ผลของโปรแกรมการสนับสนุนทางสังคมต่อภาวะซึมเศร้าในผู้สูงอายุ

บทคัดย่อ

การวิจัยกึ่งทดลองนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประสิทธิผลของโปรแกรมการสนับสนุนทางสังคมในการลดภาวะซึมเศร้าในผู้สูงอายุ ดำเนินการวิจัยกับผู้สูงอายุจำนวน 40 คน ในเขตพื้นที่ตำบลหนึ่งของจังหวัดอุบลราชธานี ซึ่งมีคะแนนภาวะซึมเศร้าอยู่ระหว่าง 5 ถึง 10 คะแนน ผู้เข้าร่วมวิจัยถูกสุ่มแบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม ได้แก่ กลุ่มทดลอง (n = 20) ซึ่งได้รับโปรแกรมการสนับสนุนทางสังคมเป็นระยะเวลา 2 สัปดาห์ ร่วมกับการดูแลตามปกติ ขณะที่กลุ่มควบคุม (n = 20) ได้รับการดูแลตามปกติครื่องมือวิจัยประกอบด้วย โปรแกรมการสนับสนุนทางสังคม แบบประเมินภาวะซึมเศร้าผู้สูงอายุไทย (Thai Geriatric Depression Scale-15) และแบบวัดการสนับสนุนทางสังคม มีค่าความเชื่อมั่นของเครื่องมือ เท่ากับ .76 และ .86 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติทดสอบค่าทีแบบจับคู่และแบบอิสระ

ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มทดลองมีคะแนนภาวะซึมเศร้าหลังได้รับโปรแกรมลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ เมื่อเปรียบเทียบกับก่อนเข้ารับโปรแกรม (t = 13.39, p < .05) และคะแนนภาวะซึมเศร้า หลังการทดลองต่ำกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (t = 8.79, p < .05) ผลการศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่า โปรแกรมการสนับสนุนทางสังคมมีประสิทธิผลในการลดภาวะซึมเศร้าในผู้สูงอายุ สามารถประยุกต์ใช้ในงานส่งเสริมสุขภาพจิตในชุมชน ผ่านกิจกรรมกลุ่มที่ออกแบบให้ตอบสนองต่อความต้องการของผู้สูงอายุได้อย่างมีประสิทธิภาพ