ผลการใช้รูปแบบการรายงานส่งเวรที่มุ่งผลลัพธ์ทางการพยาบาลต่อ ความยึดมั่นผูกพันในวิชาชีพของพยาบาลวิชาชีพ

บทคัดย่อ

           การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลองมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลการใช้รูปแบบการรายงานส่งเวรที่มุ่งผลลัพธ์ทางการพยาบาลต่อความยึดมั่นผูกพันในวิชาชีพของพยาบาลวิชาชีพ กลุ่มตัวอย่างประกอบด้วยพยาบาลวิชาชีพที่ปฏิบัติงานหอผู้ป่วยในโรงพยาบาลภาคเอกชน จำนวน 20 คน แบ่งเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมอย่างละ 10 คน กลุ่มทดลองใช้รูปแบบการรายงานส่งเวรที่มุ่งผลลัพธ์ทางการพยาบาล 4 สัปดาห์ ส่วนกลุ่มควบคุมมีการปฏิบัติรายงานส่งเวรตามปกติ เก็บข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามการรับรู้ความยึดมั่นผูกพันในวิชาชีพของพยาบาลวิชาชีพ วิเคราะห์ข้อมูลโดยการแจกแจงความถี่ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน เปรียบเทียบความแตกต่างของค่าเฉลี่ยระหว่างกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมด้วยสถิติ Mann-Whitney  U-Test และเปรียบเทียบความแตกต่างของค่าเฉลี่ยก่อนและหลังการทดลองในกลุ่มเดียวกันด้วยสถิติ Wilcoxon Signed Ranks Test ผลการวิจัยพบว่า หลังการทดลองกลุ่มทดลองมีคะแนนเฉลี่ยการรับรู้ความยึดมั่นผูกพันวิชาชีพของพยาบาลวิชาชีพเท่ากับ 4.9 (S.D.=0.044) สูงกว่าก่อนการทดลอง และสูงกว่ากลุ่มควบคุมทั้งโดยรวม และรายด้าน ด้านการแสดงความพยายามต่อความสำเร็จของวิชาชีพ และด้านการรักษาจริยธรรมของวิชาชีพ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ส่วนกลุ่มควบคุมหลังการทดลองมีคะแนนเฉลี่ยการรับรู้ความยึดมั่นผูกพันวิชาชีพของพยาบาลวิชาชีพเท่ากับ 3.73 (S.D.= 0.598) ไม่สูงกว่าก่อนการทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ผู้วิจัยมีข้อเสนอแนะว่าการวิจัยนี้สนับสนุนรูปแบบการรายงานส่งเวรที่มุ่งผลลัพธ์ทางการพยาบาลสามารถส่งเสริมการรับรู้ความยึดมั่นผูกพันในวิชาชีพของพยาบาลวิชาชีพได้ ดังนั้นผู้บริหารทางการพยาบาลควรสนับสนุนให้นำรูปแบบนี้ไปใช้ในการส่งเวรต่อไป