ความต้องการการศึกษาต่อเนื่องหลักสูตรพยาบาลศาสตร์ในเขตกรุงเทพมหานคร

ผู้แต่ง

  • ยุพา วงศ์รสไตร คณะพยาบาลศาสตร์เกื้อการุณย์ มหาวิทยาลัยนวมินทราธิราช
  • ขจี พงศธรวิบูลย์ คณะพยาบาลศาสตร์เกื้อการุณย์ มหาวิทยาลัยนวมินทราธิราช
  • สุภาพ ไทยแท้ คณะพยาบาลศาสตร์เกื้อการุณย์ มหาวิทยาลัยนวมินทราธิราช
  • ปาริชาติ ทาโน คณะพยาบาลศาสตร์เกื้อการุณย์ มหาวิทยาลัยนวมินทราธิราช

คำสำคัญ:

ความต้องการการศึกษาต่อเนื่อง , หลักสูตรพยาบาลศาสตร์

บทคัดย่อ

การวิจัยเชิงบรรยาย เพื่อศึกษาความต้องการการศึกษาต่อระดับปริญญาโท สาขาพยาบาลศาสตร์ หลักสูตรเฉพาะทางสาขาพยาบาลศาสตร์ และการเปิดหลักสูตรพยาบาลศาสตรบัณฑิตสำหรับผู้สำเร็จปริญญาตรีสาขาอื่น กลุ่มตัวอย่าง สุ่มแบบหลายขั้นตอน ได้แก่ พยาบาลวิชาชีพ 499 ราย ผู้ใช้บริการ 465 ราย กลุ่มตัวอย่างเชิงคุณภาพ คัดเลือกแบบเจาะจงและบอกต่อ 22 ราย เครื่องมือวิจัย ได้แก่ 1) แบบสอบถามความต้องการศึกษาหลักสูตรการศึกษาวิชาชีพการพยาบาลและการผดุงครรภ์ 2) แบบสอบถามความคิดเห็นสำหรับผู้ใช้บริการ และ 3) แบบสัมภาษณ์ ความต้องการให้คณะพยาบาลศาสตร์เกื้อการุณย์เปิดหลักสูตรพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต และหลักสูตรพยาบาลศาสตรบัณฑิตสำหรับผู้สำเร็จปริญญาตรีสาขาอื่น ตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาได้ 0.81, 1.0, และ 1.0 หาความเที่ยงใช้สูตรสัมประสิทธิ์แอลฟาของครอนบาคได้ .91 และ .92 เก็บรวบรวมข้อมูล ในช่วงเดือนกุมภาพันธ์ 2566 ถึงเดือนกันยายน 2566 วิเคราะห์ข้อมูลโดยการแจกแจงความถี่ ร้อยละ  การวิเคราะห์เนื้อหา

ผลวิจัยพบว่า 1) พยาบาลวิชาชีพสนใจศึกษาต่อระดับปริญญาโท สาขาการบริหารการศึกษา มากที่สุด ร้อยละ 12.63 2) พยาบาลวิชาชีพต้องการศึกษาต่อหลักสูตรเฉพาะทางการพยาบาลผู้ป่วยวิกฤติ (ผู้ใหญ่และผู้สูงอายุ) ร้อยละ 18.83 3) พยาบาลวิชาชีพ และผู้ใช้บริการเห็นด้วยกับการเปิดหลักสูตรพยาบาลศาสตรบัณฑิตสำหรับผู้สำเร็จการศึกษาปริญญาตรีสาขาอื่น ร้อยละ 67.14 และ 93.11 4) เหตุผลที่ต้องการให้เปิดหลักสูตรพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต คือ สามารถบูรณาการความรู้ หลักฐานเชิงประจักษ์ เปิดหลักสูตรพยาบาลพยาบาลศาสตรบัณฑิตสำหรับผู้สำเร็จการศึกษาปริญญาตรีสาขาอื่น ทำให้พยาบาลมีความหลากหลาย ผลการวิจัยใช้เป็นแนวทางเปิดหลักสูตรพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต หลักสูตรเฉพาะทางสาขาพยาบาลศาสตร์ และหลักสูตรพยาบาลพยาบาลศาสตรบัณฑิตสำหรับผู้สำเร็จการศึกษาปริญญาตรีสาขาอื่น

 

เอกสารอ้างอิง

โชติ แย้มแสง. (2552). รายงานผลการวิจัย สำรวจความสนใจและความต้องการศึกษาหลักสูตรศึกษาศาสตร์ สาขาการจัดการศึกษา ระดับประกาศนียบัตรบัณฑิต มหาบัณฑิต และดุษฎีบัณฑิต ของมหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์. มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.

