The Effectiveness of the Self-Efficacy Promoting Program in Caring Behaviors of Caregivers for Dependent Elderly in in the Public Health Service Center 1, Udon Thani Province

Authors

  • Anisa Hongsakham Udon thani Municipality Hospital
  • Anansak Janthasri Faculty of Nursing, Udon Thani Rajabhat University

Keywords:

The self-efficacy promoting program, Caring behaviors, Caregivers, Dependent elderly people

Abstract

Dependent elderly people must be closely cared. Family caregivers are the key of care. This quasi-experimental research with one group pre-posttest aimed to compare the caring behaviors of caregivers of dependent elderly people before and after receiving the self-efficacy program. The sample group consisted of 30 people. The measurement includes the self-efficacy promoting program, demographic interview form, and an assessment of the caring behaviors for the dependent elderly. The Cronbach's alpha coefficient was 0.82. Data were analyzed using descriptive statistics and paired t-test statistics.

Before the experiment, the sample group had good behavior in caring for dependent elderly people 60.00%. After the experiment, the sample group had a very good behavior in caring for dependent elderly people 83.33%. The mean score of caring behaviors for dependent elderly people after the experiment was higher than before the experiment at a statistical significance level (t= -7.78, p = .00). In conclusion, enhancing self-efficacy makes caregivers of dependent elderly people aware of and caring behaviors, resulting in the dependent elderly receiving effective care.

References

สุดา คำสุชาติ. ปัญหาและความต้องการ ดูแลทางสุขภาพของผู้สูงอายุในประเทศไทย: ข้อเสนอแนะเชิงนโยบาย. วารสารวิชาการ สาธารณสุข. 2560; 26(6): 1156-64.

กรมกิจการผู้สูงอายุ. 2565. ผู้สูงอายุที่มี ภาวะพึ่งพิง. [อินเตอร์เน็ต]. [เข้าถึงเมื่อ วันที่ 4 กรกฎาคม 2567], เข้าถึงได้ จาก: https://www.dop.go.th/th/statistics_ page?cat=3&id=2527

สำนักงานสถิติแห่งชาติ. 2565. การสำรวจ ประชากรผู้สูงอายุในประเทศไทย พ.ศ. 2564. [อินเตอร์เน็ต]. [เข้าถึงเมื่อวันที่ 4 กรกฎาคม 2567]; เข้าถึงได้ จาก: https:// www.dop.go.th/download/knowl- edge/th1687612748-2406_0.pdf

ศิราณี ศรีหาภาค, วัชรี อมรโรจน์วรวุฒิ, ณรงค์ คำอ่อน, พัฒนี ศรีโอษฐ์, พลอยลลดา ศรีหานู, ทิพวรรณ ทับซ้าย. สถานการณ์ ปัญหา และความต้องการการดูแลผู้สูงอายุ ระยะยาวในชุมชนภายใต้กองทุนระบบการ ดูแลระยะยาว จังหวัดขอนแก่น. วารสาร ศูนย์อนามัยที่ 9. 2564; 15(36): 44-62.

สำนักอนามัยผู้สูงอายุ กรมอนามัย. (2566). ร้อยละของผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิงได้รับ การดูแลตาม Care Plan. [อินเตอร์เน็ต]. [เข้าถึงเมื่อวันที่ 4 กรกฎาคม 2567]; เข้า ถึงได้ จาก: https://dashboard.anamai. moph.go.th/dashboard/agedcare- plan/changwat?year=2023&rg=08

ประกายมาศ ดอกหอม, ทิพวัลย์ไชยวงศ์ และ สัณหวัช ไชยวงศ์. ประสิทธิผลของโปรแกรม การสร้างเสริมการรับรู้ความสามารถแห่ง ตนต่อความรู้ ทัศนคติ และการปฏิบัติ การดูแลผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิงของอาสา สมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน อำเภอจุน จังหวัดพะเยา. วารสารสาธารณสุขล้านนา. 2565; 18(1): 57-67.

อังคณา ศรีสุข และจิราพร เกศพิชญวัฒนา. ประสบการณ์ชีวิตของบุตรชายที่เป็นผู้ดูแล บิดา มารดาสูงอายุภาวะพึ่งพิง. วารสาร พยาบาลศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. 2562: 31(2): 72-84.

