ผลของกระบวนการกลุ่มต่อทักษะชีวิต เพื่อการกลับสู่สังคม ของเยาวชน ในศูนย์ฝึกและอบรมเด็กและเยาวชนเขต 4 จังหวัดขอนแก่น

บทคัดย่อ

การวิจัยกึ่งทดลองนี้มุ่งศึกษาผลของกระบวนการกลุ่มต่อทักษะชีวิต เพื่อการกลับสู่สังคมของเยาวชน ในด้านการเห็นคุณค่าในตนเอง การตัดสินใจอย่างมีเหตุผล การปฏิเสธต่อรอง และการจัดการกับอารมณ์ กลุ่มตัวอย่างเป็นเยาวชนชายในศูนย์ฝึกและอบรมเด็กและเยาวชนเขต 4 จังหวัดขอนแก่น ที่เหลือระยะเวลาในการฝึกและอบรม  3-9 เดือน มีอายุระหว่าง 14-20 ปี จำนวน 20 คน แบ่งเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มละ 10 คนโดยกลุ่มทดลองได้รับการจัดกิจกรรมตามให้โปรแกรมกระบวนการกลุ่มต่อทักษะชีวิต จำนวน 10 ครั้ง ครั้งละประมาณ 1 ชั่วโมง ถึง 1 ชั่วโมง 30 นาที สัปดาห์ละ 2 ครั้ง โดยผู้วิจัยเป็นผู้นำกลุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบวัดทักษะชีวิตได้ค่าความเชื่อมั่นของแบบวัดทักษะชีวิตทั้งฉบับเท่ากับ 0.85 และโปรแกรมกระบวนการกลุ่มต่อทักษะชีวิต เพื่อการกลับสู่สังคมของเยาวชน เพื่อเปรียบเทียบความแตกต่างของคะแนนแบบวัดทักษะชีวิต ก่อนและหลังการทดลองของกลุ่มทดลองโดยเปรียบเทียบคะแนนภายในกลุ่มทดลอง ก่อนและหลังการทดลอง ด้วยค่าสถิติ ทดสอบ The Wilcoxon Match Paired Signed – Rank Test เปรียบเทียบคะแนน ระหว่างกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมด้วยค่าสถิติ The Mann – Whitney U Test

ผลการวิจัยพบว่า หลังการทดลอง กลุ่มทดลองที่ได้รับโปรแกรมกระบวนการกลุ่มต่อทักษะชีวิตเพื่อการกลับสู่สังคมของเยาวชนมีค่าคะแนนเฉลี่ยทักษะชีวิตสูงกว่าก่อนได้รับโปรแกรมกระบวนการกลุ่มต่อทักษะชีวิตเพื่อการกลับสู่สังคมของเยาวชนสูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ(p<0.05)

คำสำคัญ: ทักษะชีวิต การกลับสู่สังคม เยาวชน กระบวนการกลุ่ม

* วิทยานิพนธ์ปริญญาพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการพยาบาลสุขภาพเด็ก คณะพยาบาลศาสตร์มหาวิทยาลัยขอนแก่น