Effects of Drug and Health Product Literacy and Behavior Development Program in Bannonghin Community, Mueang-Mahasarakham District via the Network of Home, Temple, School, and Hospital
Main Article Content
Abstract
Background: Most Thai People are devoid a health awareness, therefore, expanding people's capacity to have literacy and correctly consumption behaviour on drug and health products is essential.
Objectives: To carried out the effects of a developing drug and health product literacy and behavior program in Nonghin community by using a network of home, temple, school and hospital.
Methods: This study was a participatory action research approach that studied from October 2019 to December 2020. The target sample was 180 people who lived in the Nonghin community, Khokkor district, Mueang, Mahasarakham province. Literacy and behaviour of target samples were collected by using questionnaires. Descriptive statistics, Paired-t-test, McNemar’s chi-squraed test, pearson product-moment correlation, and stepwise multiple regression were used to analyze data.
Results: It reveals that the developing drug and health product literacy and behavior program yield the literacy and behaviour of home, temple, school, and hospital network score increased significantly (p<0.05). The sample group had drug and health product literacy at the “approve” level. Noticeably, the drug literacy score (3.93) was significantly that higher (p<0.05) than the other health product score (food 3.89, cosmetic 3.72). furthermore, the sample group had a food consumption behaviour score at the “approve” level (4.03, p<0.05). Results of correlation between health products (food and cosmetic) literacy and behaviour found a significant positive relationship with small correlation (r =0.30, 0.15, p<0.05) after the sample group attended the developed program. Results of stepwise multiple regression analyses of the pre-score shows that overall factors (sex, age, education, and occupation) were associated with drugs literacy and the food consumption behaviour statistically significant by r=0.11; F(4,175)=5.57; and p<0.05, and r=0.06; F(4,175)=2.67; and p<0.05 respectively.
Conclusions: Integrating the network in community that consists of home, temple, school, and hospital for development program might promote sustainability of improving drug and health product literacy. This program could also strengthen community to protect themselves from fraud health products, and lead to decreased inappropriate the use of drug and health products.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
อาทิตย์ พันเดช. สานพลังผู้บริโภคทั่วไทย ร่วมใจแจ้งเบาะแสผลิตภัณฑ์สุขภาพผิดกฎหมายร้องเรียน ร้องทุก กับ อย.: อย. กับภารกิจการคุ้มครองผู้บริโภคด้านผลิตภัณฑ์สุขภาพ. วารสารอาหารและยา 2557;21(1):76-8.
สำนักงานคณะกรรมการอาหารและยา. รายงานข้อมูลฉบับสมบูรณ์ ครั้งที่ 2 โครงการ จัดทำโพลมาตรฐานเกี่ยวกับผลิตภัณฑ์สุขภาพ. นนทบุรี: สำนักงาน. 2562.
คณะกรรมาธิการขับเคลื่อนการปฏิรูปประเทศด้านสาธารณสุขและสิ่งแวดล้อม. การปฏิรูปความรอบรู้และการสื่อสารสุขภาพ. กรุงเทพ: สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร; 2559.
รัชตะ รัชตะนาวิน, อัมรินทร์ ทักขิญเสถียร, ละออ ชัยลือกิจ, อรัญญา สว่างอริยะสกุล, ชะอรสินธุ์ สุขศรีวงศ์, เพชรัตน์ พงษ์เจริญสุข และคณะ. โครงการศึกษาความชุกของปัญหาทางคลินิกที่เกิดจากการใช้สารที่มีสเตียรอยด์ปะปนโดยไม่มีข้อบ่งชี้ทางการแพทย์:รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมวิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม. 2550.
กองบริหารการสาธารณสุข กระทรวงสาธารณสุข. แนวทางการดำเนินงานพัฒนาระบบการใช้ยาอย่างสมเหตุผลในชุมชน. นนทบุรี: กอง. 2563.
กองพัฒนาศักยภาพผู้บริโภค สำนักงานคณะกรรมการอาหารและยา. อย. เผยสถิติการเฝ้าระวังโฆษณาผลิตภัณฑ์สุขภาพปีงบ 2558 ยอดปรับกว่า 1.9 ล้านบาทพร้อมตรวจเข้มปีงบ 2559 [อินเทอร์เน็ต]. นนทบุรี: กอง; 2559 [เข้าถึงเมื่อ 29 ม.ค. 2564.] เข้าถึงได้จาก: http://pca.fda.moph.go.th/public_media_detail.php?id=2&cat=50&content_id=694
Nutbeem D. The evolving concept of heath literacy. Soc Sci Med. 2008;67:2072-78. doi: 10.1016/j.socscimed.2008.09.050. Epub 2008 Oct 25. PMID: 18952344.
สำนักงานคณะกรรมการอาหารและยา. คู่มือการเก็บรวบรวมข้อมูลการใช้ยาปลอดภัยในชุมชน. นนทบุรี: สำนักงาน; 2560.
กองพัฒนาศักยภาพผู้บริโภค สำนักงานคณะกรรมการอาหารและยา. แบบสอบถามการวัดความรู้และพฤติกรรมเกี่ยวกับผลิตภัณฑ์สุขภาพภายใต้โครงการชุมชนเครือข่ายรวมใจป้องกันภัยผลิตภัณฑ์สุขภาพ (บวร.ร.). นนทบุรี: กอง; 2563.
วรางคณา สันเทพ. ถอดบทเรียนการดำเนินงานคุ้มครองผู้บริโภคฯโดยเครือข่าย “บวร.ร.” (บ้าน วัด โรงเรียน โรงพยาบาล) จังหวัดลำปาง. วารสารวิชาการสุขภาพภาคเหนือ. 2562;6(1)11-30.
สิริลักษณ์ รื่นรวย. การจัดการปัญหายาและผลิตภัณฑ์สุขภาพในชุมชนโดยเครือข่าย บวร.ร. วารสารเภสัชกรรมไทย 2563;6(1):11-30.
จิรชัย มงคลชัยภักดิ์, จิรวัฒน์ รวมสุข, เอมอร ชัยประทีป. การศึกษาความรู้และพฤติกรรมเกี่ยวกับการใช้ยาปฏิชีวนะของผู้รับบริการในร้านยาชุมชนจังหวัดปทุมธานี. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย 2555;6(2):91-100.
คุณากร ปาปะขา, วงศา เล้าหศิริวงศ์. สถานการณ์และปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการใช้ยาปฏิชีวนะของกลุ่มวัยแรงงานในจังหวัดมหาสารคาม. วารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี. 2561;34(2):13-22.
นิธิมา สุ่มประดิษฐ์, เสาวลักษณ์ ฮุนนางกูร, ภูษิต ประคองสาย, วิษณุ ธรรมลิขิตกุล, การกระจายและการใช้ยาปฏิชีวนะของโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบล คลินิก และร้านยา. วารสารวิจัยระบบสาธารณสุข 2556;7(2):268-80.
Sutapakdi U, Arparsrithongsagul S, Satawongtip W. Epidemiology. Ya-Chud use behavior of people in Mahasarakham. Mahasarakham: Mahasarakham University; 2000.
สำนักงานคณะกรรมการอาหารและยา. โครงการสำรวจพฤติกรรมและความเชื่อมั่นของผู้บริโภคที่มีต่อผลิตภัณฑ์สุขภาพ ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2563. นนทบุรี: สำนักงาน; 2563.