บุคลากรมหาวิทยาลัยในกำกับของรัฐ กับ ความรับผิดแห่งการบังคับคดีในการอายัดเงิน หรือสิทธิเรียกร้องเป็นเงินของลูกหนี้ตามคำพิพากษา

บทคัดย่อ

         บทความนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา วิเคราะห์และนำเสนอว่า บุคลากรของมหาวิทยาลัยในกำกับของรัฐแต่ละประเภทได้รับความคุ้มครองมิให้เงินหรือสิทธิเรียกร้องเป็นเงิน ตกอยู่ในความรับผิดตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 302 หรือไม่ประการใด เนื่องจากมหาวิทยาลัยในกำกับของรัฐมีบุคลากรหลายประเภทขึ้นอยู่กับนโยบาย รายได้ของมหาวิทยาลัยแต่ละแห่ง บุคลากรเหล่านั้น จึงได้รับความคุ้มครองตามกฎหมายที่แตกต่างกัน  ผลการศึกษาและวิเคราะห์ทำให้ทราบว่า ข้าราชการพลเรือนในสถาบันอุดมศึกษา ลูกจ้างของส่วนราชการ พนักงานราชการ ที่สังกัดในมหาวิทยาลัยในกำกับของรัฐ ได้รับความคุ้มครองมิให้เงินหรือสิทธิเรียกร้องเป็นเงินอยู่ในความรับผิดแห่งการบังคับคดี ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 302 วรรคหนึ่ง (2) และพนักงานมหาวิทยาลัย ลูกจ้างเงินรายได้มหาวิทยาลัย ผู้ปฏิบัติงานในมหาวิทยาลัยที่เรียกชื่ออื่นใดที่จ้างจากเงินรายได้มหาวิทยาลัย ได้รับความคุ้มครองมิให้เงินหรือสิทธิเรียกร้องเป็นเงินตกอยู่ในความรับผิดจำนวนเงินรวมกันไม่เกินเดือนละสองหมื่นบาท หรือตามที่เจ้าพนักงานบังคับคดีเห็นสมควร ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 302 วรรคหนึ่ง (3) และทำให้ทราบว่า การที่กฎหมายบัญญัติความคุ้มครองที่แตกต่างกัน เนื่องจากข้าราชการ ลูกจ้างของส่วนราชการ พนักงานราชการ  ถูกจำกัดสิทธิเสรีภาพบางประการ ไม่สามารถประกอบอาชีพอื่นได้อิสระ คงอาศัยรายได้จากเงินเดือนตามที่กฎหมายกำหนดเท่านั้น ซึ่งจะแตกต่างกับพนักงานมหาวิทยาลัย ลูกจ้างเงินรายได้ ผู้ปฏิบัติงานในมหาวิทยาลัยที่จ้างจากเงินรายได้ ที่ถูกจำกัดสิทธิและเสรีภาพน้อยกว่า สามารถประกอบอาชีพอื่นได้อิสระกว่า ซึ่งไม่ถือเป็นการเลือกปฏิบัติโดยไม่เป็นธรรม ถึงแม้ว่าข้าราชการ ลูกจ้างส่วนราชการ พนักงานราชการ จะได้รับความคุ้มครองมิให้เงินหรือสิทธิเรียกร้องเป็นเงิน อยู่ในความรับผิดแห่งการบังคับคดีทั้งจำนวน แต่หากบุคคลเหล่านี้ ตกเป็นลูกหนี้ตามคำพิพากษาของศาลเยาวชนและครอบครัว ให้จ่ายค่าเลี้ยงดูหรือค่าเลี้ยงชีพแก่สามี ภรรยาหรือบุตรโดยชอบด้วยกฎหมายของตน หรือถูกศาลล้มละลายมีคำสั่งพิทักษ์ทรัพย์เด็ดขาด เงินหรือสิทธิเรียกร้องเป็นเงินนั้นจะอยู่ในความรับผิดแห่งการบังคับคดีไม่แตกต่างจากบุคลากรประเภทอื่น ในการบังคับคดีนั้น หากเจ้าหนี้ประสงค์จะบังคับคดี โดยการยัดสิทธิเรียกร้องตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 302 วรรคหนึ่ง (2) และวรรคหนึ่ง (3) เจ้าหนี้ตามคำพิพากษาต้องตรวจสอบสถานะของลูกหนี้ตามคำพิพากษา เพื่อขอให้เจ้าพนักงานบังคับคดีอายัดให้ เมื่อเจ้าพนักงานบังคับคดีได้รับคำร้องขออายัดทรัพย์แล้ว  เจ้าพนักงานบังคับคดีจะดำเนินการตามอำนาจหน้าที่ที่กฎหมายกำหนด เมื่อมหาวิทยาลัยในกำกับของรัฐได้รับหมายแจ้งอายัดทรัพย์แล้ว ต้องตรวจสอบความถูกต้องในการอายัดนั้น หากเห็นว่าถูกต้องให้นำส่งเงินตามคำสั่งอายัดของเจ้าพนักงานบังคับคดี หากเห็นว่ามีข้อขัดข้องประการใด ให้รีบแจ้งเจ้าพนักงานบังคับคดีเพื่อทราบโดยเร็ว ในส่วนลูกหนี้ตามคำพิพากษาแม้จะถูกอายัดทรัพย์แล้วก็ตาม แต่สามารถที่จะประนอมหนี้กับเจ้าหนี้ตามคำพิพากษาได้ หรืออาจยื่นคำร้องต่อเจ้าพนักงานบังคับคดี เพื่อขอลดจำนวนเงินที่อายัดได้