Effects of Social Support Program on Level of Social Support and Quality of Life in Caregiver of Dependent Patients with Chronic Illness
关键词:
คุณภาพชีวิต, ผู้ดูแลผู้ป่วยเรื้อรัง, การสนับสนุนทางสังคม摘要
การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลองเพื่อเปรียบเทียบระดับคุณภาพชีวิตและการสนับสนุนทางสังคมของผู้ดูแลผู้ป่วยเรื้อรังที่อยู่ในภาวะพึ่งพิง (ติดบ้านติดเตียง) ที่ได้รับโปรแกรมการสนับสนุนทางสังคม กลุ่มตัวอย่างคือผู้ดูแลผู้ป่วยเรื้อรังในภาวะพึ่งพิงจำนวน 60 ราย ได้จากการสุ่มแบบเฉพาะเจาะจงตามเกณฑ์ที่กำหนด จากนั้นสุ่มอย่างง่าย (simple random sampling) ด้วยการจับฉลากเข้ากลุ่มควบคุมและกลุ่มทดลอง กลุ่มละ 30 ราย โดยกลุ่มควบคุมได้รับการดูแลตามปกติ และกลุ่มทดลองได้รับโปรแกรมสนับสนุนทางสังคม มีระยะเวลาการศึกษา 8 สัปดาห์ โดยโปรแกรมการสนับสนุนทางสังคมสร้างจากแนวคิดของทฤษฎีการสนับสนุนทางสังคมของ House เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถามข้อมูลทั่วไป แบบสอบถามการได้รับแรงสนับสนุนทางสังคมที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นเอง (Cronbach’s alpha .863) และแบบสอบถามคุณภาพชีวิตขององค์กรอนามัยโลกฉบับย่อ (Cronbach’s alpha .823) วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติ ค่าเฉลี่ย ร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน pair t-test และ independent t-test
ผลการวิจัย พบว่า กลุ่มทดลองมีระดับคะแนนคุณภาพชีวิต และแรงสนับสนุนทางสังคม ภายหลังจากได้รับโปรแกรมสูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p = 0.003)
##plugins.generic.usageStats.downloads##
参考
2. เยาวลักษณ์ ทวีกสิกรรม, ปริญดา ศรีธราพิพัฒน์, มณีรัตน์ พราหมณี. ปัจจัยที่สัมพันธ์กับคุณภาพชีวิตของผู้ดูแลผู้ป่วยโรคเรื้อรังที่มีภาวะพึ่งพาในเขตอำเภอมโนรมย์ จังหวัดชัยนาท. วารสารพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข. 2557;24(3)4-17.
3. Goy ER, Carter JH, Ganzini L. Needs and experiences of caregivers for family members dying with Parkinson disease. J Palliative Care. 2008;24:69-75.
4. สายพิณ เกษมกิจวัฒนา, ปิยะภรณ์ ไพรสนธิ์. ญาติผู้ดูแลผู้ป่วยเรื้อรัง: กลุ่มเสี่ยงที่ไม่ควรมองข้าม. วารสารสภาการพยาบาล. 2557;29(4):22-31.
5. Spence A, Hasson F, Waldron M, Kernohan G, McLaughlin D, Cochrane B, et al. Active careers: Living with chronic obstructive pulmonary disease. Int J of Palliate Nursing. 2008;14(8):368-72.
6. Smith CE, Piamjariyaku U, Yardrich DM, Ross VM, Gajewski B, William AR. Complex home care: Part 3 - economic impact on family caregiver quality of life and patients’ clinical outcome. Nurs Eco. 2010;28(6):393-9,414.
7. วรรณการต์ ประโพธิ์ทัง, อมรรัตน์ ศรีอำไพวราภรณ์, ภาณุ อดกลั้น. คุณภาพชีวิตของผู้ดูแลผู้ป่วยมะเร็งที่รักษาตัวในโรงพยาบาลมะเร็งอุดรธานี. วารสารกรมการแพทย์. 2559;41(6):126-35.
8. ขวัญตา บุญวาศ, ธิดารัตน์ สุภานันท์, อรุณี ชุนหบดี, นิมัศตูรา แว. ความเครียดและความต้องการของผู้ดูแลผู้พิการติดเตียง. วารสารเครือข่ายวิทยาลัยพยาบาลและการสาธารณสุขภาคใต้. 2560;4(1):205-16.
9. จันจิรา หินขาว, ยศพล เหลืองโสมนภา, นวนันท์ ปัทมสุทธิกุล, จีราภา ศรีท่าไฮ, สุกัญญา ขันวิเศษ, ปิยวดี พุฒไทย. คุณภาพชีวิตของผู้ป่วยโรคเรื้อรังในเขตพื้นที่รับผิดชอบ ขององค์การบริหารส่วนตำบลท่าช้าง จังหวัดจันทบุรี. วารสารวิจัยทางวิทยาศาสตร์สุขภาพ. 2560;11:23-32.
