การเพิ่มทักษะการดูแลแบบวิถีใหม่สำหรับอาสาสมัครประจำครอบครัวใน การดูแลผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิง

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้เป็นการวิจัยและพัฒนามีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาและศึกษาผลโปรแกรมการฝึกอบรมการเพิ่มทักษะการดูแลแบบวิถีใหม่สำหรับอาสาสมัครประจำครอบครัวในการดูแลผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิงร่วมกับโปรแกรมการเพิ่มทักษะและการเสริมแรงสนับสนุนทางสังคม กลุ่มตัวอย่างเป็นอาสาสมัครประจำครอบครัวในเขตรับผิดชอบของตำบลน้ำซีม อำเภอเมือง จังหวัดอุทัยธานีเลือกแบบเฉพาะเจาะจงตามคุณสมบัติกำหนด จำนวน 60 คน สุ่มอย่างง่ายเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มละ 30 คน กลุ่มทดลองได้รับโปรแกรมการเพิ่มทักษะการดูแลแบบวิถีใหม่ในการดูแลผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิงร่วมกับการเสริมแรงสนับสนุนทางสังคม กลุ่มควบคุมได้รับการฝึกอบรมการดูแลผู้สูงอายุแบบเดิมตามคู่มือฝึกอบรมอาสาสมัครประจำครอบครัว กระทรวงสาธารณสุข เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บข้อมูล คือ แบบประเมินความรู้ แบบประเมินความสามารถ และแบบประเมินทักษะในการดูแลผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิงที่ผู้วิจัยพัฒนาขึ้น ตรวจสอบความตรงเชิงเนื้อหาโดยผู้ทรงคุณวุฒิ และหาค่าความเที่ยงมีค่าเท่ากับ 0.78, 0.82 และ 0.87 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนาและเปรียบเทียบคะแนนเฉลี่ยความรู้ ความสามารถ และทักษะการดูแลด้วยการทดสอบค่าที ผลการวิจัย ปรากฏว่า หลังการทดลองคะแนนเฉลี่ยความรู้ ความสามารถ และทักษะการดูแลของกลุ่มทดลองมีคะแนนมากกว่าก่อนได้รับโปรแกรมและหลังการทดลองกลุ่มทดลองมีคะแนนสูงกว่ากลุ่มควบคุมที่ได้รับการฝึกอบรมการดูแลผู้สูงอายุแบบเดิม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 ข้อเสนอแนะบุคลากรทางด้านสุขภาพควรเพิ่มทักษะการดูแลแบบวิถีใหม่ร่วมกับการเสริมแรงสนับสนุนทางสังคมการดูแลผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิงในการอบรมพัฒนาอาสาสมัครประจำครอบครัวเพื่อให้สามารถนำไปปรับใช้ยุคปกติถัดไปได้