การพัฒนาแนวปฏิบัติการพยาบาลผู้ป่วยโรคเลือดออกในสมองต่อผลลัพธ์ทางการพยาบาล

บทคัดย่อ

การวิจัยเชิงปฏิบัติการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาและศึกษาผลลัพธ์ของแนวปฏิบัติการพยาบาลในผู้ป่วยโรคเลือดออกในสมอง คัดเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจง ประกอบด้วยผู้ป่วยที่มีภาวะเลือดออกในสมองจำนวน 42 คน โดยเก็บข้อมูลในกลุ่มควบคุมก่อนเพื่อป้องกันการปนเปื้อนของกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 26 คน จากนั้นเก็บข้อมูลในกลุ่มทดลองจำนวน 16 คน และพยาบาลวิชาชีพจำนวน 21 คน โดยเก็บข้อมูลระหว่างเดือนกรกฎาคมถึงธันวาคม พ.ศ. 2567 เครื่องมือวิจัย ได้แก่ 1) แนวปฏิบัติการพยาบาลที่พัฒนาจาก 7 Aspects Model of Care 2) แบบบันทึกข้อมูลส่วนบุคคล 3) แบบรายงานผลการปฏิบัติ 4) แบบบันทึกผลลัพธ์ทางการพยาบาล และ 5) แบบประเมินความคิดเห็นของพยาบาลวิชาชีพ โดยตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาโดยผู้เชี่ยวชาญ 5 คน ของแบบบันทึกข้อมูลส่วนบุคคล แบบรายงานผลการปฏิบัติ แบบบันทึกผลลัพธ์ทางการพยาบาล ซึ่งได้ค่าดัชนีความตรงเท่ากับ 0.71 แบบประเมินความคิดเห็นของพยาบาลวิชาชีพเท่ากับ 0.89 สำหรับแนวปฏิบัติการพยาบาลฯได้นำไปทดลองใช้กับกลุ่มตัวอย่างที่มีลักษณะใกล้เคียง 10 คน และปรับปรุงก่อนนำไปใช้จริงวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา Fisher’s exact test และ Mann–Whitney U test

 ผลการตรวจสอบคุณภาพของแนวปฏิบัติการพยาบาลฯ ด้วยเครื่องมือ AGREE-II ในหมวด 1-6 ได้ร้อยละ 85.56, 84.44, 79.59, 77.78, 81.67 และ 90 และในภาพรวมได้ร้อยละ 81.88 ผลของการใช้แนวปฏิบัติฯ พบว่า ระยะเวลาเฉลี่ยตั้งแต่แรกรับที่แผนกฉุกเฉินถึงหอผู้ป่วยของกลุ่มทดลองสั้นกว่ากลุ่มควบคุม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ .05 ขณะที่อัตราการเกิดภาวะปอดอักเสบจากการสูดสำลัก ภาวะเส้นเลือดดำอุดตัน แผลกดทับ การติดเชื้อทางเดินปัสสาวะ และอัตราการเสียชีวิตแตกต่างอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติที่ .05 ระดับความคิดเห็นของพยาบาลวิชาชีพต่อการใช้แนวปฏิบัติฯ ทั้งรายด้านและโดยรวมอยู่ในระดับปานกลางแนวปฏิบัติการพยาบาลฯ มีแนวโน้มส่งเสริมกระบวนการดูแลผู้ป่วยที่มีภาวะเลือดออกในสมองในแผนกฉุกเฉินให้รวดเร็วได้