ผลของการบริบาลเภสัชกรรมผู้ป่วยโรคหืดและปอดอุดกั้นเรื้อรังบนตึกผู้ป่วยใน โรงพยาบาลจตุรพักตรพิมาน

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์ : เพื่อศึกษาความรู้และทักษะการใช้ยาพ่น การกลับมารักษาซ้ำของผู้ป่วยโรคหืดและปอดอุดกั้นเรื้อรังก่อนและหลังการบริบาลเภสัชกรรม และเพื่อค้นหาปัญหาเกี่ยวกับยาในผู้ป่วยโรคหืดและปอดอุดกั้นเรื้อรัง

รูปแบบการวิจัย : การวิจัยแบบกึ่งทดลอง Quasi experimental study (One Group Pretest Posttest Design)

วัสดุและวิธีการวิจัย : ทำการศึกษาในผู้ป่วยโรคหืดและปอดอุดกั้นเรื้อรัง ที่เข้ารับการรักษาแบบผู้ป่วยใน โรงพยาบาลจตุรพักตรพิมาน ระหว่างเดือนกุมภาพันธ์ถึงเมษายน 2565 ได้กลุ่มตัวอย่างจำนวน 24 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบบันทึกข้อมูล แบบประเมินความรู้และทักษะการใช้ยาพ่น และอุปกรณ์สื่อการสอนพ่นยา ศึกษาโดยการประเมินความรู้และทักษะการใช้ยาพ่น เภสัชกรให้คำแนะนำ ให้ความรู้ ดำเนินการแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นหลังจากนั้น 1-2 วันถัดมาทำการประเมินผล และติดตามการกลับมารักษาซ้ำของผู้ป่วยใน 28 วัน

ผลการวิจัย : พบปัญหาจากการใช้ยา 10 ปัญหา ถูกแก้ไขและให้คำแนะนำโดยเภสัชกร โดยปัญหาส่วนใหญ่พบว่ามีสาเหตุมาจากผู้ป่วยบริหารยาผิด (45.00%) และมีผู้ป่วยถึง 4 คนที่ไม่ทราบว่าตัวยาพ่นชนิดที่มีสเตียรอยด์ผสมจำเป็นต้องพ่นต่อเนื่องทุกวัน หลังการบริบาลเภสัชกรรมผู้ป่วยโรคหืดและปอดอุดกั้นเรื้อรังบนตึกผู้ป่วยในทำให้ความรู้เกี่ยวกับการใช้ยาพ่นและทักษะการใช้ยาพ่นของผู้ป่วยมีคะแนนรวมเพิ่มขึ้น นอกจากนั้นยังพบว่ามีหลายข้อคำถามมีผู้ตอบคำถามถูกเพิ่มขึ้น

สรุปและข้อเสนอแนะ : ผลการศึกษาครั้งนี้ส่งผลให้ผู้ป่วยมีความรู้และทักษะการใช้ยาพ่นเพิ่มขึ้น และลดการกลับมารักษาซ้ำของผู้ป่วยได้