แนวทางการพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตรสู่เศรษฐกิจสร้างสรรค์มูลค่าสูงของวิสาหกิจชุมชนบ้านกุ่มพัฒนา อำเภอบางแพ จังหวัดราชบุรี
DOI:
https://doi.org/10.14456/jmu.2023.22คำสำคัญ:
แหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตร, วิสาหกิจชุมชน, เศรษฐกิจสร้างสรรค์มูลค่าสูง, การสร้างมูลค่าบทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) เครื่องมือสื่อสารทางการตลาดและการตัดสินใจมาแหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตรของวิสาหกิจชุมชนบ้านกุ่มพัฒนา และ 2) แนวทางการพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตรสู่เศรษฐกิจสร้างสรรค์มูลค่าสูงของวิสาหกิจชุมชนบ้านกุ่มพัฒนา กลุ่มตัวอย่าง คือ นักท่องเที่ยวชาวไทย จำนวน 384 คน โดยสุ่มตัวอย่างแบบตามสะดวก และผู้ให้ข้อมูลสำคัญ คือ ประธาน รองประธาน และเจ้าหน้าที่เกี่ยวข้อง โดยเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์ วิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ และข้อมูลเชิงคุณภาพใช้วิธีการวิเคราะห์ตีความเนื้อหา
ผลการวิจัยพบว่า 1) เครื่องมือสื่อสารทางการตลาดและการตัดสินใจมาแหล่งท่องเที่ยวโดยรวมอยู่ในระดับมาก 2) แนวทางการพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตรสู่เศรษฐกิจสร้างสรรค์มูลค่าสูงของวิสาหกิจชุมชนบ้านกุ่มพัฒนา ประกอบด้วย 2 แนวทางหลัก ๆ ที่สำคัญ และเป็นแนวทางที่สามารถนำไปพัฒนาได้อย่างเป็นรูปธรรม คือ 1) ด้านเครื่องมือสื่อสารทางการตลาด ควรเพิ่มการโฆษณาและสื่อประชาสัมพันธ์ การแนะนำบอกต่อของนักท่องเที่ยว เพื่อนและคนรู้จัก และสื่อสังคมออนไลน์ และด้านสาธารณูปโภคและสิ่งอำนวยความสะดวก โดยมีสถานที่จอดรถให้แก่นักท่องเที่ยว และ 2) ด้านการพัฒนาศักยภาพและวางรูปแบบการบริหารวิสาหกิจชุมชน แก้ไขจุดอ่อนของชุมชนให้เกิดการเปลี่ยนแปลงผสมผสานฐานความคิดสร้างสรรค์งาน ประยุกต์ใช้องค์ความรู้และภูมิปัญญาท้องถิ่นก่อให้เกิดกระบวนการสร้างสรรค์รูปแบบในการพัฒนาเศรษฐกิจสร้างสรรค์ของชุมชน และด้านการประสานงานกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้องและการดำเนินกิจกรรมการท่องเที่ยวเชิงเกษตรสู่เศรษฐกิจสร้างสรรค์ ซึ่งควรจัดให้มีการจัดกิจกรรมการท่องเที่ยวภายในชุมชนอย่างมีแบบแผนให้ชุมชนมีส่วนร่วมได้รับผลประโยชน์จากการท่องเที่ยวในลักษณะที่มีการตลาดและการบริการท่องเที่ยวที่ครบวงจรตามเกณฑ์ อีกทั้งการส่งเสริมสนับสนุนในการพัฒนาจากสำนักงานส่งเสริมเศรษฐกิจสร้างสรรค์ (องค์การมหาชน) และหน่วยงานอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องในการผลิตสินค้าและบริการโดยผ่านชุมชนที่เป็นเจ้าของ และ 3) ผลการทดสอบสมมติฐาน พบว่า เครื่องมือการสื่อสารทางการตลาดมีผลต่อการตัดสินใจมาแหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตรของวิสาหกิจชุมชนบ้านกุ่มพัฒนา อำเภอบางแพ จังหวัดราชบุรี ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ 0.05 เมื่อพิจารณาน้ำหนักของผลกระทบของตัวแปรอิสระที่ส่งผลต่อการตัดสินใจมาแหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตรของวิสาหกิจชุมชนบ้านกุ่มพัฒนา ได้แก่ ด้านโฆษณา (β=0.290) ด้านการส่งเสริมการขาย (β=0.203) ด้านการตลาดทางตรง (β=0.193) ด้านการใช้พนักงานขาย (β=0.136) ด้านการจัดกิจกรรมทางการตลาด (β=0.126) และด้านการประชาสัมพันธ์ (β=0.124) ตามลำดับ มีค่าสัมประสิทธิ์การถดถอยหรืออำนาจพยากรณ์เท่ากับ 0.752 (R=0.752) และค่าสัมประสิทธิ์การตัดสินใจเท่ากับ 0.565 (R Square=0.565)
References
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2557). การท่องเที่ยวเชิงเกษตร. พิมพ์ครั้งที่ 1. ม.ป.ท.
