 โดยใช้คำสำคัญที่กำหนด จากนั้นจึงคัดกรอง ค้นหางานวิจัยฉบับเต็มและสังเคราะห์ข้อมูลจากการศึกษาที่มีเนื้อหาสอดคล้องกับเรื่องที่ศึกษา
ผล ความชุกชั่วชีวิตของโรคจิตเภท (หรือระยะเรื้อรังหรือหลงเหลือ) ในผู้ป่วยไทยปี พ.ศ. 2556 พบร้อยละ 0.7 ความชุกปัจจุบัน (1 เดือน หรือระยะเฉียบพลัน) พบร้อยละ 0.6 เมื่อเปรียบเทียบกับการสำรวจที่ผ่านมามีแนวโน้มคงที่หรือลดลงเล็กน้อย ความรุนแรงของโรคพบระยะเฉียบพลันร้อยละ 63 และระยะหลงเหลือร้อยละ 37 อายุเริ่มป่วยครั้งแรกในผู้ชายและผู้หญิง 20 ปี และ 24 ปี ตามลำดับ ระยะเวลาที่มีภาวะบกพร่องทางสุขภาพ 15.62±11.1 ปี ในกลุ่มที่ไม่ตอบสนองต่อการรักษาด้วยยา และ 8.28±8.51 ปี ในกลุ่มที่ตอบสนองต่อการรักษาด้วยยา อัตราการป่วยซ้ำครั้งที่สองภายในเวลา 5 ปี เมื่อได้รับการรักษา ร้อยละ 81.9 (95% CI; 70.6%-93.2%) อัตราป่วยซ้ำครั้งที่สาม ร้อยละ 78.0 (95% CI; 46.5-100.0) อัตราการหายจากโรคต่อปีเท่ากับ 1.37 ค่าความเสี่ยงสัมพัทธ์ของการเสียชีวิตจากโรคเท่ากับ 1.1 ค่าถ่วงน้ำหนักของภาวะบกพร่องทางสุขภาพในระยะเฉียบพลัน 0.756 (0.571–0.894) และระยะหลงเหลือ 0.576 (0.399–0.756)
สรุป ค่าความชุกของโรคที่ได้จากการศึกษาของประเทศไทยเป็นตัววัดทางระบาดวิทยาที่เหมาะสมสำหรับคำนวณภาระโรคจิตเภทของคนไทยในขณะนี้ แต่ในอนาคตควรศึกษาตัววัดทางระบาดวิทยาอื่น ๆ ที่ยังไม่มีการศึกษาในไทย ได้แก่ อายุที่เริ่มป่วย ระยะเวลาที่มีภาวะบกพร่องทางสุขภาพ อัตราการกำเริบและการหาย ค่าถ่วงน้ำหนักของภาวะบกพร่องทางสุขภาพ
Downloads
References
2. McFarlane WR. Prevention of the first episode of psychosis. Psychiatr Clin North Am 2011;34:95-107.
3. Ayuso-Mateos JL. Global burden of schizophrenia in the year 2000-version 1 estimates. Geneva: World Health Organization; 2002.
4. Whiteford HA, Degenhardt L, Rehm J, Baxter AJ, Ferrari AJ, Erskine HE, et al. Global burden of disease attributable to mental and substance use disorders: findings from the global burden of disease study 2010. Lancet 2013;382:1575-86.
5. Burden of disease Thailand working group. Disability – adjusted life yeas (DALYs) 2014. Nonthaburi: International
Health Policy Program, Ministry of Public Health; 2017. (in Thai)
6. Jablensky A. Epidemiology of schizophrenia: the global burden of disease and disability. Eur Arch Psychiatry Clin Neurosci 2000;6:274-85.
7. Kittirattanapaiboon P, Tantirangsee N, Chutha W, Tanaree A, Kwansanit P, Assanangkornchai S. Prevalence of mental disorders and mental health problems: Thai national mental health survey 2013. Journal of Mental Health of Thailand 2017;25:1–19. (in Thai)
8. Whiteford HA, Ferrari AJ, Degenhardt L, Feigin V, Vos T. The global burden of mental, neurological and substance use disorders: an analysis from the global burden of disease study 2010. PloS ONE 2015;10:e0116820.
