Monograph of Selected Thai Materia Medica: FIN TON
Article Sidebar
Published:
Apr 30, 2019
Keywords:
N/A
Main Article Content
Abstract
N/A
Article Details
Section
Miscellaneous
References
1. สมาคมโรงเรียนแพทย์แผนโบราณในประเทศไทย สำนักวัดพระเชตุพนฯ. ประมวลสรรพคุณยาไทย (ภาคสอง) ว่าด้วยพฤกษชาติ วัตถุธาตุและ สัตว์วัตถุนานาชนิด. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์อำพลพิทยา; 2510. หน้า. 210-1
2. สำนักงานหอพรรณไม้ สำนักวิจัยการอนุรักษ์ป่าไม้และพันธุ์ไม้ กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช. ชื่อพรรณไม้แห่งประเทศไทย เต็ม สมิตินันทน์ ฉบับแก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ. 2557. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ; 2557. หน้า 323.
3. สถาบันวิจัยวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งประเทศไทย (วว.). ทรัพยากรพืชในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ 12 (1). พืชสมุนไพรและพืชพิษ เล่ม 1. พิมพ์ครั้งที่ 1. นนทบุรี: สหมิตรพริ้นติ้ง; 2546. หน้า 481-2.
4. Padua LS, Bunyapraphatsara N, Lemmens RHMJ. Plant Resources of South-East Asia No. (12)1. Medicinal and poisonous plant 1. Leiden (The Netherlands): Backhuys Publishers; 1999. p. 326-7.
5. van Welzen PC, Chayamarit K. Euphorbiaceca. In: Santisuk T, Larsen K., editors. Flora of Thailand. Vol. 8, Pt 2. Bangkok: Prachon Co. Ltd; 2007. p. 287-8.
6. จารีย์ บันสิทธิ์. การศึกษาลักษณะพฤกษศาสตร์ของพืชพิษบางชนิด. ว กรมวิทย พ; 2537. หน้า 269-70.
7. Backer CA, Bakhuizen van den Brink RC. Euphorbiaceae. Flora of Java. Vol. 1. Groningen (The Netherlands): Wolters- Noordhoff N.V. 1963. p. 494.
8. Devappa RK, Makkar HPS, Becker K. Jatropha Diterpenes: a Review. J Am Oil Chem Soc. 2011;88:301-22.
9. Das B, Laxminarayana K, Krishnaiah M, Srinivas Y, Raju TV. Multidione, a Novel Diterpenoids from Jatropha multifida. Tetrahedron Lett. 2009;50:4885-7.
10. Das B, Ravikanth B, Reddy KR, Thirupathi P, Raju TV, Sridhar B. Diterpenoids from Jatropha multifida. Phytochem. 2008;69:2639-41.
11. Nwokocha LM, Blessing A, Agbagwa IO, Okoli BE. Comparative phytochemical screening of Jatropha L. species in the Niger Delta. Res J Phytochem. 2011;1-8.
12. Harborne FRS JB, Baxter H, Moss GP. Phytochemical Dictionary. 2nd. ed. London:Talor & Frencis Ltd; 1999.
13. วุฒิ วุฒิธรรมเวช, ปรียากร วุฒิธรรมเวช, ธนศักดิ์ วุฒิธรรมเวช. คัมภีร์เภสัชรัตนโกสินทร์. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: บริษัทศิลป์สยามบรรจุภัณฑ์ และการพิมพ์จำกัด; 2547. หน้า 553.
14. เสงี่ยม พงษ์บุญรอด. ไม้เทศเมืองไทย. สรรพคุณของยาเทศและยาไทย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์เกษมบรรณกิจ; 2514. หน้า 157.
15. Aiyelaagbe OO, Oguntuase BJ, Arimah BD, Adeniyi BA. The antimicrobial activity of Jatropha multifida extracts and chromatographic fractions against sexually transmitted infections. J Med Sci. 2008;8(2):143-7.
16. Hamza OJ, van den Bout-van den Beukel CJ, Matee MI, Moshi MJ, Mikx FH, Selemani HO, Mbwambo ZH, van der Ven AJ, Venweij PE. Antifungal activity of some Tanzanian plants used traditionally for the treatment of fungal infections. J Ethnopharmacol. 2006;108(1):124-32.
