ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อพฤติกรรมการป้องกันการติดเชื้อเอชไอวี ในกลุ่มชายที่มีเพศสัมพันธ์กับชาย จังหวัดราชบุรี

บทคัดย่อ

บทคัดย่อ

บทนำ: การติดเชื้อเอชไอวีเป็นปัญหาด้านสาธารณสุขทั่วโลก โดยระบุว่าชายที่มีเพศสัมพันธ์กับชาย เป็นกลุ่มที่มีโอกาสเสี่ยงต่อการติดเชื้อเอชไอวีได้มากกว่าคนทั่วไปถึง 22 เท่า

วัตถุประสงค์การวิจัย:  เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการป้องกันการติดเชื้อเอชไอวีในกลุ่มชายที่มีเพศสัมพันธ์กับชาย จังหวัดราชบุรี

ระเบียบวิธีวิจัย: การวิจัยเชิงสำรวจแบบภาคตัดขวาง คัดเลือกกลุ่มตัวอย่างโดยใช้วิธีการแบบลูกโซ่ จำนวน 255 คน เก็บข้อมูลด้วยวิธีการตอบแบบสอบถามด้วยตนเอง ประกอบด้วยข้อคำถาม 1) คุณลักษณะส่วนบุคคล 2) รูปแบบการดำเนินชีวิต 3) ความรู้เกี่ยวกับโรคเอดส์และการป้องกันการติดเชื้อเอชไอวี 4) การรับรู้ความเสี่ยงต่อการติดเชื้อเอชไอวี 5) การได้รับข้อมูลข่าวสารเรื่องยาต้านไวรัสเพื่อการป้องกันการติดเชื้อเอชไอวี  6) การเข้าถึงถุงยางอนามัยและยาต้านไวรัสเพื่อการป้องกันการติดเชื้อเอชไอวี 7) อิทธิพลต่อคู่นอน 8) พฤติกรรมการป้องกันการติดเชื้อเอชไอวี ได้ค่าความเชื่อมั่นครอนบาคแอลฟาเท่ากับ .71, .87, .94, .89, .82 และ .92 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิตเชิงพรรณนา สถิติไคสแคว์ และสถิติวิเคราะห์โลจิสติคเชิงอันดับ

ผลการวิจัย: กลุ่มตัวอย่าง ร้อยละ 50.6 มีระดับพฤติกรรมการป้องกันการติดเชื้อเอชไอวีอยู่ในระดับต่ำ           พบปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการป้องกันการติดเชื้อเอชไอวี ได้แก่ อายุ ระดับการศึกษา อาชีพ รายได้ การตรวจคัดกรองเชื้อเอชไอวี การตรวจคัดกรองโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ รูปแบบการดำเนินชีวิตด้านสุขภาพ ความรู้เกี่ยวกับโรคเอดส์ การรับรู้ความเสี่ยงต่อการติดเชื้อเอชไอวี การได้รับข้อมูลข่าวสารเรื่องยาต้านไวรัสเพื่อการป้องกันการติดเชื้อเอชไอวี  การเข้าถึงถุงยางอนามัยและยาต้านไวรัสเพื่อการป้องกันการติดเชื้อเอชไอวี และพบว่าตัวแปรอิทธิพลของคู่นอน เป็นตัวแปรทำนายที่สำคัญที่สุด (OR = 25, p <.001) 

สรุปผล: อิทธิพลของคู่นอนเป็นปัจจัยที่มีอิทธิพลมากที่สุด มีผลต่อพฤติกรรมการป้องกันการติดเชื้อเอชไอวีในกลุ่มชายที่มีเพศสัมพันธ์กับชาย

ข้อเสนอแนะ: ควรสนับสนุนความรู้เรื่องการป้องกันการติดเชื้อเอชไอวี และการปรับปรุงการเข้าถึงบริการสาธารณสุขที่จะสนับสนุนให้กลุ่มชายที่มีเพศสัมพันธ์กับชาย สามารถเข้าถึงอุปกรณ์ในการป้องกันการติดเชื้อเอชไอวี และก่อให้เกิดพฤติกรรมการป้องกันการติดเชื้อเอชไอวีได้อย่างสม่ำเสมอต่อไป