ความรอบรู้ด้านสุขภาพจิต ความรู้ และการจัดการปัญหาสุขภาพจิตของผู้สูงอายุ โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลดงห่องแห่ จังหวัดอุบลราชธานี

บทคัดย่อ

การวิจัยเชิงพรรณนา มีวัตถุประสงคเพื่อศึกษา 1) ความรอบรู้ด้านสุขภาพจิต ความรู้ การจัดการอาการปัญหาสุขภาพจิต และ 2) ความสัมพันธ์ระหว่างความรอบรู้ด้านสุขภาพจิต ความรู้ และการจัดการอาการปัญหาสุขภาพจิตของผู้สูงอายุ กลุมตัวอยางเป็นผู้สูงอายุในเขตพื้นที่โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลดงห่องแห่ จังหวัดอุบลราชธานี จำนวน 110 คน คัดเลือกกลุ่มตัวอย่าง  แบบเจาะจงตามเกณฑ์คัดเข้า ได้แก่ 1) ผู้ที่มีอายุ 60 ปีขึ้นไป 1) เพศชายและเพศหญิง 2) มีสติปัญญาและการรับรู้ปกติ 3) สามารถเข้าใจและสื่อสารภาษาไทย 4) ยินยอมเข้าร่วมการวิจัย เก็บข้อมูลระหว่างเดือนพฤษภาคม-มิถุนายน พ.ศ. 2566 เครื่องมือวิจัย   คือ แบบสอบถาม 1 ชุด ประกอบด้วย แบบวัดความรอบรู้ด้านสุขภาพจิต แบบวัดความรู้ และแบบวัดการจัดการปัญหาสุขภาพจิตค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.87, 0.90 และ 0.88 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา และวิเคราะห์ความสัมพันธ์ โดยสัมประสิทธิสหสัมพันธ์ของเพียร์สัน

ผลการวิจัยพบว่า คะแนนความรอบรู้ด้านสุขภาพจิตโดยรวมอยู่ในระดับมาก คะแนนความรู้อยู่ในระดับมากคะแนนการจัดการปัญหาสุขภาพจิตอยู่ในระดับมาก ความรอบรู้ด้านสุขภาพจิต มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับความรู้ในระดับปานกลางอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .001) ความรู้มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับการจัดการปัญหาสุขภาพจิตในระดับต่ำอย่างมีนัยสำคัญ   ทางสถิติ (p < .001) และความรอบรู้ด้านสุขภาพจิต มีความสัมพันธ์กับการจัดการปัญหาสุขภาพจิตอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติผลการศึกษาสามารถนำไปเป็นข้อมูลพื้นฐานสำหรับบุคลากรทางการแพทย์และสาธารณสุขในการวางแผนการส่งเสริมการจัดการปัญหาสุขภาพจิตในผู้สูงอายุ