อุบัติเหตุในเด็กและปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการเสียชีวิตจากอุบัติเหตุ ของเด็กที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลขอนแก่น

บทคัดย่อ

การบาดเจ็บในเด็ก เป็นปัญหาด้านสาธารณสุขที่สำคัญของทั่วโลก และในประเทศไทย การบาดเจ็บเป็นสาเหตุของการเสียชีวิตของเด็กอายุต่ำกว่า 15 ปี การศึกษานี้จัดทำขึ้นเพื่อศึกษา อุบัติการณ์ ในเด็กอายุ 0-15 ปี ที่แผนกอุบัติเหตุฉุกเฉินโรงพยาบาลขอนแก่น และหาปัจจัยที่มี ความสัมพันธ์กับการเสียชีวิต โดยเป็นการวิจัยเชิงพรรณนาแบบย้อนหลัง (Retrospective cohort study) โดยใช้ฐานข้อมูลจาก trauma registry ในปี พ.ศ. 2560-2564 มาวิเคราะห์อุบัติการณ์ สาเหตุ ลักษณะและผลของอุบัติเหตุโดยวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยต่อการเสียชีวิต ด้วย Multiple Logistic Regression ผลการศึกษาพบว่าตั้งแต่ปี พ.ศ. 2560-2564 มีผู้ป่วยเด็ก 17,029 คน เสียชีวิต 78 คน คิดเป็นร้อยละ 0.46 สาเหตุการเสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางถนนสูงที่สุดถึงร้อยละ 78.2 ช่วงอายุ ที่ตายมากที่สุดคือ 6-15 ปี อวัยวะที่บาดเจ็บและทำให้ถึงแก่ความตายมากที่สุดคือที่ศีรษะและคอ จุดเกิดเหตุที่มากที่สุดคือถนนหรือทางหลวง และช่วงเวลาที่เกิดเหตุแล้วเสียชีวิตมากที่สุดคือ 16:01-24:00 น. ด้านการปฐมพยาบาลก่อนการนำส่ง พบว่า ร้อยละ 93.6 ได้รับการดูแลการหายใจ ร้อยละ 75.6 มีการห้ามเลือด ร้อยละ 80.8 มีการยึดตรึงกระดูกสันหลังส่วนคอ ร้อยละ 60.3 มีการยึดตรึงกระดูกรยางค์ และ ร้อยละ 88.5 มีการให้สารน้ำทางเส้นเลือด ด้านการประเมิน ระดับความรุนแรง พบว่ากรณีที่เสียชีวิตส่วนใหญ่จะมี ค่า GSC อยู่ที่ 0-8, ISS อยู่ที่ 25-49 และ RTS อยู่ที่ 0-2.99 ตามลำดับ และพบว่ามีเพียง 2 ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการเสียชีวิต ได้แก่ ช่วงเวลาเกิดเหตุ 0.01-8.00 น. และผู้ที่มีเลือดออกจนได้รับการห้ามเลือด ดังนั้นจึงควรให้การดูแล ในกลุ่มผู้ป่วยที่มีปัจจัยดังกล่าวอย่างใกล้ชิด