วารสารการแพทย์แผนจีนในประเทศไทยพิมพ์เผยแพร่บทความที่เกี่ยวข้องกับการแพทย์แผนจีน การรักษาด้วยการฝังเข็ม การใช้ยาสมุนไพร การนวดทุยหนา หรือสาขาอื่นที่เกี่ยวข้องกับการแพทย์แผนจีน ทางวารสารยินดีรับผลงานวิจัย งานวิจัยทางคลินิก บทปริทัศน์ และบทความทางวิชาการอื่นๆ ที่มุ่งเน้นในด้านบริการทางคลินิก การบริหารทางการแพทย์ การศึกษา การพัฒนาคุณภาพ การแพทย์ผสมผสาน นวัตกรรม และเทคโนโลยีที่เกี่ยวข้องกับการแพทย์แผนจีน โดยรับบทความที่เป็นภาษาไทย อังกฤษ หรือจีน ทั้งนี้ แต่ละบทความไม่ว่าจะเป็นภาษาใดก็ตาม จะมีชื่อบทความ ชื่อผู้นิพนธ์ ชื่อสังกัดหน่วยงานหรือสถาบัน บทคัดย่อ คำสำคัญ และชื่อผู้รับผิดชอบบทความทั้ง 3 ภาษา (กรณีที่เขียนภาษาไทยหรือภาษาจีนไม่ได้ สามารถเว้นไว้โดยแจ้งให้ทางวารสารทราบ เพื่อดำเนินการให้)

     สามารถศึกษารูปแบบการเขียนที่ ตัวอย่างแบบฟอร์มการเขียนบทความ

     สามารถศึกษาการส่งบทความที่  วิธีการส่งบทความผ่านระบบ THAIJO

1.1 บทบรรณาธิการ (Editorial Note/编写说明) เป็นการสื่อสารระหว่างบรรณาธิการกับผู้อ่านให้ทราบเกี่ยวกับ ข่าวสาร บทความ รายงานการศึกษา และอื่นๆ ที่กองบรรณาธิการได้นำเสนอในวารสาร หรือเป็นการแสดงความคิดเห็น ความในใจ ความรู้สึกต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับสถานการณ์วิชาการ บทความ ความรู้ หรืออื่นๆ ที่บรรณาธิการต้องการสื่อให้ผู้อ่าน ได้รับรู้หรือเข้าใจ

1.2 จดหมายถึงบรรณาธิการ (Letter to Editor/致编辑信) เป็นเวทีใช้ติดต่อตอบโต้ระหว่างนักวิชาการ ผู้อ่าน กับบรรณาธิการ หรือเจ้าของบทความที่ตีพิมพ์ในวารสาร ในกรณีผู้อ่านมีข้อคิดเห็นแตกต่างต้องการชี้ให้เห็นความไม่สมบูรณ์ หรือข้อผิดพลาดของรายงาน บางครั้งบรรณาธิการ อาจวิพากษ์ สนับสนุนหรือโต้แย้ง นอกจากนี้ยังเป็นเวทีสำหรับการรายงานเบื้องต้น (preliminary report) หรือรายงานสังเขป (short communication) ซึ่งเป็นการนำเสนอรายงานผลการศึกษาวิจัยที่ยังไม่เสร็จสมบูรณ์ ต้องศึกษาต่อเพื่อเก็บข้อมูลเพิ่มเติม 

1.3 บทความพิเศษ (Special Article/特殊文章) เป็นบทความเขียนเกี่ยวกับประสบการณ์ และแสดงความคิดเห็นเชิงวิชาการที่น่าสนใจด้านการแพทย์แผนจีน และเป็นประโยชน์แก่ผู้อ่าน ลักษณะของบทความควรประกอบด้วย ชื่อเรื่อง ชื่อผู้นิพนธ์ ชื่อสังกัดหน่วยงานหรือสถาบัน บทคัดย่อ คำสำคัญ และชื่อผู้รับผิดชอบบทความทั้งภาษาไทย ภาษาอังกฤษ และภาษาจีน บทนำ เนื้อหาข้อคิดเห็นที่นำเสนอ เอกสารอ้างอิง ความยาวรวมทั้งบทความประมาณ 10-15 หน้าพิมพ์ กระดาษ A4 

