ผลของโปรแกรมการส่งเสริมพฤติกรรมการดูแลตนเองโดยประยุกต์ทฤษฎีความสามารถตนเองร่วมกับทฤษฎีแรงสนับสนุนทางสังคมของผู้ป่วยความดันโลหิตสูง คลินิกความดันโลหิตสูง โรงพยาบาลสมเด็จพระยุพราชกระนวน จังหวัดขอนแก่น

บทคัดย่อ

การวิจัยแบบกึ่งทดลอง แบบ Pre test – post test two – group design ครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการส่งเสริมพฤติกรรมการดูแลตนเองโดยประยุกต์ทฤษฎีความสามารถตนเองร่วมกับทฤษฎีแรงสนับสนุนทางสังคม กลุ่มตัวอย่างคือผู้ป่วยความดันโลหิตสูงที่มารับการรักษาที่คลินิกความดันโลหิตสูง โรงพยาบาลสมเด็จพระยุพราชกระนวน แบ่งเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มเปรียบเทียบ กลุ่มละ 35 คน โดยกลุ่มทดลองได้รับโปรแกรมส่งเสริมพฤติกรรมการดูแลตนเอง ที่ประยุกต์ใช้ทฤษฎีความสามารถตนเองร่วมกับทฤษฎีแรงสนับสนุนทางสังคม ส่วนกลุ่มเปรียบเทียบจะได้รับบริการตามปกติ เครื่องมือที่ใช้ในการรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบสอบถาม ที่ผ่านการตรวจสอบความตรงจากผู้เชี่ยวชาญจำนวน 3 ท่าน ทุกข้อคำถามได้ค่า IOC ระหว่าง 0.67-1.00 และมีความที่ยงด้านการปฏิบัติฯ เท่ากับ 0.742  วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา และสถิติเชิงอนุมาน ได้แก่ สถิติ Paired t-test และสถิติ Independent t-test ที่ระดับนัยสำคัญ 0.05

           ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มทดลอง ส่วนใหญ่เพศหญิง ร้อยละ 71.4  อายุเฉลี่ย 61.17  ปี (S.D.= 9.95) ระยะเวลาเจ็บป่วยด้วยโรคความดันโลหิตสูง 5.88 ปี (S.D.= 3.76)  ส่วนกลุ่มเปรียบเทียบ ส่วนใหญ่เพศหญิง ร้อยละ 62.9 อายุเฉลี่ย 60.45 ปี (S.D.= 9.33) ระยะเวลาเจ็บป่วยด้วยโรคความดันโลหิตสูง 5.60 ปี (S.D.= 4.25)  หลังการทดลอง พบว่า คะแนนเฉลี่ยการปฏิบัติตัวในการดูแลตนเอง ของกลุ่มทดลอง เท่ากับ2.78 คะแนน (S.D.= 0.15)  ส่วนกลุ่มเปรียบเทียบมีคะแนนเฉลี่ย เท่ากับ 2.56 คะแนน (S.D.= 0.20)  เมื่อเปรียบเทียบความแตกต่างค่าเฉลี่ยของคะแนนการปฏิบัติตัวในการดูแลตนเองระหว่างกลุ่มทดลองและกลุ่มเปรียบเทียบ พบว่า มีคะแนนการปฏิบัติตัวในการดูแลตนเองแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ  โดยหลังกลุ่มทดลองมีค่าเฉลี่ยของคะแนนการปฏิบัติตัวในการดูแลตนเองมากกว่ากลุ่มเปรียบเทียบ 0.22 คะแนน (95%CI : 0.13 – 0.30), p-value <0.001)  ดังนั้น  ควรนำโปรแกรมนี้ไปใช้อย่างต่อเนื่องและขยายผลไปยังผู้ป่วยความดันโลหิตสูงคนอื่นๆ