9. Phanthunane P, Vos Theo, Whiteford H, Bertram M, Udomratn P. Schizophrenia in Thailand: prevalence and burden of disease. Popul Health Metr 2010;8:24. doi:10.1186/1478-7954-8-24.
10. Sadock BJ, Sadock VA. Kaplan and Sadock's synopsis of psychiatry: behavioral sciences/clinical psychiatry. Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins; 2011.
11. Buoli M, Caldiroli A, Panza G, Altamura AC. Prominent clinical dimension, duration of illness and treatment response in schizophrenia: a naturalistic study. Psychiatry Investig 2012;9:354-60. doi: 10.4306/pi.2012.9.4.354.
12. Saha S, Barendregt JJ, Vos T, Whiteford H, McGrath J. Modelling disease frequency measures in schizophrenia
epidemiology. Schizophr Res 2008;1:246-54.
13. AlAqeel B, Margolese HC. Remission in schizophrenia: critical and systematic review. Harv Rev Psychiatry 2013;6:281-97.
14. Robinson D, Woerner MG, Alvir JM, Bilder R, Goldman R, Geisler S, et al. Predictors of relapse following response from a first episode of schizophrenia or schizoaffective disorder. Arch Gen Psychiatry 1999;3:241-7.
15. McGrath J, Saha S, Chant D, Welham J. Schizophrenia: a concise overview of incidence, prevalence, and mortality.
Epidemiol Rev 2008;1:67-76.
16. Hartz SM, Pato CN, Medeiros H, Cavazos-Rehg P, Sobell JL, Knowles JA, et al. Comorbidity of severe psychotic
disorders with measures of substance use. JAMA Psychiatry 2014;3:248–54.
17. Murray CJ, Lopez AD. The global burden of disease: a comprehensive assessment of mortality and disability from
diseases, injuries, and risk factors in 1990 and projected to 2020. Cambridge: Harvard University Press; 1996.
18. Kessler RC, Ustün TB. The World Mental Health (WMH) survey initiative version of the World Health Organization
(WHO) Composite International Diagnostic Interview (CIDI). Int K Methods Psychiatr Res 2004;13:93-121.
19. Suraaroonsamrit B, Panyayong B. The development of mental health and psychiatric service in health areas.
Journal of Mental Health of Thailand 2014;3:142-56. (in Thai)
20. Simon AE, Cattapan-Ludewig K, Zmilacher S, Arbach D, Gruber K, Dvorsky DN, et al. Cognitive functioning in the
schizophrenia prodrome. Schizophr Bull 2007;3:761-71.
21. De Hert M, van Winkel R, Wampers M, Kane J, van Os J, Peuskens J. Remission criteria for schizophrenia: evaluation in a large naturalistic cohort. Schizophr Res 2007;1:68-73.
22. World Health Organization (WHO). Schizophrenia: an international follow-up study. Chichester: Wiley; 1979.
23. Andreasen NC, Carpenter Jr WT, Kane JM, Lasser RA, Marder SR, Weinberger DR. Remission in schizophrenia:
proposed criteria and rationale for consensus. Am J Psychiatry 2005;3:441-9.
24. Srisurapanont M, Likhitsathian S, Boonyanaruthee V, Charnsilp C, Jarusuraisin N. Metabolic syndrome in Thai
schizophrenic patients: a naturalistic one-year follow-up study. BMC Psychiatry 2007;1:14.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
- ผู้อ่านสามารถนำข้อความ ข้อมูล จากวารสารไปใช้ไปใช้ประโยชน์ทางวิชาการได้ เช่น เพื่อการสอน เพื่อการอ้างอิง แต่การนำไปใช้เพื่อวัตถุประสงค์อื่น เช่น เพื่อการค้า จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากกรมสุขภาพจิตก่อน
- ความคิดเห็น ข้อมูล และบทสรุปต่าง ๆ ที่ลงตีพิมพ์ในวารสารสุขภาพจิตแห่งประเทศไทยเป็นของผู้เขียนบทความและมิได้แสดงว่ากองบรรณาธิการหรือกรมสุขภาพจิตเห็นพ้องด้วย