17. Dehgan B. Novel Jatrophas for Florida Landscapes. Proc Fla State Hort Soc. 1982;95:277-80.
18. Shu MFS, Bingtao L, Gilbert MG. Jatropha. Fl China. 2008;11:268-9.
19. Ayensu ES. Medicinal plants of the west Indies. Michigan: Reference Publication, Inc. 1981. p.99.
20. สถาบันวิจัยสมุนไพร กรมวิทยาศาสตร์การแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข. คู่มือฐานข้อมูลพืชพิษ. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์การศาสนา. 2545. หน้า 94.
2. สำนักงานหอพรรณไม้ สำนักวิจัยการอนุรักษ์ป่าไม้และพันธุ์ไม้ กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช. ชื่อพรรณไม้แห่งประเทศไทย เต็ม สมิตินันทน์ ฉบับแก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ. 2557. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ; 2557. หน้า 323.
3. สถาบันวิจัยวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งประเทศไทย (วว.). ทรัพยากรพืชในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ 12 (1). พืชสมุนไพรและพืชพิษ เล่ม 1. พิมพ์ครั้งที่ 1. นนทบุรี: สหมิตรพริ้นติ้ง; 2546. หน้า 481-2.
4. Padua LS, Bunyapraphatsara N, Lemmens RHMJ. Plant Resources of South-East Asia No. (12)1. Medicinal and poisonous plant 1. Leiden (The Netherlands): Backhuys Publishers; 1999. p. 326-7.
5. van Welzen PC, Chayamarit K. Euphorbiaceca. In: Santisuk T, Larsen K., editors. Flora of Thailand. Vol. 8, Pt 2. Bangkok: Prachon Co. Ltd; 2007. p. 287-8.
6. จารีย์ บันสิทธิ์. การศึกษาลักษณะพฤกษศาสตร์ของพืชพิษบางชนิด. ว กรมวิทย พ; 2537. หน้า 269-70.
7. Backer CA, Bakhuizen van den Brink RC. Euphorbiaceae. Flora of Java. Vol. 1. Groningen (The Netherlands): Wolters- Noordhoff N.V. 1963. p. 494.
8. Devappa RK, Makkar HPS, Becker K. Jatropha Diterpenes: a Review. J Am Oil Chem Soc. 2011;88:301-22.
9. Das B, Laxminarayana K, Krishnaiah M, Srinivas Y, Raju TV. Multidione, a Novel Diterpenoids from Jatropha multifida. Tetrahedron Lett. 2009;50:4885-7.
10. Das B, Ravikanth B, Reddy KR, Thirupathi P, Raju TV, Sridhar B. Diterpenoids from Jatropha multifida. Phytochem. 2008;69:2639-41.
11. Nwokocha LM, Blessing A, Agbagwa IO, Okoli BE. Comparative phytochemical screening of Jatropha L. species in the Niger Delta. Res J Phytochem. 2011;1-8.
12. Harborne FRS JB, Baxter H, Moss GP. Phytochemical Dictionary. 2nd. ed. London:Talor & Frencis Ltd; 1999.
13. วุฒิ วุฒิธรรมเวช, ปรียากร วุฒิธรรมเวช, ธนศักดิ์ วุฒิธรรมเวช. คัมภีร์เภสัชรัตนโกสินทร์. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: บริษัทศิลป์สยามบรรจุภัณฑ์ และการพิมพ์จำกัด; 2547. หน้า 553.
14. เสงี่ยม พงษ์บุญรอด. ไม้เทศเมืองไทย. สรรพคุณของยาเทศและยาไทย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์เกษมบรรณกิจ; 2514. หน้า 157.
15. Aiyelaagbe OO, Oguntuase BJ, Arimah BD, Adeniyi BA. The antimicrobial activity of Jatropha multifida extracts and chromatographic fractions against sexually transmitted infections. J Med Sci. 2008;8(2):143-7.
16. Hamza OJ, van den Bout-van den Beukel CJ, Matee MI, Moshi MJ, Mikx FH, Selemani HO, Mbwambo ZH, van der Ven AJ, Venweij PE. Antifungal activity of some Tanzanian plants used traditionally for the treatment of fungal infections. J Ethnopharmacol. 2006;108(1):124-32.
17. Dehgan B. Novel Jatrophas for Florida Landscapes. Proc Fla State Hort Soc. 1982;95:277-80.
18. Shu MFS, Bingtao L, Gilbert MG. Jatropha. Fl China. 2008;11:268-9.
19. Ayensu ES. Medicinal plants of the west Indies. Michigan: Reference Publication, Inc. 1981. p.99.
20. สถาบันวิจัยสมุนไพร กรมวิทยาศาสตร์การแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข. คู่มือฐานข้อมูลพืชพิษ. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์การศาสนา. 2545. หน้า 94.