ความสัมพันธ์ระหว่างการทำหน้าที่ของครอบครัวกับทักษะชีวิตของเด็กพิเศษที่มีความบกพร่องด้านบุคลิกภาพ
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
Appropriated family functions would enhance life skills of normal and special children
in the family to be well-grown up with happy living in society. Effective family functions will
promote children’ life skills of normal and special children to enhance their growth and happy
living in society. This descriptive correlational study aimed to examine relationships between
family function and life skills of special children with personality disorder. A convenience
sampling was used to recruit a sample of 54 parents of special children with personality
disorder. They received follow-up treatment at Yuvaprasart Vitayopatham Hospital, Samut
Prakarn province from February to May 2016. Research instruments included a demographic
questionnaire, the Chulalongkorn Family Inventory and the adolescent’s life skill questionnaire.
Their Cronbach’s alpha reliability were .89 and .90 respectively. Descriptive statistics and
Pearson’s product moment correlation were used to analyze the data.
Results revealed that total mean scores of family functions and life skills were 104.09
(SD = 10.12) and 139.22 (SD = 16.81). Statistically significant relationship between total mean
scores of family functions and life skills was not found (p > .05). However, they were relationships
between total family functions and 5 subscales, including communication, behavior control,
general function, problem solving and emotional response with some aspects of the children’s
life skill (p < .05).
These findings indicate that family functions are related to some aspects of life skills.
Further research should deeply focus on finding an answer of what aspects of the children’s
life skills is crucial and able to be improved by family functions. It would be beneficial for
both the special children with personality disorder and their family.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
2. Davis SK, Humphrey N. Personality and individual differences: Emotional intelligence predicts adolescent mental health beyond personality and cognitive. Personality and Individual Differences 2012;52(2):144-9.
3. World Health Organization. Life skills education for children and adolescences in school. [Internet]. [cited 2015 July 25]. Available from: https://www.asksource.info/_pdf/ 31181_lifeskilled_1994.pdf.
4. ยงยุทธ วงศ์ภิรมย์ศานติ์, สุวรรณา เรืองกาญจนเศรษฐ์. ทักษะชีวิต. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการเสริมสร้างสุขภาพ; 2550.
5. อโนชา ทัศนาธนชัย, นุจรี ไชยมงคล, สุนทราวดี เธียรพิเชฐ. ความสัมพันธ์ระหว่างการทำหน้าที่ของครอบครัวกับคุณภาพชีวิตคนพิการ. วารสารคณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา 2552;17(2):21-31.
6. อุมาพร ตรังคสมบัติ. จิตบำบัดและการให้คำปรึกษาครอบครัว. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์วิจัยและพัฒนาครอบครัว; 2544.
7. สุภาพร แสงหล้า, นุจรี ไชยมงคล, ยุนี พงศ์จตุรวิทย์. ปัจจัยทำนายพฤติกรรมทางสังคมในเด็กวัยก่อนเรียนที่รับบริการในศูนย์เลี้ยงเด็กในเขตเทศบาลเมือง จังหวัดชลบุรี. วารสารคณะพยาบาลศาสตร์มหาวิทยาลัยบูรพา 2557;22(2):65-7.
8. ศศิวิมล เกลียวทอง. ปัจจัยบางประการที่ส่งผลต่อทักษะชีวิตของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 สำนักงานเขตพื้นที่ การศึกษามัธยมศึกษาเขต 2. วารสารวิชาการ Veridian E-Journal 2556;6(3):443-60.
9. Edwards G, Barkley RA, Laneri M, Fletcher K, Metevia L. Parent-adolescent conflict in teen-ages with ADHD and ODD. J Abnorm Child Psychol 2001;29(6):557-72.
10. Soper D. Statistical Calculator version 2.0: Preface. [Internet]. [cited 2015 July 12]. Available from: https://www.danielsoper.com/statcalc/default.aspx.
11. บุษกร สืบซึ้ง. ความสัมพันธ์ระหว่างความผูกพันต่อครอบครัวและการสื่อสารในครอบครัวกับทักษะชีวิตพื้นฐานของวัยรุ่นในจังหวัดปราจีนบุรี. [วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการพยาบาลเวชปฏิบัติครอบครัว]. มหาวิทยาลัยบูรพา; 2549.
12. Friedman MM, Bowben VR, Jones EG. Family Nursing research: Theory, and Practice. 5th ed. New Jersy: Upper Saddle River; 2003.
13. พรพรรณ มากบุญ. ปัจจัยที่มีผลต่อทักษะทางสังคมของเด็กและเยาวชนชายในศูนย์ฝึกและอบรมเด็กและเยาวชนเขต 2 จังหวัดราชบุรี. วารสารวิทยบริการ 2556;24(4):114-52.
14. Davis SK, Humphrey N. Emotional intelligence predicts adolescent mental health beyond personality and cognitive. Personality and lndividual Differences 2012;52(2):144-9.
15. เมธิศา พงษ์ศักดิ์ศรี. การเปลี่ยนแปลงของครอบครัววัยรุ่นที่มีบุตรออทิสติกวัยเด็กตอนกลางและครอบครัวที่มีบุตรออทิสติกวัยรุ่น. วารสารสวนปรุง 2556;28(1):27-41.
16. ศรีเรือน แก้วกังวาน. จิตวิทยาเด็กที่มีลักษณะพิเศษ. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพมหานคร: หมอชาวบ้าน; 2550.
17. Bastain VA, Burns NR, Nettelbeck T. Emotional intelligence predicts life skill but not as well as personality and cognitive abilities. Personality and Individual Differences 2005;39(6):1135-45.
18. กัลยาณี อินต๊ะสิน. การศึกษาทักษะทางสังคมของเด็กออทิสติกในระดับปฐมวัยจากการจัดกิจกรรมการเคลื่อนไหวประกอบการเล่นเกมส์. [วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการศึกษาพิเศษ]. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ; 2550.
19. มะลิวัลย์ เรือนคำ, ศุภลักษณ์ เข็มทอง. ทักษะชีวิตสำหรับเด็กออทิสติกผ่านมุมมองผู้ดูแล. วารสารเทคนิคการแพทย์เชียงใหม่ 2552;42(2):112-9.
20. Schumacher JA, Camp LL. The relation between family functioning ego identity and self-esteem in young adult. Psi chi Journal of Undergraduate Research 2010;15(4):179-85.