ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับกลุ่มอาการปวดเมื่อยกล้ามเนื้อและกระดูกจากการทำงาน ของพยาบาลและพนักงานช่วยเหลือผู้ป่วย โรงพยาบาลอุทัยธานี

บทคัดย่อ

การวิจัยเชิงสำรวจนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาความชุกและปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับกลุ่มอาการปวดเมื่อยกล้ามเนื้อและกระดูกจากการทำงานของพยาบาลและพนักงานช่วยเหลือผู้ป่วย โรงพยาบาลอุทัยธานี กลุ่มตัวอย่างคือ พยาบาลและพนักงานช่วยเหลือผู้ป่วย จำนวน 160 คน เครื่องมือวิจัยคือแบบสอบถาม ชนิดตอบด้วยตนเอง ประกอบด้วย 5 ส่วน คือ 1) ข้อมูลทั่วไป 2) ลักษณะท่าทางการทำงาน 3) ลักษณะสถานที่ปฏิบัติงานและอุปกรณ์ทำงาน 4) การสนับสนุนขององค์กร และ 5) ลักษณะอาการผิดปกติของกล้ามเนื้อและกระดูกจากการทำงาน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพรรณนา คือ การแจกแจงความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติ Chi-square test กำหนดระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ p<.05

            ผลการศึกษาพบว่า ความชุกของอาการปวดเมื่อยกล้ามเนื้อและกระดูกจากการทำงานในพยาบาลและพนักงานช่วยเหลือผู้ป่วยเท่ากับร้อยละ 98.1 ส่วนใหญ่มีระดับความปวดปานกลาง อวัยวะที่พบมีอาการปวดเมื่อยสูงสุดคือ ไหล่ รองลงมาคือ หลังส่วนล่าง ข้อเท้า และเท้า ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับกลุ่มอาการปวดเมื่อยกล้ามเนื้อและกระดูกจากการทำงาน ได้แก่ อายุ จำนวนชั่วโมงการทำงาน/สัปดาห์ โรคประจำตัวที่เกี่ยวข้องกับระบบกล้ามเนื้อและกระดูกโครงร่าง การทำงานที่มีการเกร็งกล้ามเนื้อคอและไหล่เพื่อทำงานเป็นเวลานาน ๆ  การทำงานในท่าเดิมซ้ำ ๆ เป็นเวลานาน และการยกเคลื่อนย้ายผู้ป่วยในเตียงตามลำพัง ( =14.58, 6.37, 7.65, 15.71, 15.22, 5.65 ตามลำดับ; p<.05) จากผลการศึกษาหน่วยงานสามารถนำข้อมูลที่ได้ไปใช้วางแผนการป้องกันและลดปัญหาอาการปวดเมื่อยกล้ามเนื้อและกระดูกโครงร่างจากการทำงานของพยาบาลและพนักงานช่วยเหลือผู้ป่วย