1.4 นิพนธ์ต้นฉบับ (Original Article/原创论文) เป็นรายงานผลการศึกษา ค้นคว้า วิจัย ที่มีรูปแบบตามมาตรฐานงานวิชาการประกอบด้วยลำดับเนื้อเรื่อง ดังต่อไปนี้ ชื่อเรื่อง ชื่อผู้นิพนธ์ ชื่อสังกัดหน่วยงานหรือสถาบัน บทคัดย่อ คำสำคัญ และชื่อผู้รับผิดชอบบทความทั้งภาษาไทย ภาษาอังกฤษ และภาษาจีน บทนำ ระเบียบวิธีศึกษา ผลการศึกษา วิจารณ์ สรุป กิตติกรรมประกาศ และเอกสารอ้างอิง ความยาวรวมทั้งบทความประมาณ 10-15 หน้าพิมพ์ กระดาษ A4 

1.5 บทปริทัศน์ (Review Article/文献综述) เป็นบทความทางวิชาการที่รวบรวมความรู้เรื่องใดเรื่องหนึ่ง จากวารสาร หรือหนังสือต่างๆ ทั้งในประเทศและต่างประเทศ ประกอบด้วยชื่อเรื่อง ชื่อผู้นิพนธ์ ชื่อสังกัดหน่วยงานหรือสถาบัน บทคัดย่อ คำสำคัญ และชื่อผู้รับผิดชอบบทความทั้งภาษาไทย ภาษาอังกฤษ และภาษาจีน บทนำ วิธีการสืบค้นข้อมูล เนื้อหาที่ทบทวน วิจารณ์ สรุป และเอกสารอ้างอิง ความยาวรวมทั้งบทความประมาณ 10-15 หน้าพิมพ์ กระดาษ A4 

1.6 รายงานผู้ป่วย (Case Report/病例报告) เป็นการรายงานผู้ป่วยที่เป็นโรคที่ไม่ธรรมดา หรือที่เป็นโรคหรือกลุ่มอาการของโรคใหม่ที่ไม่เคยมีการรายงานมาก่อน หรือพบไม่บ่อย และต้องมีหลักฐานชัดเจนอย่างครบถ้วนที่เป็นประโยชน์ โครงสร้างบทรายงานผู้ป่วยประกอบด้วย ชื่อเรื่อง ชื่อผู้นิพนธ์ ชื่อสังกัดหน่วยงานหรือสถาบัน บทคัดย่อ คำสำคัญ และชื่อผู้รับผิดชอบบทความทั้งภาษาไทย ภาษาอังกฤษ และภาษาจีน บทนำ ข้อมูลประวัติอาการ ลำดับการดำเนินโรค การตรวจวินิจฉัย การรักษา ผลการติดตามอาการ วิจารณ์ สรุป และเอกสารอ้างอิง ความยาวรวมทั้งบทความประมาณ 10 หน้าพิมพ์ กระดาษ A4

1.7 เวทีทรรศนะ (Viewpoints & Perspectives/观点评论) เป็นเวทีแห่งการแลกเปลี่ยนและเรียนรู้ข้อมูลเชิงวิชาการ แนวคิดและแนวทางใหม่ๆ ที่เกี่ยวกับการแพทย์แผนจีนและสมุนไพร โดยเสนอความคิดเห็น หรือวิพากษ์เชิงวิชาการของเรื่องที่ทำการศึกษาวิจัยในประเด็นที่ยังไม่มีข้อยุติที่ชัดเจน หรือมีความคิดเห็นในแง่มุมต่างๆ ที่แตกต่างออกไปจากผลการศึกษาวิจัยนั้นๆ หรือไม่ตรงกับความคิดที่มีอยู่เดิม รูปแบบการเขียนเป็นอิสระ แต่ต้องมีชื่อเรื่อง ชื่อผู้นิพนธ์ ชื่อสังกัดหน่วยงานหรือสถาบัน บทคัดย่อ คำสำคัญ และชื่อผู้รับผิดชอบบทความทั้งภาษาไทย ภาษาอังกฤษ และภาษาจีน และเอกสารอ้างอิง ความยาวรวมทั้งบทความประมาณ 10-15 หน้าพิมพ์ กระดาษ A4

