ผลการพยาบาลระบบสนับสนุนและให้ความรู้การเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ต่อความสามารถในการให้นมและการไหลของน้ำนมในมารดาที่ผ่าตัดคลอดทางหน้าท้อง

ผู้แต่ง

  • พนิตนาฎ โชคดี พยาบาลวิชาชีพชำนาญการ โรงพยาบาลอุตรดิตถ์

คำสำคัญ:

การพยาบาลระบบสนับสนุนและให้ความรู้, การเลี้ยงลูกด้วยนมแม่, ผ่าตัดคลอดทางหน้าท้อง

บทคัดย่อ

การวิจัยกึ่งทดลองนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการพยาบาลแบบระบบสนับสนุนและให้ความรู้การเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ต่อความสามารถในการให้นม และการไหลของน้ำนมในมารดาที่ผ่าตัดคลอดทางหน้าท้อง กลุ่มตัวอย่างเป็นมารดาตั้งครรภ์ที่ได้รับการผ่าตัดคลอดทางหน้าท้อง จำนวน 44 คน เลือกกลุ่มตัวอย่างตามคุณสมบัติที่กำหนด กลุ่มตัวอย่างแบ่งเป็นกลุ่มที่ได้รับการพยาบาลแบบระบบสนับสนุนและให้ความรู้การเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ และกลุ่มควบคุมที่ได้รับการ พยาบาลตามปกติ กลุ่มละ 22 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ 1) การพยาบาลแบบระบบสนับสนุนและให้ความรู้การเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ 2) แบบประเมินความสามารถในการให้นม และ 3) แบบประเมินการไหลของน้ำนม การวิเคราะห์ข้อมูลเชิงสถิติที่ใช้ ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติไคสแควร์ สถิติการทดสอบที ผลการศึกษา พบว่า 1) มารดาที่ได้รับการผ่าตัดคลอดทางหน้าท้องกลุ่มที่ได้รับการพยาบาลแบบระบบสนับสนุนและให้ความรู้การเลี้ยงลูกด้วยนมแม่มีคะแนนความสามารถในการให้นมเฉลี่ย (LATCH score) สูงกว่ากลุ่มที่ได้รับการพยาบาลตามปกติในระยะ 48 ชั่วโมง หลังผ่าตัดและระยะก่อนกลับบ้าน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p <.05)  2) มารดาที่ได้รับการผ่าตัดคลอดทางหน้าท้อง กลุ่มที่ได้รับการพยาบาลแบบระบบสนับสนุนและให้ความรู้การเลี้ยงลูกด้วยนมแม่มีค่าเฉลี่ยระดับการไหลของน้ำนมสูงกว่ากลุ่มที่ได้รับการพยาบาลตามปกติในระยะ 48 ชั่วโมงหลังผ่าตัด และระยะก่อนกลับบ้าน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p <.05)          

เอกสารอ้างอิง

กนกวรรณ โคตรสังข์, อุษา เชื้อหอม และศิริวรรณ แสงอินทร์ และคณะ. (2559). ผลของโปรแกรมการกระตุ้นการหลั่งน้ำนมต่อระยะเวลาการเริ่มไหลของน้ำนมระยะเวลาการมาของน้ำนมเต็มเต้าและการรับรู้ความสามารถในการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ในมารดาหลังผ่าตัดคลอดบุตรทางหน้าท้อง. วารสารคณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 24(1), 13-25.

นพรัตน์ สาระณะ. (2564). การส่งเสริมและสนับสนุนการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ในมารดาหลังผ่าตัดคลอด. พยาบาลสาร, 48(4), 324-335.

ณัฏยา อ่อนผิว และประไพรัตน์ แก้วศิริ. (2565). ผลของโปรแกรมกระตุ้นน้ำนมต่อระยะเวลาการเริ่มไหลของน้ำนมและปริมาณน้ำนมของมารดาผ่าตัดคลอดทางหน้าท้องที่ทารกถูกแยกพักรักษาตัวในหอผู้ป่วยทารกแรกเกิด. วารสารพยาบาลสภากาชาดไทย, 15(2), 108-126.

โรงพยาบาลอุตรดิตถ์. (2565). เวชระเบียนผู้ป่วยประจำปี 2563-2565. โรงพยาบาลอุตรดิตถ์ สำนักปลัดกระทรวงสาธารณสุข กระทรวงสาธารณสุข.

ลาวัลย์ ใบมณฑา, มยุรี นิรัตธราดร และสุดาพร กมลวารินทร์ (2558). ผลของโปรแกรมการส่งเสริมการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ต่อความสามารถในการให้นมและการไหลของน้ำนมในมารดาที่ผ่าตัดคลอดทางหน้าท้อง. พยาบาลสาร, 42(4), 65-75.

ศศิธร เตชะมวลไววิทย์, พิชญ์สินี คีรีวิเชียร, เกษร สุวิทยะศิริ (2564). การส่งเสริมการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่หลังผ่าตัดคลอด: การทบทวนวรรณกรรม. วารสารวิจัยสุขภาพและการพยาบาล, 37(3), 23-35.

หอผู้ป่วยสูติกรรมหลังคลอด โรงพยาบาลอุตรดิตถ์. (2565). สถิติการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ของมารดาผ่าตัดคลอดบุตรทางหน้าท้อง. โรงพยาบาลอุตรดิตถ์ สำนักปลัดกระทรวง สาธารณสุข กระทรวงสาธารณสุข.

Orem, D. E., Taylor, S. G., & Renpenning, K. M. (2001). Nursing: Concepts of practice (6th ed.). St. Louis: Mosby.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2023-12-31

รูปแบบการอ้างอิง

โชคดี พ. (2023). ผลการพยาบาลระบบสนับสนุนและให้ความรู้การเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ต่อความสามารถในการให้นมและการไหลของน้ำนมในมารดาที่ผ่าตัดคลอดทางหน้าท้อง. วารสารพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยสยาม, 24(47), 56–68. สืบค้น จาก https://he01.tci-thaijo.org/index.php/nursingsiamjournal/article/view/266221

ฉบับ

ประเภทบทความ

research article