ผลของโปรแกรมสุขศึกษาโดยประยุกต์ใช้แรงจูงใจเพื่อป้องกันโรค และแรงสนับสนุนทางสังคมต่อพฤติกรรมการป้องกันภาวะแทรกซ้อน จากโรคไม่ติดต่อเรื้อรังในผู้สูงอายุที่เป็นโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง ในเขตพื้นที่อำเภอเมืองสุรินทร์ จังหวัดสุรินทร์

บทคัดย่อ

การวิจัยกึ่งทดลอง ชนิดสองกลุ่มวัดก่อนและหลังการทดลอง เพื่อศึกษาผลของการใช้โปรแกรมสุขศึกษาโดยประยุกต์
ใช้แรงจูงใจเพื่อป้องกันโรคและแรงสนับสนุนทางสังคม ในการส่งเสริมพฤติกรรมการป้องกันภาวะแทรกซ้อนจากโรคไม่ติดต่อ
เรื้อรัง ในผู้สูงอายุที่เป็นโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง ในเขตพื้นที่อำเภอเมืองสุรินทร์ จังหวัดสุรินทร์ กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ผู้สูงอายุ
ทั้งเพศชายหรือหญิงที่เป็นโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง ที่มารับการตรวจรักษาที่คลินิกผู้สูงอายุ โรงพยาบาลสุรินทร์ จำนวน 60 คน
แบ่งเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มละ 30 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ โปรแกรมสุขศึกษาโดยประยุกต์ใช้
แรงจูงใจเพื่อป้องกันโรคและแรงสนับสนุนทางสังคม และ แบบสอบถามพฤติกรรมการป้องกันภาวะแทรกซ้อนจากโรค
ไม่ติดต่อเรื้อรังสำหรับผู้สูงอายุที่เป็นโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง เก็บรวบรวมข้อมูลเดือนมกราคม-เมษายน พ.ศ. 2563 ใช้เวลา
12 สัปดาห์ วิเคราะห์ข้อมูลส่วนบุคคลด้วยสถิติพรรณนา เปรียบเทียบคะแนนเฉลี่ยพฤติกรรมการป้องกันภาวะแทรกซ้อน
จากโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง ในผู้สูงอายุที่เป็นโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง ด้วยสถิติ paired t-test และ Independent t-test
ผลการศึกษา พบว่า หลังการทดลอง กลุ่มทดลองมีคะแนนเฉลี่ยพฤติกรรมการป้องกันภาวะแทรกซ้อนจากโรคไม่ติดต่อ
เรื้อรัง สูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < 0.001) และหลังการทดลอง กลุ่มทดลองมีคะแนนเฉลี่ยพฤติกรรม
การป้องกันภาวะแทรกซ้อนจากโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง สูงกว่าก่อนการทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < 0.001)