การพัฒนาแนวปฏิบัติการพยาบาลผู้ป่วยศัลยกรรมที่มีภาวะติดเชื้อในกระแสโลหิต แบบรุนแรงจากชุมชน ที่เข้ารับการรักษาในห้องผู้ป่วยหนักศัลยกรรม โรงพยาบาลสระบุรี

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์ของการวิจัยและพัฒนาครั้งนี้ คือ พัฒนาและศึกษาผลลัพธ์การใช้แนวปฏิบัติการพยาบาลผู้ป่วยศัลยกรรมที่มีภาวะติดเชื้อในกระแสโลหิตแบบรุนแรง ดำเนินการ 4 ขั้นตอน (1) การวิเคราะห์สภาพการณ์  (2) การพัฒนาแนวปฏิบัติ (3) การใช้แนวปฏิบัติ (4) การประเมินผล เลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง คือ  พยาบาลวิชาชีพ จำนวน 30 คน และ ผู้ป่วยศัลยกรรมที่มีภาวะติดเชื้อในกระแสโลหิตแบบรุนแรง จำนวน 72 คน เครื่องมือดำเนินการวิจัย คือ แนวปฏิบัติการพยาบาล ค่า IOC 0.93 และคู่มือการปฏิบัติ ค่า AGREE II ร้อยละ 89.72 เครื่องมือเก็บข้อมูล ได้แก่ แบบทดสอบความรู้  ค่า KR-20 คือ 0.81 แบบตรวจสอบการปฏิบัติ และบันทึกผลลัพธ์ทางคลินิก  ค่า IOC 0.93 และ 0.95 ตามลำดับ ค่าสัมประสิทธิ์อัลฟาครอนบาคของแบบประเมินสมรรถนะ และความเห็นของพยาบาลวิชาชีพ 0.89 และ 0.84 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา t-test และ Fisher’s exact test

ผลการวิจัย พบว่า แนวปฏิบัติการพยาบาลผู้ป่วยศัลยกรรมที่มีภาวะติดเชื้อในกระแสโลหิตแบบรุนแรง มี 11 หมวด (1) การประเมินและเฝ้าระวัง (2) การพยาบาลผู้ป่วยติดเชื้อในกระแสโลหิตแบบรุนแรง (3) การพยาบาลระบบทางเดินหายใจ (4) การพยาบาลผู้ป่วยก่อนและหลังผ่าตัด (5) การเคลื่อนย้ายผู้ป่วยระยะวิกฤต (6)) การป้องกันภาวะแทรกซ้อน (7) การส่งเสริมภาวะโภชนาการ (8) การลดความวิตกกังวล (9) การฟื้นฟูสุขภาพ (10) การวางแผนจำหน่าย (11) บันทึกทางการพยาบาล หลังใช้แนวปฏิบัติฯ พยาบาลวิชาชีพมีการปฏิบัติ มีสมรรถนะ และมีความรู้เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .05) ผู้ป่วยได้รับยาต้านจุลชีพภายใน 1 ชั่วโมงเพิ่มขึ้น นอกจากนี้ การติดเชื้อที่แผลผ่าตัด จำนวนวันนอนเฉลี่ยใน ICU ค่ารักษาพยาบาล และอัตราการเสียชีวิตลดลง และไม่พบอุบัติการณ์ติดเชื้อในกระแสโลหิต