ประสิทธิผลของการใช้แนวปฏิบัติทางการพยาบาลในการวางแผนจำหน่ายผู้ป่วยระยะสุดท้ายแบบประคับประคอง โรงพยาบาลชลบุรี

บทคัดย่อ

                   วิจัยกึ่งทดลองแบบกลุ่มเดียว วัดก่อนและหลัง วัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบประสิทธิผลของการใช้แนวปฏิบัติทางการพยาบาลในการวางแผนจำหน่ายผู้ป่วยระยะสุดท้ายแบบประคับประคอง กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ (1) ผู้ป่วยระยะสุดท้ายที่ลงทะเบียนเข้ารับการรักษาจากหน่วย Palliative Care จนกระทั่งจำหน่าย จำนวน 45 คน และ (2) พยาบาลวิชาชีพ จำนวน 45 คน ที่ให้การดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้ายแบบประคับประคอง เครื่องมือวิจัย คือ แนวปฏิบัติฯ เครื่องมือเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่  (1) แบบประเมินความรู้ในการประเมินอาการ (2) แบบประเมินความสามารถในการดูแลตนเองและจัดการอาการรบกวน (3) แบบประเมินความพึงพอใจของผู้ป่วยระยะสุดท้าย (4) แบบประเมินความพึงพอใจของพยาบาลวิชาชีพ ค่าดัชนีความเที่่ยงตรงตามเนื้อหา เท่ากับ 1 ค่าความเชื่อมั่นสัมประสิทธิ์แอลฟาของครอนบาค คือ .78, .81, .79 และ .82 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และ t–test

                 ผลการวิจัย พบว่า ผู้ป่วยระยะสุดท้ายมีความรู้ความสามารถในการประเมินอาการ ดูแลตนเอง และจัดการอาการรบกวนของตนเองได้ และมีความพึงพอใจโดยภาพรวมหลังการใช้แนวปฏิบัติฯ สูงกว่าก่อนใช้แนวปฏิบัติฯ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และพยาบาลวิชาชีพที่ใช้แนวปฏิบัติฯ มีความพึงพอใจสูงกว่าก่อนใช้แนวปฏิบัติฯ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ดังนั้น การให้ความรู้ที่เฉพาะด้านการปฏิบัติตัวตามแผนการดูแล และการฝึกปฏิบัติเป็นสิ่งสำคัญที่ส่งเสริมให้ผู้ป่วยและญาติมีความสามารถและเกิดความมั่นใจในการดูแลตนเอง การดูแลที่เป็นระบบ และการติดตามผลเป็นระยะสามารถเพิ่มประสิทธิภาพและลดภาวะแทรกซ้อน ช่วยให้ผู้ป่วยพ้นจากภาวะทุกข์ทรมานและมีคุณภาพชีวิตดีขึ้น