ผลของกล่องสื่อสารอาการฉุกเฉินตามระดับความรุนแรงสำหรับญาติผู้ป่วยที่รอตรวจ งานอุบัติเหตุฉุกเฉิน โรงพยาบาลปทุมรัตต์จังหวัดร้อยเอ็ด

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาผลของกล่องสื่อสารอาการฉุกเฉินตามระดับความรุนแรงสำหรับญาติผู้ป่วยที่รอตรวจที่งานอุบัติเหตุและฉุกเฉิน โรงพยาบาลปทุมรัตต์  จังหวัดร้อยเอ็ด

รูปแบบการวิจัย: การวิจัยกึ่งทดลอง (Qua-si experimental research )

วัสดุและวิธีการวิจัย: กลุ่มตัวอย่างเป็นญาติผู้ป่วยที่นั่งรอตรวจที่งานอุบัติเหตุและฉุกเฉินที่มีคุณสมบัติตามเกณฑ์การคัดเข้าและคัดออก แบ่งเป็นกลุ่มควบคุมและกลุ่มทดลองที่ได้รับการเลือกแบบสุ่ม (Randomization) กลุ่มละ 33 คน กลุ่มควบคุมได้รับข้อมูลตามปกติ  กลุ่มทดลองได้รับข้อมูลจากนวัตกรรมกล่องสื่อสารอาการฉุกเฉินตามระดับความรุนแรง  เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วยกล่องสื่อสารอาการฉุกเฉินตามระดับความรุนแรงและแบบประเมินผลของนวัตกรรมกล่องสื่อสารอาการฉุกเฉินตามระดับความรุนแรงที่ได้รับการตรวจสอบความตรงเชิงเนื้อหาจากผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 3 ท่าน วิเคราะห์ข้อมูลโดยการแจกแจงความถี่ ร้อยละและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน  การเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยการรับรู้และเข้าใจต่อการจัดระดับความรุนแรงทดสอบด้วยสถิติ  Paired t- test ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05

ผลการวิจัย: กลุ่มทดลองมีคะแนนเฉลี่ยการรับรู้และความเข้าใจมากกว่ากลุ่มควบคุมทั้ง 3 ด้านคือด้านการรับรู้เกี่ยวกับกลุ่มอาการเจ็บป่วย  ( p= .003)  ด้านการรับรู้ระดับความรุนแรง (p< .001) และ ด้านการรับรู้ระยะเวลารอคอย (p< .001)

สรุปและข้อเสนอแนะ:กล่องสื่อสารอาการฉุกเฉินตามระดับความรุนแรงส่งผลให้ญาติผู้ป่วยมีการรับรู้และความเข้าใจต่อการจัดระดับความรุนแรงของผู้ป่วยฉุกเฉินสอดคล้องกับการคัดกรองของบุคลากรทางการแพทย์ จึงควรนำไปใช้ในงานอุบัติเหตุฉุกเฉิน