Effect of Program for Promoting Emergency Patient Care Skill toward Perceived Self- Efficacy in Emergency Care among Nursing Students Boromarajonani College of Nursing, Chiang Mai

ผลของโปรแกรมสร้างเสริมทักษะการดูแลผู้ป่วยฉุกเฉิน ต่อการรับรู้ความสามารถของตนเองในการดูแลผู้ป่วยฉุกเฉิน ของนักศึกษาพยาบาลวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี เชียงใหม่

บทคัดย่อ

บทคัดย่อ

        การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ เปรียบเทียบการรับรู้ความสามารถของตนเองในการดูแลผู้ป่วยฉุกเฉินระยะก่อนและหลังเข้าร่วมโปรแกรมสร้างเสริมทักษะการดูแลผู้ป่วยฉุกเฉิน  รูปแบบการวิจัยเป็นการวิจัย กึ่งทดลองแบบกลุ่มเดียววัดผลก่อนหลัง (one group pretest–posttest design) กลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษาพยาบาลศาสตร์ชั้นปีที่ 3 ปีการศึกษา 2559 จำนวน 129 คน โปรแกรมประกอบด้วย การบรรยาย และฝึกทักษะปฏิบัติตามฐาน เก็บข้อมูลการรับรู้ความสามารถของตนเอง ในการดูแลผู้ป่วยฉุกเฉิน ก่อนและหลังเข้าโปรแกรมสร้างเสริมทักษะการดูแลผู้ป่วยฉุกเฉิน โดยใช้แบบสอบถาม การรับรู้ความสามารถของตนเองในการดูแลผู้ป่วยฉุกเฉิน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพรรณนา และการทดสอบค่าที (Paired sample t–test)

ผลการศึกษาพบว่า ก่อนเข้าโปรแกรมสร้างเสริมทักษะการดูแลผู้ป่วยฉุกเฉิน นักศึกษา มีการรับรู้ความสามารถของตนเองในการดูแลผู้ป่วยฉุกเฉินอยู่ในระดับน้อย (Mean = 2.39, SD = 0.60) หลังเข้าโปรแกรมสร้างเสริมทักษะการดูแลผู้ป่วยฉุกเฉิน นักศึกษามีการรับรู้ความสามารถของตนเอง ในการดูแลผู้ป่วยฉุกเฉินอยู่ในระดับมาก (Mean = 3.90, SD = 0.44) เปรียบเทียบการรับรู้ความสามารถ ของตนเองในการดูแลผู้ป่วยฉุกเฉิน ก่อนและภายหลังข้าร่วมโปรแกรมเสริมสร้างทักษะการดูแลผู้ป่วยฉุกเฉิน นักศึกษามีการรับรู้ความสามารถของตนเองในการดูแลผู้ป่วยฉุกเฉิน เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p <.001) 

ผลการศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่า โปรแกรมสร้างเสริมทักษะการดูแลผู้ป่วยฉุกเฉิน ส่งเสริมให้นักศึกษา เกิดการรับรู้ความสามารถของตนเอง ในการดูแลผู้ป่วยฉุกเฉินเพิ่มขึ้น จึงควรพิจารณาใช้เป็นแนวทาง ในการจัดกิจกรรมเสริมทักษะการดูแลผู้ป่วยฉุกเฉินให้กับนักศึกษา เพื่อสร้างเสริมการรับรู้ความสามารถของตนเองในการดูแลผู้ป่วยฉุกเฉินต่อไป