Factors related to parental perceived self-efficacy in caring for hospitalized children with lower respiratory tract infection
Keywords:
self-efficacy, lower respiratory tract infection, caring for hospitalized childrenAbstract
Abstract
Having hospitalized for under five children with lower respiratory tract infection is a crucial issue. Parents who are providing care for their child in order to speed up and recovery. This correlational descriptive study explored the relationship between perceived self-efficacy in caring for hospitalized children with lower respiratory tract infection and parent participation, information support from health care provider, perceived severity of illness and stress of parent. A purposive sampling technique was used to recruit 67 fathers or mothers of children with lower respiratory tract infections aged 1 month to 5 years admitted to the pediatric unit. The instruments included five questionnaires: 1) Self-efficacy of Parent Scale, 2) Parent Participation Scale, 3) Informational Support Scale, 4) Perceived Severity of Illness Scale, and 5) Parental Stress Scale. Data were analyzed using descriptive statistics and Pearson’s correlation coefficient.
The results showed that there was a significant high positive relationship between parent participation, and information support from health care provider and perceived self-efficacy in caring for hospitalized children with lower respiratory tract infection (r = .80, r = .80, p < .01 respectively) and a moderate level of parental stress (r = .59, p < .01). Perceived severity of illness scale was not related to perceived self-efficacy in caring for those children.
Downloads
References
2. World Health Organization [WHO]. (2019). Pneumonia. Retrieved August 22, 2019, from https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/pneumonia.
3. Wardlaw T, Salama P, Johansson EW, Mason E. (2006). Pneumonia: the leading killer of children. Lancet, 368(23): 1048-1050.
4. จริยา สามิตร, จุฑารัตน์ มีสุขโข, และสุธิศา ล่ามช้าง. (2012). การสนับสนุนข้อมูลสมรรถนะแห่งตนและการมีส่วนร่วมของบิดามารดาในการดูแลเด็กป่วยเฉียบพลันที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล. วารสารคณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, 40(4), 114-125.
5. วาสนา ไชยวงศ์, สุธิศา ล่ามช้าง, และวิมล ธนสุวรรณ. (2004). สิ่งก่อความเครียดของผู้ปกครองเด็กป่วยที่ติดเชื้อทางเดินหายใจส่วนล่างเฉียบพลัน. พยาบาลสาร, 31(3), 29-45.
6. อาจรีย์ แดงโสภณ, วิยะดา เมภัสสกุล, มาเรียม เกาะประเสริฐ, และ อัญชรส ทองเพ็ชร. (2010). ผลของโปรแกรมการให้สุขศึกษาที่มีต่อความรู้และทักษะของผู้ดูแลเด็กป่วยด้วยโรคติดเชื้อทางเดินหายใจส่วนบน. รายงานวิจัย สถาบันราชานุกูล.
7. Bandura A. (2003). Social cognitive theory: an agentic perspective. Annual Review of Psychology, 52:1-26.
8. จุฬาลักษณ์ แก้วสุก, นุจรี ไชยมงคล, และยุนี พงศ์จตุรวิทย์. (2017). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมมารดาในการป้องกันโรคติดเชื้อเฉียบพลันระบบหายใจในเด็กวัยก่อนเรียน. วารสารคณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 24(4), 85-94.
9. Chaisom, P., Yenbut, J., Chontawan, R., Soivong, P., & Patumanond, J. (2010). Predicting factors of dependent care behaviors among mothers of toddlers with congenital heart disease. Chiang Mai University Journal of Natural Sciences, 9(2), 193-200
a. Han, N., & Pongjaturawit, Y., & Chaimongkol, N. (2015). Factor related to self-efficacy in caring for young children with pneumonia among Vietnams mothers. Burapha University international conference. 2015, 323-330.
10. Octavia D, Thongpat S, Khumsean N. (2015). Factors related to maternal self-efficacy in providing home care for under five children with pneumonia in JAMBI city, INDONESIA. J Health Res, 29(1): 61-68.
11. Bandura A. (1997). Self-efficacy: the exercise to control. New York: W.H. Freeman.
12. Schepp, K. G. (1995). Psychometric assessment of the preferred participation scale for parent of hospitalized children. Unpublished manuscript, University of Washington, School of Nursing, Seattle, WA
13. ณิชกานต์ ไชยชนะ, ศรีพรรณ กันธวัง, และนันทา เลียววิริยะกิจ. (2003). การมีส่วนร่วมของผู้ปกครองในการดูแลเด็กที่มีความเจ็บป่วยเรื้อรังขณะเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล. พยาบาลสาร, 30(4), 58-71.
14. ไกรวรร กาพันธ์, ศรีพรรณ กันธวัง และอุษณีย์ จินตะเวช. (2010). การมีส่วนร่วมของผู้ปกครองในการดูแลเด็กที่มีความ เจ็บป่วยวิกฤต ในหอผู้ป่วยหนักกุมารเวชกรรม และปัจจัยที่เกี่ยวข้อง.พยาบาลสาร, 37(3), 62-75.
15. แสงตะวัน บุญรอด. (2010). ผลของโปรแกรมการพยาบาลโดยให้ครอบครัวมีส่วนร่วมต่อความสามารถและความพึงพอใจของผู้ดูแลเด็กป่วยเฉียบพลัน. วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพยาบาลเด็ก, บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยบูรพา.
16. สุธิศา ล่ามช้าง, ศรีมนา นิยมค้า, อรพินท์ จันทร์ปัญญาสกุล, ปรีชา ล่ามช้าง, และรัตนาวดี ชอนตะวัน. (2015). ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการรับรู้ความรุนแรงของการเจ็บป่วย ของผู้ดูแลเด็กที่ติดเชื้อทางเดินหายใจ. พยาบาลสาร, 42(3): 13-23.
17. Ingram J, Cabral C, Hay A, Lucas PJ, & Horwood J. (2013). Parents’ information needs, self-efficacyand influencesonconsultingforchildhood respiratorytract infections: A qualitative study. Bio Med Central Family Practice, 14(106): 1-9.
