Development of a Care System for Children with Attention Deficit Hyperactivity Disorder Chaturaphakpiman Hospital
Keywords:
Care System, Children with Attention Deficit Hyperactivity DisorderAbstract
Purposes: To develop and evaluate a care system for children with Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder (ADHD) receiving services at the psychiatric clinic of Chaturaphak Phiman Hospital.
Study design : Mutual collaborative action research.
Materials and Methods: The primary informants included children with ADHD, their parents, teachers, and professional nurses responsible for the ADHD care system within the service network. The study was conducted from January to June 2024, divided into two phases: system development and evaluation. Data were collected using the SNAP-IV (Short Form) behavior rating scale, an assessment of adherence to ADHD care and referral guidelines, and focus group discussion guides. Data were analyzed using frequency, percentage, mean, standard deviation, and Percentage differences.
Main findings : 1) The issues related to children with ADHD are complex and encompass multiple aspects, including behavior, learning, family, health service systems, and societal attitudes. Addressing these issues requires collaboration from various sectors such as schools, families, health agencies, and communities to ensure that children with ADHD receive appropriate care, reduce behavioral and learning impacts, and live normal lives in society. 2) The development of the ADHD care system consists of six steps: (1) Screening and initial assessment (2) Capacity building for personnel and network development (3) Diagnosis and patient referral (4) Co-ordination of treatment services (5) Follow-up and continuous medication management, and monitoring treatment outcomes and appointment scheduling , and 3) The evaluation of the care system revealed that the assessment scores for inattention, hyperactivity-impulsivity, and oppositional defiant behaviors increased by 21.1%, 57.21%, and 25.0%, respectively. When assessed by teachers, the scores for these behaviors increased by 47.1%, 57.1%, and 33.3%, respectively.
Conclusion and Recommendations : This study's findings indicate that the enhanced care system improved the management of ADHD in three main areas. Therefore, stakeholders should consider implementing this care system in relevant agencies.
References
กรมสุขภาพจิต. รายงานสถานการณ์โรคสมาธิสั้นในเด็กไทย. นนทบุรี: กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข; 2563.
โรงพยาบาลรามาธิบดี. แนวทางการรักษาโรคสมาธิสั้นในเด็ก. กรุงเทพฯ: คณะแพทยศาสตร์ โรงพยาบาลรามาธิบดี มหาวิทยาลัยมหิดล; 2564.
สนธยา มณีรัตน์, สัมพันธ์ มณีรัตน์, สิริลักษณ์ ศรีเศวต. ผลของโปรแกรมส่งเสริมความสามารถผู้ดูแลในการจัดการปัญหาพฤติกรรมเด็กสมาธิสั้น. วารสารวิชาการสาธารณสุข. 2562;28(2):81-9.
สมาคมจิตแพทย์แห่งประเทศไทย. คู่มือการดูแลเด็กสมาธิสั้นสำหรับผู้ปกครองและครู. กรุงเทพฯ: สมาคมจิตแพทย์แห่งประเทศไทย; 2565.
วรวรรณ จุฑา, เรวดี จายานะ, ดวงดาว ศรีเรืองรัตน์, กมลลักษณ์ มากคล้าย. สถานการณ์โรคจิตเวชเด็กไทยปี พ.ศ. 2565-พฤษภาคม พ.ศ. 2566: การเฝ้าระวังโรคจิตเวชและปัญหาสุขภาพจิตจากคลังข้อมูล สุขภาพ (Health data center: HDC). กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข; 2566.
โรงพยาบาลจตุรพักตรพิมาน. ผลการดำเนินงานตามยุทธศาสตร์. กลุ่มการพยาบาล โรงพยาบาลจุตรพักตรพิมาน; 2566.
สถาบันราชานุกูล กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข. คู่มือดูแลสุขภาพจิตเด็กวัยเรียน. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย; 2555.
จตุพร ดวงเพชรแสง. การพัฒนาการดูแลเด็กโรคสมาธิสั้นแบบบบูรณาการของผู้ปกครองและครู อำเภอแก้งคร้อ จังหวัดชัยภูมิ. วารสารศูนย์อนามัยที่ 9. 2567;18(1):335-50.
บุญเลี้ยง ทุมทอง, ตวันต์ หงษ์กิตติยานนท์. โรคสมาธิสั้น: แนวทางการช่วยเหลือในโรงเรียน. วารสารครุพิบูล. 2566;9(1):13-24.
จิดาภา แสงกล้า, รัชนีกร ไข่หิน, มานิตย์ ชาชิโย, ชาญณรงค์ ชัยอุดมสม, กรรณิการ์ โชคชาตรี, ประนอม นนทฤทธิ์. การพัฒนาระบบการดูแลเด็กสมาธิสั้นแบบมีส่วนร่วมของเครือข่ายชุมชน ของโรงพยาบาลอาจสามารถ. วารสารวิจััยและพััฒนานวัตกรรมทางสุขภาพ. 2567;5(2):242-55.
ชัยวัฒน์ ดาราสิชฌน์. การพัฒนาระบบการดูแลเด็กสมาธิสั้นแบบบูรณาการโดยผู้ปกครอง บุคลากรทางการแพทย์ และครูอำเภอน้ำยืน จังหวัดอุบลราชธานี. วารสารวิจัยและพัฒนาระบบสุขภาพ. 2562;7(1):78-83.
กัลยา สุวรรณสิงห์, อรวรรณ หนูแก้ว, กิตติพร เนาว์สุวรรณ, กัลยา โหดทีม. ผลของโปรแกรมปรับพฤติกรรมเด็กสมาธิสั้นสำหรับผู้ปกครองต่อปัญหาพฤติกรรมในเด็กสมาธิสั้น. 2563;34(3):37-51.
วาริศา สังข์ทอง. การพยาบาลเด็กสมาธิสั้นที่มีพฤติกรรมก้าวร้าวในช่วงก่อนวัยเรียน: กรณีศึกษา 2 ราย. กลุ่มงานจิตเวชและยาเสพติด โรงพยาบาลสุราษฎร์ธานี; 2566.
Boudreau A, Mah J W T. Predicting Use of Medications for Children with ADHD: The Contribution of Parent Social Cognitions. Journal of the Canadian Academy of Child And Adolescent Psychiatry. 2020;29(1):26-32.
สุพร อภินันทเวช. การรักษาโรคสมาธิสั้นด้วยยา และจิตสังคมบำบัดในประเทศไทย. เวชบันทึกศิริราช. 2559;9(3):175-81.
วีรยา คำเรืองฤทธิ์. การพัฒนาโปรแกรมส่งเสริมการคิดเชิงบริหารสำหรับเด็กปฐมวัยที่มีอาการสมาธิสั้นและชนอยู่ไม่นิ่งโดยการมีส่วนร่วมของผู้ปกครอง [ปริญญานิพนธ์]. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ; 2564.
Downloads
Published
Versions
- 2025-02-14 (2)
- 2025-02-14 (1)
How to Cite
Issue
Section
License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดร้อยเอ็ด
บทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารวิจัย และพัฒนานวัตกรรมทางสุขภาพ สํานักงานสาธารณสุขจังหวัดร้อยเอ็ด ถือเป็น ผลงานวิชาการ งานวิจัย วิเคราะห์ ตลอดจนเป็นความเห็นส่วนตัวของผู้ประพันธ์ กองบรรณาธิการไม่จําเป็นต้องเห็น ด้วยเสมอไป และผู้ประพันธ์จะต้องรับผิดชอบต่อบทความของตนเอง