1.8 ปกิณกะ (Miscellaneous/杂项) เป็นบทความขนาดย่อมที่ลักษณะอาจเข้าข่าย หรือไม่เข้าข่ายบทความต่างๆ ที่กล่าวมาข้างต้น หรือเป็นบทความแสดงข้อคิดเห็นเกี่ยวโยงกับเหตุการณ์ปัจจุบันที่อยู่ในความสนใจของประชาชนเป็นพิเศษ รูปแบบการเขียนเป็นอิสระ ไม่ต้องมีบทคัดย่อและคำสำคัญ แต่ต้องมีชื่อเรื่อง ชื่อผู้นิพนธ์ ชื่อสังกัดหน่วยงานหรือสถาบัน และชื่อผู้รับผิดชอบบทความทั้งภาษาไทย ภาษาอังกฤษ และภาษาจีน และเอกสารอ้างอิง ความยาวรวมทั้งบทความประมาณ 5 หน้าพิมพ์ กระดาษ A4

1.9 วารสารสโมสร (Journal Club/期刊俱乐部) เป็นบทแนะนำบทความวิชาการและงานวิจัยที่ดี น่าสนใจ พร้อมบทวิเคราะห์และวิจารณ์สั้นๆ โดยผู้เขียน เพื่อให้ผู้อ่านได้รับทราบและนำไปใช้เป็นประโยชน์หรือศึกษาค้นคว้าเพิ่มเติม ไม่ต้องมีบทคัดย่อและคำสำคัญ แต่ต้องมีชื่อเรื่อง ชื่อผู้นิพนธ์ ชื่อสังกัดหน่วยงานหรือสถาบัน และชื่อผู้รับผิดชอบบทความทั้งภาษาไทย ภาษาอังกฤษ และภาษาจีน ความยาวรวมทั้งบทความประมาณ 3-5 หน้าพิมพ์ กระดาษ A4

     เนื่องจากวารสารการแพทย์แผนจีนในประเทศไทยเป็นบทความ 3 ภาษา คือ ภาษาไทย ภาษาอังกฤษ และภาษาจีน โดยชื่อเรื่อง ชื่อผู้นิพนธ์ ชื่อสังกัดหน่วยงานหรือสถาบัน บทคัดย่อ คำสำคัญ และชื่อผู้รับผิดชอบบทความจัดให้มีทั้ง 3 ภาษา (กรณีที่ผู้นิพนธ์เขียนภาษาไทย หรือภาษาจีนไม่ได้ ก็สามารถเว้นไว้ โดยแจ้งความประสงค์ให้ทางวารสารทราบ และทางวารสารจะช่วยดำเนินการให้) ส่วนเนื้อหาบทความท่านสามารถเลือกเขียนภาษาใด ภาษาหนึ่งเป็นภาษาหลักได้ตามความประสงค์

     ชื่อเรื่อง ควรสั้น กะทัดรัด และสื่อเป้าหมายหลักของการศึกษา ไม่ใช้คำย่อ ความยาวไม่ควรเกิน 100 ตัวอักษร พร้อมช่องไฟ ถ้าชื่อยาวมากให้ตัดเป็นชื่อรอง ชื่อเรื่องต้องมีภาษาไทย ภาษาอังกฤษ และภาษาจีน สำหรับภาษาอังกฤษจะใช้คำขึ้นต้นประโยคอักษรตัวแรกเป็นตัวพิมพ์ใหญ่เท่านั้น คำอื่นๆ เริ่มต้นด้วยตัวพิมพ์เล็ก ยกเว้นคำเฉพาะ (proper noun)

     ชื่อผู้นิพนธ์ ให้มีทั้งภาษาไทย ภาษาอังกฤษ และภาษาจีน ใช้ชื่อเต็ม ไม่ใช้คำย่อ ไม่ต้องระบุตำแหน่งและคำนำหน้า หากเป็นชื่อผู้นิพนธ์คนจีนในบทคัดย่อภาษาอังกฤษ ให้เขียนเป็นพินอินและใช้อักษรตัวแรกเป็นตัวพิมพ์ใหญ่เท่านั้น เริ่มด้วยนามสกุล เว้นวรรค ชื่อ เช่น Lin Lele  

