ความสามารถด้านการเดินของผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองในชุมชนAmbulatory Ability in Community-Dwelling Patients with Stroke

บทคัดย่อ

ผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองมักมีความสามารถด้านการเดินลดลง โดยเฉพาะความสามารถของการเดิน
ในชุมชน อย่างไรก็ตาม ปัจจุบันหลักฐานงานวิจัยเกี่ยวกับความสามารถด้านการเดินมักเป็นข้อมูลของผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองจากประเทศที่พัฒนาแล้ว การวิจัยเชิงพรรณนาแบบภาคตัดขวางนี้ศึกษาระดับความสามารถในการเดินในผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองของไทยที่สามารถเดินได้เองโดยใช้หรือไม่ใช้อุปกรณ์ช่วยเดินจำนวน 95 ราย จากชุมชนต่างๆอาสาสมัครทุกรายได้รับการสัมภาษณ์ความสามารถด้านการเดินโดยใช้เกณฑ์ที่รายงานในการศึกษาที่ผ่านมาเพื่อจำแนกอาสาสมัครออกเป็นผู้ที่สามารถและไม่สามารถเดินในชุมชนได้ และประเมินความเร็วในการเดินระยะทาง10 เมตร ผลการศึกษา พบว่า ร้อยละ 3 ของอาสาสมัครสามารถเดินได้เพียงภายในบ้าน ร้อยละ 10 สามารถเดินออกนอกบ้านได้ถึงบริเวณโรงจอดรถหรือตู้ไปรษณีย์หน้าบ้าน ร้อยละ 34 สามารถเดินได้ในละแวกบ้าน ดังนั้น อาสาสมัคร
เหล่านี้จัดอยู่ในกลุ่มที่ไม่สามารถเดินในชุมชนได้ ส่วนที่เหลืออีกร้อยละ 53 เป็นผู้ที่สามารถเดินในชุมชนได้ ผลการศึกษาที่พบบ่งชี้ว่าอาสาสมัครโรคหลอดเลือดสมองในชุมชนของไทยที่เดินได้จำนวนมาก ไม่สามารถเดินในชุมชนได้ดังนั้น นอกจากการพัฒนาความสามารถให้ผู้ป่วยสามารถเดินได้เอง บุคลากรที่เกี่ยวข้องกับการฟื้นฟูความสามารถอาจต้องให้ความสำคัญกับการพัฒนาความสามารถเพื่อช่วยให้ผู้ป่วยสามารถเดินในชุมชนได้มากขึ้น