การพัฒนารูปแบบการพยาบาลผู้ป่วยอุบัติเหตุฉุกเฉินที่ได้รับการผ่าตัดเร่งด่วนในโรงพยาบาลศรีสะเกษ

บทคัดย่อ

การวิจัยและพัฒนานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาและศึกษาผลลัพธ์รูปแบบการพยาบาลผู้ป่วยอุบัติเหตุฉุกเฉินที่ได้รับการผ่าตัดเร่งด่วนในโรงพยาบาลศรีสะเกษ แบ่งการศึกษาเป็น 3 ระยะ ระยะที่ 1) การวิเคราะห์ปัจจัยนำเข้า ระยะที่ 2) การพัฒนารูปแบบการพยาบาลและระยะที่ 3) การประเมินผลลัพธ์ กลุ่มตัวอย่างเป็นพยาบาลวิชาชีพที่ปฏิบัติงานในแผนกอุบัติเหตุฉุกเฉินโรงพยาบาลศรีสะเกษ จำนวน 30 คน เวชระเบียนผู้ป่วยจำนวน 60 ฉบับ เครื่องมือที่ใช้เป็นรูปแบบการพยาบาลที่พัฒนาขึ้นที่มีความตรงและความเชื่อมั่นเท่ากับ 1 เก็บข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามการพัฒนารูปแบบการพยาบาลผู้ป่วยอุบัติเหตุฉุกเฉินที่ได้รับการผ่าตัดเร่งด่วนในโรงพยาบาลศรีสะเกษ ที่มีค่าความตรงเท่ากับ 1 ค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.98 และแบบบันทึกผลลัพธ์วิเคราะห์ผลโดยใช้สถิติ Pair t – test เปรียบเทียบความรู้ก่อนและหลังได้รับการอบรมในกลุ่มทดลอง และสถิติ Independent t – test เปรียบเทียบระยะเวลาเฉลี่ยของผู้ป่วยจากแผนกอุบัติเหตุฉุกเฉินถึงห้องผ่าตัด (ER door to OR) ระหว่างกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม

ผลการศึกษาพบว่า รูปแบบการพยาบาลที่พัฒนาขึ้น ประกอบด้วยชุดความรู้ในการดูแล และแนวปฏิบัติการพยาบาลผู้ป่วยอุบัติเหตุฉุกเฉินที่ได้รับการผ่าตัดเร่งด่วน และแบบเฝ้าระวังอาการเปลี่ยนแปลงในผู้ป่วยที่ต้องรับการผ่าตัดเร่งด่วน มีความเป็นไปได้ที่จะนำไปใช้ในระดับสูงร้อยละ 97 ความรู้ของพยาบาลวิชาชีพในกลุ่มทดลองก่อนและหลังได้รับการอบรมแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p< .001) การปฏิบัติตามแนวทางที่พัฒนาขึ้นอยู่ในระดับสูงร้อยละ 100 ระยะเวลาเฉลี่ย ER door to OR ระหว่างกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<.001) โดยกลุ่มทดลองใช้ระยะเวลาเฉลี่ย 57.90 นาที ทำให้ผู้ป่วยอุบัติเหตุฉุกเฉินได้รับการผ่าตัดเร่งด่วนภายใน 60 นาที ทำให้ผู้ป่วยมีความปลอดภัยเพิ่มขึ้นและลดภาวะแทรกซ้อนที่อาจทำให้ผู้ป่วยเสียชีวิต จึงมีความเป็นไปได้ที่จะนำไปประยุกต์ใช้แต่ควรปรับให้มีความเหมาะสมกับบริบทของตนเอง และในขั้นตอนแต่ละกิจกรรมควรมีประกันเวลาดำเนินการแล้วเสร็จที่ชัดเจน และส่งมอบผลงานภายในระยะเวลาที่ประกัน