     ชื่อสังกัดหน่วยงานหรือสถาบันที่ผู้นิพนธ์สังกัด/ปฏิบัติงานให้มีทั้งภาษาไทย ภาษาอังกฤษ และภาษาจีน (ไม่ใช้คำย่อ) โดยชื่อภาษาอังกฤษจะใช้อักษรตัวแรกเป็นตัวพิมพ์ใหญ่เสมอ (capitalization) ยกเว้นคำบุพบท (preposition) กรณีมีผู้นิพนธ์ 1 ท่านมีสังกัดมากกว่า 1 หน่วยงาน ให้เลือกสังกัดหลักสังกัดเดียวในการเขียน หากแต่ละผู้นิพนธ์มีสังกัดหน่วยงานแตกต่างกันใส่ตัวเลขยกหลังชื่อผู้นิพนธ์แต่ละท่าน และให้ใส่ตัวเลขยกอยู่หน้าชื่อสังกัดหน่วยงาน โดยระบุใช้หมายเลขให้ตรงกับผู้นิพนธ์ เรียงตามลำดับ ถ้าสังกัดหน่วยงานเดียวกันให้ใช้หมายเลขเดิม หากบทความนั้นผู้นิพนธ์ทั้งหมดสังกัดหน่วยงานเดียวกันไม่ต้องใส่ตัวเลข 

     บทคัดย่อแบบเป็นข้อความย่อหน้าเดียว เป็นเนื้อความย่อตามลำดับโครงสร้างของบทความ ได้แก่ หลักการและวัตถุประสงค์ ระเบียบวิธีศึกษา ผลการศึกษา อภิปราย และข้อสรุป ไม่เกิน 250 คำ หรือ 15 บรรทัด ใช้ภาษารัดกุมเป็นประโยคสมบูรณ์ มีความหมายในตัวเองไม่ต้องหาความหมายต่อ ต้องเป็นประโยคอดีต (ภาษาอังกฤษ) ไม่ควรมีคำย่อ ต้องจัดทำทั้งภาษาไทย ภาษาอังกฤษ ภาษาจีน โดยบทคัดย่อของแต่ละภาษาไม่ควรมีอีกภาษาหนึ่งปน โดยไม่จำเป็น 

                        ภาษาไทย ให้ใส่คำว่า “บทคัดย่อ” ไว้หน้าเนื้อความ

                     ภาษาอังกฤษ ให้ใส่คำว่า “Abstract” ไว้หน้าเนื้อความ

                           ภาษาจีนให้ใส่คำว่า “摘要” ไว้หน้าเนื้อความ

     การเรียงลำดับภาษาของบทคัดย่อ กำหนดให้ใช้ภาษาหลักในบทความเป็นลำดับแรก ตามด้วยภาษาไทย และภาษาที่ 3 หากบทความหลักเป็นภาษาไทย ภาษาที่ 2 จะเป็นภาษาอังกฤษ และตามด้วยภาษาจีน

     ให้ระบุทั้งภาษาไทย ภาษาอังกฤษ  และภาษาจีน ใส่ไว้ท้ายบทคัดย่อของแต่ละภาษา ทำให้ผู้อ่านรู้ได้ว่าเป็นเรื่อง

เกี่ยวกับอะไร ใช้ประโยชน์ในการค้นหาบทความในระบบการสืบค้นต่างๆ โดยเฉพาะการค้นทางอินเทอร์เน็ต คำสำคัญ อาจได้แก่ ขอบเขตของการศึกษา เช่น บริการสุขภาพ โรค กลุ่มที่ศึกษา สถานที่ ประเทศ วิธีหลักในการศึกษา เป็นหัวข้อเรื่องสำหรับทำดัชนีคำสำคัญ (keyword index) ของปีวารสาร (volume) และดัชนีเรื่องสำหรับ Index Medicus โดยใช้ Medical Subject Headings (MeSH) terms ของ U.S. National Library of Medicine เป็นแนวทางการให้คำสำคัญ โดยใช้คำสำคัญ 3-5 คำ แต่ละคำคั่นด้วยเครื่องหมายอัฒภาค (;) โดยที่ทั้งสามภาษาจะต้องใช้คำสำคัญเดียวกัน ตามลำดับ 

                               ภาษาไทยให้ใส่คำว่า “คำสำคัญ”

                          ภาษาอังกฤษให้ใส่คำว่า “Keywords”

                                ภาษาจีนให้ใส่คำว่า “关键词”

