ประสิทธิผลของการนวดราชสำนักโดยใช้น้ำมันไพลในผู้ป่วยที่มีอาการข้อไหล่ติด ในโรงพยาบาลร้อยเอ็ด

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์ : เพื่อศึกษาประสิทธิผลของการนวดราชสำนักโดยใช้น้ำมันไพลในผู้ป่วยที่มีอาการข้อไหล่ติด ในโรงพยาบาลร้อยเอ็ด

รูปแบบการวิจัย : การวิจัยกึ่งทดลอง (Quasi – experimental research)

ระเบียบวิธีการวิจัย : กลุ่มตัวอย่าง เป็นผู้ป่วยที่มีอาการข้อไหล่ติด ที่มารับการรักษาที่กลุ่มงานแพทย์แผนไทยและแพทย์ทางเลือก โรงพยาบาลร้อยเอ็ด จำนวน 60 คน โดยแบ่งเป็นกลุ่มทดลอง 30 คน และกลุ่มควบคุม 30 คน ดำเนินการระหว่างวันที่ 1 มีนาคม 2568 – 31 พฤษภาคม 2568 เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) เครื่องมือที่ใช้ในการทดลอง คือ การนวดไทยแบบราชสำนักโดยใช้น้ำมันไพล 2) เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบสอบถามข้อมูลทั่วไป แบบประเมินอาการปวดกล้ามเนื้อ และแบบวัดองศาการเคลื่อนไหวของคอ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ ได้แก่ สถิติเชิงพรรณนา และสถิติอนุมาน Paired sample t-test และ Independent t-test กำหนดระดับนัยสำคัญทางสถิติ p<.05

ผลการวิจัย : หลังการทดลอง กลุ่มที่ได้รับการนวดราชสำนักโดยใช้น้ำมันไพล และกลุ่มควบคุมมีคะแนนความปวดแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<.001) โดยกลุ่มที่ได้รับการนวดราชสำนักโดยใช้น้ำมันไพล มีคะแนนความปวดน้อยกว่า 3.06 คะแนน (95% CI : 2.40, 3.73) องศาการเคลื่อนไหวของคอหลังการทดลอง ระหว่างกลุ่มที่ได้รับการนวดราชสำนักโดยใช้น้ำมันไพล และกลุ่มควบคุม หลังการทดลองในสัปดาห์ที่ 4 กลุ่มที่ได้รับการนวดราชสำนักโดยใช้น้ำมันไพล และกลุ่มควบคุม มีองศาการก้มคอ องศาการเงยคอ องศาการเอียงด้านซ้าย และองศาการเอียงด้านขวา แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p <.001)

สรุปและข้อเสนอแนะ : การบำบัดรักษาด้วยการนวดราชสำนักโดยใช้น้ำมันไพล ส่งผลให้ผู้ป่วยที่มีอาการข้อไหล่ติด มีอาการปวดกล้ามเนื้อลดลง และเพิ่มองศาของการเคลื่อนไหวบริเวณคอได้ดีมากขึ้น จึงควรมีการกำกับติดตามอาการอย่างต่อเนื่องเพื่อให้เกิดผลลัพธ์ที่ยั่งยืน