กันยพัชร์ วิชญชัยสิทธิ์. (2560). กระบวนการตัดสินใจทำศัลยกรรมเสริมความงามของผู้บริโภค. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยกรุงเทพ].
ขวัญกมล ดอนขวา. (2559). แบบจำลองเศรษฐกิจสร้างสรรค์และพฤติกรรมเชิงสร้างสรรค์มีผลต่อยุทธศาสตร์ระยะยาวการเข้าสู่ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนของประเทศไทย. รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยสุรนารี.
จิตต์โสภา เฉลียวศักดิ์, ชัยยุทธ กลีบบัว, อังคณา รุ่งอุทัย, และ ทิพย์สุดา ธิอูป. (2562). การออกแบบและเพิ่มมูลค่าผลิตภัณฑ์ท้องถิ่น: ผ้าถุงพิมพ์ลายผ้าซิ่นอีสาน. วารสารการพัฒนาชุมชนและคุณภาพชีวิต, 7(3), 226-237.
จีรนันท์ เขิมขันธ์. (2561). มุมมองของการพัฒนาภาคการท่องเที่ยวเชิงเกษตรในประเทศไทย. วารสารเกษตรพระจอมเกล้า, 36(2), 162-167.
ชลธิศ บรรเจิดธรรม. (2557). การตลาดผ่านสื่อสังคมออนไลน์การแสดงความรับผิดชอบต่อสังคมขององค์กร และความเหมาะสมของตนเองส่งผลต่อความตั้งใจซื้อผลิตภัณฑ์เครื่องหนังของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานคร. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยกรุงเทพ].
ชูวิทย์ มิตรชอบ. (2553). เศรษฐกิจสร้างสรรค์แนวความคิดใหม่ในการขับเคลื่อนเศรษฐกิจไทยในทศวรรษหน้า. วารสารเศรษฐศาสตร์สุโขทัยธรรมาธิราช, 5(1), 82.
ณัฐกาญจน์ สุวรรณธารา และ ธีระ เตชะมณีสถิตย์. (2563). รูปแบบการสื่อสารตลาดแบบบูรณาการที่ส่งผลต่อการรับรู้คุณค่าตราสินค้าระหว่างผลิตภัณฑ์เครื่องสำอางตราสินค้าไทยกับตราสินค้าต่างประเทศในระบบ การขายตรง. วารสารสังคมศาสตร์สุรนารี, 8(2), 41-59. https://doi.org/10.1016/j.trip.2020.100154
ณรงค์รัฐ ร่วมพรภาณุ. (2559). อิทธิพลของการตลาดเชิงกิจกรรม (Event Marketing) ต่อการตัดสินใจเลือกเล่นเกมออนไลน์ในเขตกรุงเทพมหานคร กรณีศึกษา เกม Dota 2 และ League of Legends. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยกรุงเทพ].
ปริษฐา ถนอมเวช. (2563). เครื่องมือการสื่อสารการตลาดที่ส่งผลต่อค่านิยมในการเลือกใช้ผลิตภัณฑ์สมุนไพรของผู้บริโภควัยรุ่นยุคดิจิทัล. วารสารมนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์มหาวิทยาลัยธนบุร, 14(3), 97-106.
ปณิศา ลัญชานนท์. (2548). หลักการตลาด. โรงพิมพ์ธรรมสาร.