จี จีราวรรณ นามพันธ์, นฤมล เอื้อมณีกูล และ สุรินธร กลัมพากร. ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อ การปฏิบัติงานของผู้ดูแลที่ผ่านการอบรม ในการดูแลผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิง ในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารคณะพยาบาล ศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา. 2563; 28(3): 57-69.

ชนายุส คำโสม, สุนีย์ ละกำปั่น และเพลิน พิศ บุณยมาลิก. ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการ ปฏิบัติงานดูแลผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิงใน ระบบการดูแลระยะยาว จังหวัดร้อยเอ็ด. วารสารพยาบาลสภากาชาดไทย. 2562; 12(2): 62-78.

ภาวิณี พรหมบุตร, เอื้อจิต สุขพูล, กิตติภูมิ ภิญโย และปิยนุช ภิญโย. ผลของโปรแกรม การเสริมสร้างการรับรู้สมรรถนะแห่งตนต่อ ความรู้และการรับรู้สมรรถนะแห่งตนของ อาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้านในการ ดูแลผู้ป่วยเบาหวานและความดันโลหิตสูง ในชุมชนของจังหวัดแห่งหนึ่ง ในภาคตะวัน ออกเฉียงเหนือ (ตอนใต้), วารสารพยาบาล สงขลานครินทร์. 2558; 35(2): 113-28.

Bandura A. Social foundations of thought and action: A social cognitive theory. New Jersey: Prentice Hall. 1986.

Bandura A. Self-efficacy: The exercise of control. In. New York: W. H. freeman. 1997.

วิภาวี แป้นทอง, เอมอัชฌา วัฒนบุรานนท์, ปาจรีย์ อับดุลลากาซิม และรจฤดี โชติกาวิ นทร์. โปรแกรมการเสริมสร้างความ สามารถ แห่งตนต่อความรู้ การปฏิบัติ และความ คาดหวังในการดูแลผู้สูงอายุด้าน กายภาพบำบัดของผู้ดูแล ในตำบลท่าเกษม อำเภอเมือง จังหวัดสระแก้ว. วารสาร พยาบาลกระทรวงสาธารณสุข. 2566; 33(2): 71-84.

อรวรรณ แผนคง, สุนทรีย์ คำเพ็ง, ภัทริตา สุวรรณโน และกมลลักษณ์ สูตรสุข. ผลของโปรแกรมการเสริมสร้าง ความสามารถในการดูแลผู้สูงอายุโรคเรื้อรัง ที่มีภาวะพึ่งพิงของอาสาสมัครดูแลผู้สูงอายุ. วารสารวิชาการสาธารณสุขชุมชน. 2564; 7(4): 29-41.

นิพิฐพนธ์ สนิทเหลือ วัชรีพร สาตร์เพ็ชร์ และญาดา นภาอารักษ์. การคำนวณขนาด ตัวอย่างด้วยโปรแกรมสำเร็จรูป G*Power. วารสารวิชาการสถาบันเทคโนโลยีแห่ง สุวรรณภูมิ. 2562; 5(1): 496-507

บุญใจ ศรีสถิตนรากูร. ระเบียบวิธีการวิจัย ทางการพยาบาลศาสตร์. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ: ยูแอนด์ไอ อินเตอร์มีเดีย. 2553.

สุพจน์ ดีไทย ศิริรัตน์ ปานีอุทัย และทศพร คำผลศิริ. ผลของการเตรียมความพร้อมก่อน จำหน่ายต่อความยากลำบากในการเผชิญ ปัญหาหลังจำหน่ายของผู้ดูแลผู้สูงอายุโรค หลอดเลือดสมอง. พยาบาลสาร. 2561; 48(2): 170-80.

Downloads

Published

2024-12-24

How to Cite

1.
Hongsakham A, Janthasri A. The Effectiveness of the Self-Efficacy Promoting Program in Caring Behaviors of Caregivers for Dependent Elderly in in the Public Health Service Center 1, Udon Thani Province. วารสารศอ.7 [internet]. 2024 Dec. 24 [cited 2025 Dec. 19];16(3):77-91. available from: https://he01.tci-thaijo.org/index.php/johpc7/article/view/272092