     หมายถึง ผู้นิพนธ์ที่ทำหน้าที่ประสานงานกับผู้อื่นที่มีชื่อในผลงาน เป็นที่ปรึกษาและประสานงานในการตอบ ข้อคำถามหรือข้อวิจารณ์ โดยต้องระบุชื่อผู้รับผิดชอบบทความ หากเป็นผู้นิพนธ์ท่านเดียวให้ถือว่าเป็นผู้รับผิดชอบบทความ คั่นด้วยเครื่องหมายทวิภาค (:) และอีเมลของผู้รับผิดชอบบทความ 

                   ภาษาไทย ให้ใส่คำว่า “ผู้รับผิดชอบบทความ” ไว้หน้าเนื้อความ

            ภาษาอังกฤษ ให้ใส่คำว่า “Corresponding author” ไว้หน้าเนื้อความ

                          ภาษาจีนให้ใส่คำว่า “通讯作者” ไว้หน้าเนื้อความ

 

ตัวอย่างรูปแบบการเตรียมบทความตั้งแต่ชื่อเรื่องถึงผู้รับผิดชอบบทความ แสดงดังต่อไปนี้

     ให้เขียนด้วยภาษาไทย หรือภาษาจีน หรือภาษาอังกฤษ ซึ่งท่านสามารถเลือกเขียนภาษาใด ภาษาหนึ่งเป็นภาษาหลักได้ตามความประสงค์ ตัวอย่างส่วนประกอบของนิพนธ์ต้นฉบับ มีดังนี้

     เป็นส่วนของเนื้อหาที่บอกความเป็นมา โดยมีการทบทวนวรรณกรรมให้เห็นถึงเหตุผลความจำเป็นของการศึกษาวิจัย ให้ข้อมูลทางวิชาการ พร้อมทั้งจุดมุ่งหมายอย่างคร่าวๆ โดยมีการอ้างอิงเอกสาร เป็นส่วนที่อธิบายให้ผู้อ่านทราบว่า

จะตอบคำถามอะไร อย่างกระชับและชัดเจน และย่อหน้าสุดท้ายจะแสดงวัตถุประสงค์ของการศึกษาและการวิจัยนั้นด้วย ความยาวไม่ควรเกิน 2 หน้า

     เขียนชี้แจงแยกเป็น 2 หัวข้อใหญ่ คือ วัสดุหรือกลุ่มตัวอย่าง (Material/材料) และวิธีการศึกษา (Method/方法)

     ให้บอกรายละเอียดของสิ่งที่นำมาศึกษา เช่น ผู้ป่วย คนปกติ สัตว์ พืช รวมถึงจำนวน และลักษณะเฉพาะของตัวอย่างที่ศึกษา เช่น เพศ อายุ น้ำหนัก ในกรณีที่ทำการศึกษาวิจัยในมนุษย์หรือสัตว์ ตลอดจนอุปกรณ์ต่างๆ ที่ใช้ในการศึกษา ต้องบอกถึงการอนุญาตจากผู้ที่เข้ารับการศึกษาและการยอมรับจากคณะกรรมการพิจารณาจริยธรรมที่เกี่ยวข้อง ในกรณีศึกษาพืช ควรมีตัวอย่างพันธุ์ไม้อ้างอิงงานวิจัย (voucher specimens) ที่เก็บจากพืชต้นที่นำไปประกอบการวิจัยนั้นๆ อาจเก็บรักษาไว้เพื่ออ้างอิงในหอพันธุ์ไม้หรือที่สถาบัน

     ให้ระบุรูปแบบวิธีการศึกษา (study design) เช่น randomize, double-blinded controlled trial หรือ descriptive study หรือ quasi-experimental design การสุ่มตัวอย่าง (randomize) เช่น การสุ่มตัวอย่างแบบง่าย แบบหลายขั้นตอน วิธีการ (interventions) หรือวิธีการดำเนินการ (procedure) ที่ทำการศึกษา เช่น วิธีการเตรียมยาที่ใช้ในการศึกษา ชนิดและขนาดยาที่ใช้ ถ้าเป็นวิธีการที่รู้จักทั่วไปให้ระบุในเอกสารอ้างอิง ถ้าเป็นวิธีใหม่ อธิบายให้ผู้อ่านเข้าใจ วิธีการเก็บข้อมูล วิธีการวิเคราะห์ข้อมูล และสถิติที่ใช้ ในกรณีใช้สารเคมีหรือยาที่สั่งซื้อ ให้ระบุแหล่งที่มาให้ชัดเจน โดยระบุในรูปแบบ (บริษัทและประเทศ)

