ผลของโปรแกรมการบำบัดตามแนวคิดการปรับเปลี่ยนความคิดและพฤติกรรมต่ออาการทางจิตของผู้ป่วยจิตเภทในชุมชน
คำสำคัญ:
ผู้ป่วยจิตเภท, การบำบัดตามแนวคิดการปรับเปลี่ยนความคิดและพฤติกรรมบทคัดย่อ
บทคัดย่อ
การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการบำบัดตามแนวคิดการปรับเปลี่ยนความคิดและพฤติกรรม ในผู้ป่วยโรคจิตเภทที่เข้ารับการรักษาแบบผู้ป่วยนอกโรงพยาบาลเสลภูมิ จังหวัดร้อยเอ็ด จำนวน 5 คน ดำเนินการระหว่าง เดือนตุลาคม ถึง ธันวาคม พ.ศ.2561 เครื่องมือวิจัย ประกอบด้วย 1) โปรแกรมบำบัดตามแนวคิดการปรับเปลี่ยนความคิดและพฤติกรรมสำหรับผู้ป่วยจิตเภทในชุมชนที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นตามกรอบแนวคิดของ Terkington & Kingdon (2002) 6 ขั้นตอน ดำเนินการสัปดาห์ ๆ ละ 1 ครั้งๆละ 45-90 นาที รวมเวลา 6 สัปดาห์ คุณภาพของโปรแกรมมีค่า IOC เท่ากับ .90 2) แบบประเมินอาการทางจิตอย่างสั้น (The brief psychiatric rating scale : BPRS) 3) ประเมินภาวะความบกพร่องความคิดความจำและเชาว์ปัญญา (Mini Mental Status Examination : MMSE) 4) แบบประเมินการตระหนักรู้อาการทางจิต วิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหา (Content Analysis) ผลการศึกษาพบว่าหลังการบำบัด ผู้ป่วยโรคจิตเภทมีอาการทางจิตลดลง (ค่าเฉลี่ย BPRSก่อนบำบัด 32.8 หลังบำบัด 28 คะแนน) การตระหนักในอาการเจ็บป่วยมากขึ้น (ก่อนบำบัดคะแนนเฉลี่ย 12.2 หลังบำบัดคะแนนเฉลี่ย13.8 คะแนน.) และให้ความร่วมมือในการรักษามากขึ้น ข้อเสนอแนะการบำบัดตามแนวคิดการปรับเปลี่ยนความคิดและพฤติกรรมมีประสิทธิผลการบำบัดที่น่าพึงพอใจ เหมาะสมสำหรับผู้ป่วยจิตเภทในชุมชน การนำโปรแกรมบำบัดดังกล่าวไปใช้ในการดำเนินงาน ควรพัฒนาบุคลากรให้มีความเชี่ยวชาญการบำบัดเพิ่มมากขึ้น
Downloads
เอกสารอ้างอิง
2. Cloutier M, Aigbogun MS, Guerin A, Nitulescu R, Ramanakumar AV, Kamat SA, et al. The
economic burden of schizophrenia in the United States in 2013. J Clin Psychiatry
[internet]. 2016 [cited 2016 Jun;77](6):764-71. Available from: https://www.ncbi.nlm.nih.
gov/pubmed/27135986
3. มาโนช หล่อตระกูล, ปราโมชย์ สุขคนิชย์. จิตเวชศาสตร์ รามาธิบดี. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพมหานคร: บี
ยอนด์เอ็นเทอร์ไพรซ์; 2555.
4. สมภพ เรืองตระกูล. ตำราจิตเวชศาสตร์. พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพมหานคร : เรือนแก้วการพิมพ์; 2545.
5. Breetvelt EJ, Boks MP, Numans ME, Selten JP, Sommer IE, Grobbee DE,et al.
Schizophrenia risk factors constitute general risk factors for psychiatric symptoms in the
population. Schizophr Res. [Internet] 2010 [Cited 2010Jul;120](1-3):184-190. Available from
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20421160
6. ขุมทรัพย์ ก้อนทอง, วีณา จีระแพทย์, เพ็ญพักตร์ อุทิศ. ผลของโปรแกรมการปรับเปลี่ยนความคิดและ
พฤติกรรมแบบกลุ่มต่ออาการด้านลบของผู้ป่วยจิตเภทในชุมชน. วารสารการพยาบาลจิตเวชและ
สุขภาพจิต. 2559;30(3):52-65.
7. Guo ZH, Li ZJ, Ma Y, Sun J, Guo JH, Li WX, et al. Brief cognitive-behavioural therapy for patients
in the community with schizophrenia: randomised controlled trial in Beijing, China. The Br J
Psychiatry. 2017;210:223-9.
8. Burns AMN, Erickson DH , Brenner CA. Cognitive-behavioural therapy for medication-resistant
psychosis: Ameta-anaytic Review. Psychiatr Sera. 2014;65(7):873-80.
9. ณัฐิกา ราชบุตร, สุริยา ราชบุตร. การบำบัดด้วยแนวคิดการปรับเปลี่ยนความคิดและพฤติกรรมในผู้ป่วยโรคจิตเภท:การทบทวนงานวิจัยเพื่อใช้ในการปฏิบัติในประเทศไทย. วารสารโรงพยาบาลสกลนคร. 2561;21(1):163-77.
10. Turkington D, Kingdon D, Turner T. Effect of a brief cognitive-behavioral therapy in the treatment
of schizophrenia. Br Psychaitry. 2002;180:523-7.
11. อัจฉรา มุ่งพานิจ. กรณีศึกษาผลของโปรแกรมการบำบัดด้านการปรับเปลี่ยนความคิดและพฤติกรรมที่มีผลต่อการรับรู้ถึงอาการทางจิตของผู้ป่วยโรคจิตเภท [วิทยานิพนธ์]. กรุงเทพมานคร: มหาวิทยาลัยมหิดล; 2548.
12. Corrigan P, Mueser K, Bond G, Drake R. Principle and practice of psychiatric rehabilitation:An
empirical approach. London: The Guilford Press; 2008.
13. Wright JH, Turkington D, Kingdon DG, Basco M R. Cognitive-behavior therapy for severe
mental illness :An illustrated guide. Washington: American Psychiatric Association; 2009.
14.พิมพ์ชนา ศิริเหมอนนต์, อัจฉรา สี่หิรัญวงศ์,อทิตยา พรชัยเกตุ. การบำบัดการรู้คิด-ปรับพฤติกรรม เพื่อ
ลดอาการทางบวกในผู้ป่วยจิตเภท: การทบทวน หลักฐานเชิงประจักษ์เพื่อใช้ในการปฏิบัติ. วารสาร
สมาคมจิตแพทย์แห่งประเทศไทย. 2555;57(2):235-48.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิทยาศาสตร์สุขภาพและสุขภาวะ
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