พิริยะ ผลพิรุฬห์. (2556). เศรษฐกิจสร้างสรรค์กับการพัฒนาประเทศไทย. วารสารเศรษฐศาสตร์ปริทรรศน์ สถาบันพัฒนศาสตร์, 7(1), 6-7.
ยุทธ ไกยวรรณ์. (2550). การสร้างเครื่องมือวิจัย. ศูนย์สื่อเสริมกรุงเทพ.
รัฐนันท์ พงศ์วิริทธิ์ธร และ นภัค ทิพย์ศรี. (2559). แนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงเกษตรเศรษฐกิจสร้างสรรค์บนพื้นที่สูง จังหวัดเชียงใหม่. วารสารมนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์มหาวิทยาลัยธนบุรี, 10(21), 79-91.
วิสาหกิจชุมชนบ้านกุ่มพัฒนา. (2563, 10 กรกฎาคม). “ชุมชนบ้านกุ่มพัฒนา” จากวิถีแห่งปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงก้าวสู่แบรนด์ระดับชาติ. https://www.kasetvoice.com/post/2499
วุฒิชัย คงนวลมี และสุภาพร คูพิมาย. (2559). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการเลือกซื้อกาแฟกระป๋องพร้อมดื่มในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย ฉบับสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์, 6(20), 214-227.
ศิรประภา นพชัยยา. (2558). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อกาแฟจากร้านคาเฟ่อเมซอนในสถานีบริการน้ำมัน ปตท. ของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์].
ศิระ ศรีโยธิน. (2561). เครื่องมือสื่อสารการตลาดเพื่อการสร้างแบรนด์องค์กร. Veridian E-Journal, Silpakorn University ฉบับภาษาไทย สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ, 11(1), 2247-2263.
ศิริวรรณ เสรีรัตน์. (2538). พฤติกรรมผู้บริโภค. ธีระฟิลม์และไซเท็กซ์.
ศศิวรรณ กลิ่นมาหอม. (2559). องค์ประกอบของผลิตภัณฑ์และการสื่อสารการตลาดแบบบูรณาการที่มีอิทธิพลต่อกระบวนการตัดสินใจซื้อของผู้บริโภคอาหารทะเลแบบจัดส่งถึงที่ของร้านอาหารแห่งหนึ่งในเมืองพัทยา. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยบูรพา].
สมวงศ์ พงศ์สถาพร. (2549). Practical IMC: การสื่อสารการตลาดแบบผสมผสานภาคปฏิบัติ. บลูซอพท์.
สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี (สสวท.). (2564, 7 ตุลาคม). การสร้างมูลค่า. http://designtechnology.ipst.ac.th/
สำนักงานสภานโยบายการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรมแห่งชาติ (สอวช.). (2564, 18 ตุลาคม). Creative Economy พาเศรษฐกิจไทยก้าวไกลสู่สากล. https://www.nxpo.or.th/th/9440/
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2564, 10 สิงหาคม). เศรษฐกิจสร้างสรรค์. https://www.nesdc.go.th/ewt_news.php?nid=3712&filename=economic develop
อริสรา ไวยเจริญ. (2556). รูปแบบการโฆษณาสินค้าประเภท FMCG บนสื่ออินเทอร์เน็ตที่มีผลต่อพฤติกรรมการตัดสินใจซื้อของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานคร. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์].
อาทิตยา กิจประเสริฐ. (2557). การสื่อสารการตลาดเชิงบูรณาการที่ส่งผลต่อทัศนคติ และพฤติกรรมการตัดสินใจซื้ออาหารสำเร็จรูปแช่แข็ง ตราสินค้า อีซีโก เขตกรุงเทพมหานคร. วารสารบริหารธุรกิจเทคโนโลยีมหานครปริทัศน, 4(1), 31-42.
Berlo, D. K. (1960). The Process of Communication: An Introduction to Theory and Practice. Rinehart and Winston.
Kotler, P. (2003). Marketing Management . (11th ed.) Upper Saddle River.
Likert, R. (1967). A Technique for the Measurement of Attitude. Rand me Nally Company.
Snedecor, G.W. and Cochran, W.G. (1967). Statistical Methods. (6th ed.) The Iowa State University Press.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2023 Mahidol R2R e-Journal
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