นรินทร์ ทิมา. (2559). ทิศทางยุทธศาสตร์โลก เพื่อสร้างความเข้มแข็งให้กับการพยาบาลและการผดุงครรภ์ ค.ศ. 2016-2020 (2559-2563) ขององค์การอนามัยโลก. สำนักการพยาบาล สำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข.

เบญจมาศ ปรีชาคุณ, ฤชุตา โมเหล็ก, ดารารัตน์ ชูวงค์อินทร์, เพ็ญพักตร์ กองเมือง, และมาริษา สมบัติบูรณ์. (2563). การพยาบาลในยุคเทคโนโลยีแห่งข้อมูล. วารสารวิชาการราชวิทยาลัยจุฬาภรณ์, 3(1), 19-39.

ปาริชาต รัตนราช. (2563). คุณลักษณะที่พึงประสงค์ของบัณฑิตพยาบาล มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี. วารสารวิจัยและประเมินผลอุบลราชธานี, 9(1), 20-30.

พนารัตน์ วิศวเทพนิมิตร, ขวัญตา บุญวาศ, จิราพร วรวงศ์, พเยาว์ พงษ์ศักดิ์ชาติ, และจุฬารัตน์ ห้าวหาญ. (2564). การศึกษาความพร้อมในการเปิดหลักสูตรระดับบัณฑิตศึกษา คณะพยาบาลศาสตร์ สถาบันพระบรมราชชนก และความต้องการศึกษาต่อระดับบัณฑิตศึกษาทางการพยาบาลของพยาบาลวิชาชีพ. วารสารพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข, 31(3), 110-124.

มารุต พัฒผล. (2563). เอกสารประกอบการเรียนรู้รายวิชา การโค้ชเพื่อการรู้คิด Module 9 การสร้างความยึดมั่นผูกพันในการเรียนรู้. http://www.curriculumandlearning.com/upload/ModuleCognitiveCoaching/Module%209%20Cognitive%20Ccoaching_1608431604.pdf

รัตนา จารุวรรโณ, พีรนันท์ วิศาลสกุลวงษ์, จารุภา วงศ์ช่างหล่อ, จันทรรัตน์ วงศ์อารีสวัสดิ์, นุศ ทิพย์แสนคำ, ยุพา วงศ์รสไตร, พวงผกา กรีทอง, และเบญจมาศ ตระกูลงามเด่น. (2561). ความต้องการการศึกษาต่อทางการพยาบาลของพยาบาลวิชาชีพในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารเกื้อการุณย์, 25(1), 7-24.

วาสนา รวยสูงเนิน, ดลวิวัฒน์ แสนโสม, มะลิวรรณ ศิลารัตน์, ปัทมา สุริต, นงลักษณ์ เมธากาญจนศักดิ์, บุษบา สมใจวงษ์, ปาริชาติ วงศ์ก้อม และอรทัย สืบกินร. (2563). การพัฒนาความรู้และทักษะด้านการพยาบาลวิกฤตตามการรับรู้ของผู้ผ่านการอบรมหลักสูตรการพยาบาลผู้ป่วยวิกฤต (ผู้ใหญ่). วารสารพยาบาลศาสตร์และสุขภาพ, 43(4), 158–170.

สภาการพยาบาล. (2561). ประกาศสภาการพยาบาลเรื่อง สมรรถนะหลักของผู้สำเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรี ปริญญาโท ปริญญาเอก สาขาพยาบาลศาสตร์ หลักสูตรฝึกอบรมการพยาบาลขั้นสูงระดับวุฒิบัตรและได้รับวุฒิบัตร/หนังสืออนุมัติแสดงความรู้ความชำนาญเฉพาะทางการพยาบาลและการผดุงครรภ์ และการพยาบาลเฉพาะทางสาขาพยาบาลศาสตร์. https://www.tnmc.or.th/images/userfiles/files/004.pdf

สมจิต หนุเจริญกุล. (2565). บันไดความก้าวหน้าของพยาบาล และการจัดการศึกษาและการฝึกอบรมทุกระดับหลังปริญญาตรี. https://www.tnmc.or.th/images/userfiles/files/2565/2565%201/12.pdf

สมปอง พะมุลิลา, สมจิตต์ ลุประสงค์, วรรษมน ปาพรม, อมรรัตน์ นธะสนธิ์ , สงวน ธานี, และภูษณิศา มีนาเขตร. (2564). ความต้องการการศึกษาหลักสูตรพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิตของพยาบาลวิชาชีพ ในเขตสุขภาพที่ 10. วารสารพยาบาลทหารบก, 22(2), 270-277.

