ความชุกและปัจจัยที่สัมพันธ์กับการเกิดภาวะอุดกั้นทางเดินหายใจส่วนบนในผู้ป่วยติดเชื้อช่องเยื่อหุ้มลำคอชั้นลึก โรงพยาบาลระดับตติยภูมิ

บทคัดย่อ

การวิจัยเชิงพรรณนาแบบย้อนหลัง มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความชุกและปัจจัยที่สัมพันธ์กับการเกิดภาวะอุดกั้นทางเดินหายใจส่วนบนในผู้ป่วยติดเชื้อช่องเยื่อหุ้มลำคอชั้นลึก โรงพยาบาลระดับตติยภูมิ ใช้วิธีการทบทวนข้อมูลจากเวชระเบียนผู้ป่วยที่มารับการรักษาด้วยภาวะติดเชื้อช่องเยื่อหุ้มลำคอชั้นลึก แผนกหู คอ จมูก โรงพยาบาลระดับตติยภูมิ ย้อนหลังระหว่างเดือนมกราคม พ.ศ. 2564 ถึงเดือน ธันวาคม พ.ศ. 2566 จำนวน 303 ราย เครื่องมือรวบรวมข้อมูล คือแบบบันทึกข้อมูลจากเวชระเบียน ประกอบด้วย 1) แบบบันทึกข้อมูลทั่วไป 2) แบบบันทึกประวัติโรคร่วมและพฤติกรรมสุขภาพ 3) แบบบันทึกอาการและอาการแสดงทางคลินิก และ 4) แบบบันทึกผลการตรวจทางห้องปฏิบัติการ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติพรรณนาและสถิติวิเคราะห์แบบตัวแปรพหุ กำหนดระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ .05

ผลการวิจัย พบว่าอัตราความชุกของการเกิดภาวะอุดกั้นทางเดินหายใจส่วนบนของผู้ป่วยติดเชื้อในช่องเยื่อหุ้มลำคอชั้นลึก 3 ปี ย้อนหลัง คือ ร้อยละ 5.56, 8.33 และ 10.57 ตามลำดับ ส่วนปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการเกิดภาวะอุดกั้นทางเดินหายใจส่วนบนของผู้ป่วยติดเชื้อในช่องเยื่อหุ้มลำคอชั้นลึก ประกอบด้วย ผู้ที่มีอายุตั้งแต่ 60 ปี ขึ้นไป อาการนำมีอาการเจ็บคอและผู้ป่วยที่ทำหัตถการภายในช่องปากการศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการคัดกรองและเฝ้าระวัง โดยเฉพาะในกลุ่มเสี่ยงสูงอายุ 60 ปีขึ้นไป ผู้ป่วยที่มีอาการเจ็บคอและผู้ป่วยที่ทำหัตถการภายในช่องปาก เพื่อเป็นแนวทางการจัดทำแนวปฏิบัติทางคลินิกสำหรับการดูแลและการทำหัตถการผู้ป่วยที่มีความเสี่ยงสูง