ปัจจัยทำนายคุณภาพชีวิตของผู้ต้องราชทัณฑ์โรคไม่ติดต่อเรื้อรังในเรือนจำแห่งหนึ่งในภาคใต้ตอนล่าง

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาปัจจัยทำนายคุณภาพชีวิตของผู้ต้องราชทัณฑ์โรคไม่ติดต่อเรื้อรังในเรือนจำ

รูปแบบและวิธีการดำเนินการวิจัย การวิจัยครั้งนี้เป็นการศึกษาความสัมพันธ์เชิงทำนาย (predictive correlational research) กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้ต้องราชทัณฑ์โรคไม่ติดต่อเรื้อรังในเรือนจำแห่งหนึ่งในภาคใต้ตอนล่าง จำนวน 160 ราย ใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูล วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนาและการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณ

ผลการวิจัย พบว่า กลุ่มตัวอย่างอายุ 41 ถึง 60 ปี ส่วนใหญ่มีสถานะในการต้องราชทัณฑ์โทษขั้นเด็ดขาด กลุ่มตัวอย่างที่มีภาวะซึมเศร้าระดับเล็กน้อยจะมีความสัมพันธ์ต่อการลดลงของคุณภาพชีวิตอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ log-odds 2.269 (p = 0.001) เมื่อเทียบกับกลุ่มผู้ต้องราชทัณฑ์ที่ไม่มีภาวะซึมเศร้า ในขณะที่กลุ่มตัวอย่างที่มีภาวะซึมเศร้าระดับปานกลางมีความสัมพันธ์ต่อการลดลงของคุณภาพชีวิต log-odds 1.245 (p = 0.057) ส่วนกลุ่มตัวอย่างที่มีภาวะซึมเศร้าในระดับรุนแรง หรือมีโรคประจำตัวไม่มีความสัมพันธ์ต่อคุณภาพชีวิตของกลุ่มอย่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ

สรุปและข้อเสนอแนะ คุณภาพชีวิตผู้ต้องราชทัณฑ์โรคไม่ติดต่อเรื้อรัง ควรลดผลกระทบจากการเจ็บป่วยด้วยโรคเรื้อรัง และภาวะซึมเศร้า ส่งผลให้ผู้ต้องราชทัณฑ์โรคไม่ติดต่อเรื้อรังในเรือนจำมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น นำไปสู่การดูแลตนเอง และมีความสามารถในการประกอบกิจวัตรประจำวันต่อไป