10. วรรณการต์ ประโพธิ์ทัง, อมรรัตน์ ศรีอำไพวราภรณ์, ภาณุ อดกลั้น. คุณภาพชีวิตของผู้ดูแลผู้ป่วยมะเร็งที่รักษาตัวในโรงพยาบาลมะเร็งอุดรธานี. วารสารกรมการแพทย์. 2559;41(6):126-30.
11. ดลฤทัย บุญชู, วิไลพรรณ สมบุญตนนท์, วิไลวรรณ ทองเจริญ, ดวงรัตน์ วัฒนกิจไกรเลิศ. ความสัมพันธ์ระหว่างอายุของผู้ดูแล ภาระในการดูแล แรงสนับสนุนทางสังคมกับการปรับตัวของผู้ดูแลผู้สูงอายุโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง. วารสารสงขลานครินทร์. 2558;35(2):61-78.
12. House JS. Work stress and social support. Reading, Canada: Addison Wesley, 1981.
13. กฤษณีย์ คมขำ, ดวงใจ รัตนธัญญา, กีรดา ไกรนุวัตร. ปัจจัยทำนายการปรับตัวของผู้ดูแลผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมอง. วารสารพยาบาลทหารบก. 2558;16(2):114-22.
14. นภรรสสร กูรมาภิรักษ์, นภาพร แก้วนิมิตชัย, วนิดา ดุรงค์ฤทธิชัย. ผลของโปรแกรมแรงสนับสนุนทางสังคมต่อความไม่มั่นคงในผู้ป่วยมะเร็งเต้านมที่ได้รับการรักษาด้วยยาเคมีบำบัด. วารสาร มฉก. วิชาการ. 2558;19(37):105-16.
15. Cox RC, Vargas JS. A comparison of item selection techniques for norm-referenced and criterion referenced test. Paper presented at the Annual Meeting of the National Council on Measurement in Education. Chicago: University of Pittsburgh; 1996.
16. สุวัฒน์ มหัตนิรันดร์กุล, วิรวรรณ ตันติวัฒนสกุล, วนิดา พุ่มไพศาลชัย, กรองจิต วงศ์สุวรรณ, ราณี พรหมานะจิรังกุล. เปรียบเทียบแบบวัดคุณภาพชีวิตขององค์การอนามัยโลกทุก 100 ตัวชี้วัด และ 26 ตัวชี้วัด. วารสารกรมสุขภาพจิต. 2551;5:4-15.
17. วิศปัตย์ ชัยช่วย. การใช้ LINE ของผู้สูงอายุ: การศึกษาเชิงปรากฏการณ์วิทยา. E-Journal Silpakorn University. 2560;10:905-18.
18. Dam AEH, de Vugt ME, van Boxtel MPJ, Verhey FRJ. Effectiveness of an online social support intervention for caregivers of people with dementia: The study protocol of a randomized controlled trial. J Biomed Central. 2017;18:1-10.
19. สิริญา ไผ่ป้อง, สมเดช พินิจสุนทร. ความรู้และบทบาทของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน ในการวางแผนพัฒนาสาธารณสุขระดับชุมชน อำเภอเพ็ญ จังหวัดอุดรธานี. วารสารการพัฒนาสุขภาพชุมชน มหาวิทยาลัยขอนแก่น. 2559;4(2):291-305.
20. อรุณี ชุณหบดี, ธิดารัตน์ สุภานันท์, โรชินี อุปรา, สุนทรีภรณ์ ทองไสย. ความเครียดและความต้องการของผู้ดูแลผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองที่บ้าน. วารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า. 2556;24:1-9.
21. นันทกาญจน์ ปักษี, ยุพาพิน ศิรโพธิ์งาม, สุปรีดา มั่นคง, สิริรัตน์ ลีลาจรัส. ผลของโปรแกรมการดูแลผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมอง และญาติผู้ดูแลในระยะเปลี่ยนผ่านจากโรงพยาบาลสู่บ้านต่อความพร้อมในการดูแลความเครียดการปรับตัวและความพึงพอใจต่อบริการที่ได้รับของญาติผู้ดูแล. รามาธิบดีพยาบาลสาร. 2559;22:65-80.
22. Morley D, Dummett S, Peters M, Kelly L, Hewitson P, Dawson J, et al. Factors influencing quality of life in caregivers of people with Parkinson’s disease and implications for clinical guidelines. NPJ Parkinsons Dis. 2012;1-6.
23. Amendola F, Oliveira MA. Influence of social support on the quality of life of family caregivers while caring for people with dependence. J Rev Esc Enferm USP. 2011;45(4):884-9.
##submission.downloads##
已出版
##submission.howToCite##
期
栏目
##submission.license##
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิทยาศาสตร์สุขภาพและสุขภาวะ
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
