ความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมการติดสมาร์ทโฟนกับภาวะสุขภาพจิตของนักศึกษาพยาบาล ในสังกัดสถาบันพระบรมราชชนก

บทคัดย่อ

การวิจัยเชิงพรรณนานี้ เพื่อประเมินพฤติกรรมการติดสมาร์ทโฟน และศึกษาหาความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมการติดสมาร์ทโฟนกับ ความเครียด ภาวะซึมเศร้า และภาวะโนโมโฟเบีย (Nomophobia) ของนักศึกษาหลักสูตรพยาบาลศาสตรบัณฑิต  สังกัดสถาบันพระบรมราชชนก  ที่กำลังศึกษาในปีการศึกษา 2563 จำนวน 442 คน  โดยสุ่มแบบกลุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ 1) แบบสอบถามข้อมูลส่วนบุคคล 2) แบบประเมินพฤติกรรมการติดสมาร์ทโฟนฉบับสั้น 3) แบบประเมินความเครียด 4) แบบประเมินภาวะซึมเศร้าในวัยรุ่น และ 5) แบบประเมินระดับความรุนแรงของภาวะโนโมโฟเบีย ซึ่งแบบสอบถามแต่ละชุดมีค่าความเชื่อมั่น .89 .83 .88 และ .96 ตามลำดับ การวิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ค่าแจกแจงความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน ผลการวิจัยพบว่า

นักศึกษามีพฤติกรรมการติดสมาร์ทโฟนร้อยละ  21.72 และพฤติกรรมการติดสมาร์ทโฟนมีความสัมพันธ์กับความเครียด  ภาวะซึมเศร้า และภาวะโนโมโฟเบีย (Nomophobia) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01

ดังนั้นอาจารย์ควรจัดวิธีการจัดการเรียนการสอนโดยการส่งเสริมให้นักศึกษามีการใช้สมาร์ทโฟนเพื่อการเรียนรู้เพิ่มขึ้น เพื่อส่งเสริมให้นักศึกษามีการใช้สมาร์ทโฟนให้เกิดประโยชน์ และหาแนวทางช่วยเหลือนักศึกษาที่มีปัญหาการติดสมาร์ทโฟน หรือปัญหาสุขภาพจิตจากการติดสมาร์ทโฟน