ผลการใช้แนวปฏิบัติการพยาบาลเพื่อจัดการอาการรบกวนในผู้สูงอายุผ่าตัด ต้อกระจก

บทคัดย่อ

บทคัดย่อ  

การวิจัยกึ่งทดลองนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลการนำใช้แนวปฏิบัติการพยาบาลเพื่อจัดการอาการรบกวนในผู้สูงอายุผ่าตัดต้อกระจก กลุ่มงานการพยาบาลผู้ป่วยห้องผ่าตัด โรงพยาบาลร้อยเอ็ด กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้สูงอายุผ่าตัดต้อกระจก จำนวน 84 คน แบ่งเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมกลุ่มละ 42 คน และพยาบาล 63 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แนวปฏิบัติการพยาบาลเพื่อจัดการอาการรบกวนในผู้สูงอายุผ่าตัดต้อกระจก ตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาได้ค่า CVI = 1.0 เครื่องมือเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ (1) แบบประเมินสมรรถนะพยาบาล  (2) แบบประเมินผลการนิเทศการจัดการอาการรบกวน  (3) แบบประเมินความคิดเห็นต่อการใช้แนวปฏิบัติการพยาบาล  (4) แบบสอบถามความพึงพอใจของพยาบาลต่อแนวปฏิบัติการพยาบาล  (5) แบบวัดความพึงพอใจผู้ป่วย และ (6) แบบบันทึกผลลัพธ์ทางคลินิก Cronbach alpha coefficient ของแบบสอบถาม มีค่า 0.72, 0.82, 0.95, 0.96 และ 0.90 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา t-test, Mann-Whitney u test และ Spearman rank correlation

                ผลการวิจัย พบว่า อาการรบกวนของผู้ป่วยผ่าตัดต้อกระจก มีความสัมพันธ์แบบผกผันในระดับสูงกับความร่วมมือในการผ่าตัดอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (r -0.717, p < .001) ไม่พบอัตราการเลื่อนผ่าตัด ความร่วมมือในการผ่าตัดของกลุ่มทดลองสูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (z 5.77, p < .001) และผู้ป่วยกลุ่มทดลองมีความพึงพอใจสูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (t -13.49, p < .001) ด้านพยาบาล พบว่า หลังการใช้แนวปฏิบัติ พยาบาลเห็นว่าแนวปฏิบัติการพยาบาลนี้ มีความเป็นไปได้ เหมาะสม ถูกต้อง และเป็นประโยชน์ พยาบาลมีทักษะในการประเมินและจัดการอาการรบกวน ร้อยละ 86.55 มีการปฏิบัติตามแนวปฏิบัติได้ ร้อยละ 87.44 และพยาบาลมีความพึงพอใจในภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด (Mean 4.59, SD ,0.51)