     ทั้งนี้กรณีทำการวิจัยในมนุษย์หรือสัตว์ จำเป็นต้องระบุว่าโครงการนี้ผ่านการอนุมัติจากคณะกรรมการพิจารณาจริยธรรมการวิจัยในมนุษย์จากหน่วยงานใด พร้อมระบุรหัสโครงการ

     บรรยายถึงผลที่ได้จากการศึกษาตามลำดับหัวข้อของแผนการศึกษาอย่างชัดเจน ดูได้ง่าย ถ้าผลไม่ซับซ้อน ไม่มีตัวเลขมาก บรรยายเป็นร้อยแก้ว แต่ถ้ามีตัวเลขมาก หรือมีหลายตัวตัวแปรมาก ควรใช้ตาราง หรือภาพตามความเหมาะสม โดยแสดงตัวเลขในตารางเฉพาะที่มีส่วนสำคัญ ตำแหน่งของตาราง หรือภาพควรวางไว้ใกล้ข้อความที่เพิ่งกล่าวถึงที่สุด

     เป็นส่วนที่สำคัญที่สุดของบทความทางวิชาการ ต้องเขียนแยกจากผลการศึกษา เป็นการแสดงให้เห็นว่า การศึกษาวิจัยนี้ สามารถบรรลุวัตถุประสงค์ (หรือไม่) ในการค้นหา ต่อยอด อุดช่องว่าง จนได้ความรู้ใหม่ที่เพิ่มจากที่เคยค้นพบมา มีการเปรียบเทียบกับการศึกษาที่ผ่านมา เพื่อแสดงถึงความรู้ใหม่ ซึ่งในที่นี้หมายถึง หลัก (principle) ทฤษฎี (theory) สารสนเทศ (information) หรือความสัมพันธ์ (relationship) ที่เป็นสิ่งใหม่ซึ่งสรุปได้จากการศึกษา อาจยืนยันความรู้เดิมได้บ้าง หรือแตกต่างไปจากผลงานที่มีผู้รายงานไว้ก่อนหรือไม่ อย่างไร เพราะเหตุใดจึงเป็นเช่นนั้น อภิปรายผลที่ไม่ตรงตามที่คาดหวัง อย่างไม่ปิดบัง แต่พยายามอธิบายถึงแง่มุมใหม่ที่แสดงความสำคัญของผลการศึกษาที่ได้ว่าไปต่อยอดความรู้เดิมอย่างไร หรืออาจนำเอาผลการศึกษาอื่น มาอธิบายสิ่งที่ค้นพบจากการวิจัย หรือเอาสิ่งที่ค้นพบไปอธิบายผลการศึกษาอื่น

     แสดงข้อสรุปเกี่ยวกับงานวิจัยทั้งชิ้นจากผลการศึกษา และการอภิปรายผลรวมทั้งแสดงว่าผลที่ได้ตรงกับวัตถุประสงค์ การวิจัยหรือไม่ อย่างไร ควรมีข้อเสนอแนะในการใช้ประโยชน์ของงานวิจัย ในระดับนโยบาย ระดับปฏิบัติในหน่วยงาน หรือการนำไปประยุกต์ในท้องที่อื่น มีข้อเสนอแนะในมุมที่ควรมีการศึกษาเพิ่มเติม หรือให้ประเด็นคำถามการวิจัยสำหรับการวิจัยต่อไป ทั้งนี้ข้อเสนอแนะควรมีความสัมพันธ์เกี่ยวกับการศึกษาหรือข้อสรุปที่ได้

     กิตติกรรมประกาศจะมีหรือไม่ก็ได้ หากมีควรมีเพียงย่อหน้าเดียว ไม่ควรยาวมากนัก โดยใช้ภาษาหลักของบทความ เพื่อแสดงความขอบคุณที่ได้รับการช่วยเหลือเฉพาะที่สำคัญ เช่น ผู้บริหาร ผู้ช่วยเหลือทางวิชาการ และผู้สนับสนุนทุนการวิจัย หน่วยงาน ควรระมัดระวังการใส่ชื่อคนช่วยจำนวนมากโดยไม่จำเป็นหรือไม่สมควร เพราะอาจทำให้บทความด้อยความภูมิฐาน หรือผู้อ่านอาจอนุมานว่างานส่วนใหญ่มีคนช่วยทั้งหมด

     ดูที่หัวข้อการเขียนเอกสารอ้างอิง