ปัจจัยที่มีผลต่อการควบคุมความดันโลหิตของผู้เป็นโรคความดันโลหิตสูงที่มารับบริการโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลหนองพระ อำเภอวังทอง จังหวัดพิษณุโลก

บทคัดย่อ

            การวิจัยครั้งนี้เป็นงานวิจัยแบบ Retrospective cohort study มีวัตถุประสงค์เพื่อค้นหาปัจจัยที่มีผลต่อการควบคุมความดันโลหิตของผู้เป็นโรคความดันโลหิตสูง ประชากรคือผู้เป็นโรคความดันโลหิตสูงที่มารับบริการที่โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลหนองพระ ในช่วงเดือนมกราคมถึงธันวาคม พ.ศ. 2559 เก็บข้อมูลจากฐานข้อมูล คอมพิวเตอร์ของโรงพยาบาล (HOSxP) นอกจากนี้ได้ใช้แบบเก็บข้อมูลแบบมีโครงสร้างในการรวบรวมข้อมูลส่วนบุคคลความดันโลหิต การรักษา และการรับประทานยาต่อเนื่อง วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนาและสถิติถดถอยพหุตัวแปรลอจิสติก

              ผลการวิจัยพบว่ากลุ่มตัวอย่างจำนวน 404 คนเข้ารับบริการรวมทั้งสิ้น 2,152 ครั้ง โดยมีจำนวนระหว่าง 4 ถึง 7 ครั้งต่อปีหรือเฉลี่ย 5.33 ครั้งต่อปี  ซึ่งมีจำนวนที่สามารถควบคุมความดันโลหิตได้ 249 คน คิดเป็นร้อยละ 61.63 โดยเพศชายมีความเสี่ยงที่จะไม่สามารถควบคุมความดันโลหิตได้เป็น 1.78 เท่าของเพศหญิง (OR_adj =1.78, 95% CI = 1.15 – 2.76) กลุ่มตัวอย่างที่รับประทานยาไม่ต่อเนื่องจะไม่สามารถควบคุมความดันโลหิตได้เป็น 4.31 เท่าของกลุ่มที่รับประทานยาต่อเนื่อง (OR_adj = 4.31, 95% CI = 1.48 – 12.60) และกลุ่มตัวอย่างที่มีค่าดัชนีมวลกายที่มากกว่า 25 ก.ก./ม² จะมีความเสี่ยงที่จะไม่สามารถควบคุมความดันโลหิตได้เป็น 1.88 เท่าของกลุ่มที่มีค่าดัชนีมวลกายน้อยกว่า 25 ก.ก./ม² (OR_adj =1.88, 95% CI = 1.21 – 2.92) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ p-value < .05

             การศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าปัจจัยเสี่ยงในการควบคุมความดันโลหิต ได้แก่ เพศชาย การรับประทานยาที่ไม่ต่อเนื่องและค่าดัชนีมวลกายที่มากกว่า 25 ก.ก./ม² ผู้ให้บริการสุขภาพควรให้ความสำคัญในการดูแลในกลุ่มเพศชาย ส่งเสริมการรับประทานยาต่อเนื่องในผู้เป็นโรคความดันโลหิตสูงและกลุ่มที่มีค่าดัชนีมวลกายมากกว่า 25 ก.ก./ม²