ผลของโปรแกรมแผนการฟื้นคืนสู่สุขภาวะต่อความหวังและคุณภาพชีวิตของบุคคล ที่อยู่กับโรคจิตเภท

บทคัดย่อ

           วัตถุประสงค์  ศึกษาผลโปรแกรมแผนการฟื้นคืนสู่สุขภาวะต่อความหวังและคุณภาพชีวิตของบุคคลที่อยู่กับโรคทางจิตเภท

           วัสดุและวิธีการ  กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ป่วยจิตเภทรับไว้รักษาแบบผู้ป่วยใน รพ.ศรีธัญญา ระหว่างเดือนธันวาคม ๒๕๕๙ – เดือนกุมภาพันธ์ ๒๕๖๐ สุ่มตัวอย่างอย่างง่ายเข้ากลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มละ 30 คน กลุ่มทดลองได้รับโปรแกรมแผนการฟื้นคืนสู่สุขภาวะ จำนวน 6 ครั้ง ครั้งละ 60 นาที วันเว้นวัน จำนวน 2 สัปดาห์ กิจกรรมกลุ่มประกอบด้วย การวางเป้าหมายการฟื้นคืนสู่สุขภาวะ การวางแผนการฟื้นคืนสู่สุขภาวะเมื่อมีตัวกระตุ้น การวางแผนการฟื้นคืนสู่สุขภาวะเมื่อมีสัญญาณเตือน การรู้จักภาวะฉุกเฉิน การวางแผนการรับมือกับภาวะฉุกเฉิน และการทำตามแผนที่กำหนดไว้  กลุ่มควบคุมได้รับการพยาบาลตามปกติ  เก็บข้อมูลด้วยมาตรวัดความหวัง และแบบประเมินคุณภาพชีวิต EQ-5D-5L ประเมินก่อนการทดลองและหลังการทดลอง 1 เดือน วิเคราะห์ข้อมูล ด้วยสถิติเชิงพรรณนา เปรียบเทียบคะแนนความหวังและคุณภาพชีวิตด้วยสถิติ t-test

            ผล   กลุ่มทดลองมีเพศชาย 13 คน หญิง 17 คน กลุ่มควบคุม ชาย 12 คน หญิง 18 คน ก่อนทดลองทั้งสองกลุ่มมีคะแนนเฉลี่ยความหวัง (37.5, 37.4) และคุณภาพชีวิต (0.79, 0.80) ไม่แตกต่างกัน หลังทดลองมีคะแนนเฉลี่ยความหวังมากกว่ากลุ่มควบคุม (46.25, 37.27) ส่วนคะแนนคุณภาพชีวิตทั้งสองกลุ่มไม่แตกต่างกัน (0.88, 0.81)

            สรุป    โปรแกรมแผนการฟื้นคืนสู่สุขภาวะสามารถส่งเสริมความหวังของบุคคลที่อยู่กับโรคจิตเภทได้ แต่คะแนนเฉลี่ยคุณภาพชีวิตไม่ตางกัน