สหัทยา รัตนจรณะ, กิ่งดาว การเกต, และรัตนธนรส วงศอุดม. (2558). การพยาบาล : มุมมองของผู้ป่วยที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล. วารสารการพยาบาลและการศึกษา, 8(4), 140-152.

สุจิตรา เหลืองอมรเลิศ. (2567). เปิดข้อเสนอ สภาการพยาบาล ต่อ “หมอชลน่าน” แก้วิกฤตพยาบาลขาดแคลน “ความก้าวหน้า ค่าตอบแทน ภาระงาน”. Hfocus.org เจาะลึกระบบสุขภาพ. https://www.hfocus.org/content/2024/02/29878

สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2561). สถิติบุคลากรด้านสาธารณสุข จำแนกตามวิชาชีพและพื้นที่. สำนักงานสถิติแห่งชาติ.

สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2565). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 13 (พ.ศ. 2566-2570). https://www.nesdc.go.th/wp-content/themes/plant3-child/assets/pdf/13/article_file_20230307173518.pdf

‘สศช’ เผยภาวะสังคมไทยไตรมาส 4 การจ้างงานปรับตัวดีขึ้นขยายตัว 1.5%. (2566, 2 มีนาคม). ไทยโพสต์. https://www.thaipost.net/economy-news/334329/

สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา. (2561). แผนอุดมศึกษาระยะยาว 20 ปี พ.ศ. 2561-2580. พริกหวานกราฟฟิค.

เสาวลักษณ์ จิรธรรมคุณ, ธัญยรัชต์ องค์มีเกียรติ, และอรุณรัตน์ เทพนา. (2569). การบริหารการพยาบาลยุค 4G Plus. พีบีเอส โปรดักส์.

Cochran WC. (1963). Sampling Techniques. John Wiley and Sons.

Gundo, R., Gundo, B., Chirwa, E., Dickinson, A., & Mearns, G. J. (2021). Effect of an educational programme on critical care nurses' competence at two tertiary hospitals in Malawi. Malawi Medical Journal : The Journal of Medical Association of Malawi, 33(4), 236–241. https://doi.org/10.4314/mmj.v33i4.3

Hager, M. A., Wilson, S., Pollak, T. H., & Rooney, P. M. (2003). Response rates for mail surveys of nonprofit organizations: A review and empirical test. Nonprofit and Voluntary Sector Quarterly, 32(2), 252-267. https://doi.org/10.1177/0899764003032002005

Miles, M. B., & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook (2nd ed). Sage Publications.

Silva, R. S. da, & Spanhol, F. J. (2023). Digital competencies of nurses: An interdisciplinary approach. In Seven Publications Organization, Health and medicine : Science, care, and discoveries (pp. 204-223). Seven Editora. https://sevenpubl.com.br/editora/article/view/2998

Streubert, H., & Carpenter, D. (2007). Qualitative research in nursing: Advancing the humanistic imperative. Lippincott Williams & Wilkins.

United States Department of Health & Human Services, Health Resources and Services Administration. (2010). The registered nurse population: Initial findings from the 2008 National Sample Survey of Registered Nurses. https://data.hrsa.gov/DataDownload/NSSRN/GeneralPUF08/rnsurveyfinal.pdf

กรอบแนวคิดการวิจัย

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-12-23

รูปแบบการอ้างอิง

วงศ์รสไตร ย. ., พงศธรวิบูลย์ ข. ., ไทยแท้ ส. ., & ทาโน ป. . (2025). ความต้องการการศึกษาต่อเนื่องหลักสูตรพยาบาลศาสตร์ในเขตกรุงเทพมหานคร . ราชาวดีสาร วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี สุรินทร์, 15(2), 199–215. สืบค้น จาก https://he01.tci-thaijo.org/index.php/bcnsurin/article/view/278396

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย