Amivantamab และโรคมะเร็งปอดชนิดเซลล์ไม่เล็ก ระยะแพร่กระจาย

บทคัดย่อ

โรคมะเร็งปอดเป็นหนึ่งในปัญหาสำคัญทางสาธารณสุขในหลายประเทศรวมถึงประเทศไทย โดยโรคมะเร็งปอดชนิดเซลล์ไม่เล็ก เป็นชนิดที่พบได้บ่อยที่สุดในกลุ่มมะเร็งปอด ซึ่งปัจจัยเสี่ยงหลักของคือการสูบบุหรี่ amivantamab เป็น fully human bispecific monoclonal antibody ออกฤทธิ์เฉพาะเจาะจงทั้งต่อ EGFR และ MET บริเวณนอกเซลล์ โดยมีเป้าหมายการออกฤทธิ์ต่อยีนที่มีการกลายพันธุ์ของ EGFR ที่ตำแหน่ง exon 20 insertion (ex20ins) ส่งผลให้เกิดการรบกวนกระบวนการส่งสัญญาณภายในเซลล์ซึ่งมีผลต่อการแบ่งตัวของเซลล์มะเร็ง แนวทางการรักษา คือ การให้ยา amivantamab ขนาด 1,050 มิลลิกรัม ในผู้ป่วยที่มีน้ำหนักตัวน้อยกว่า 80 กิโลกรัม และ 1,400 มิลลิกรัม ในผู้ป่วยที่มีน้ำหนักตัวมากกว่าหรือเท่ากับ 80 กิโลกรัม โดยให้ยาสัปดาห์ละครั้ง นาน 4 สัปดาห์ จากนั้นให้ยาทุก 2 สัปดาห์ จนกว่าผู้ป่วยจะไม่ได้ประสิทธิผลทางคลินิกหรือเกิดอาการข้างเคียงจากการใช้ยาที่ไม่สามารถทนได้ อาการไม่พึงประสงค์ชนิดร้ายแรงที่พบบ่อยที่สุด (อุบัติการณ์ > 2 % ) ได้แก่ ลิ่มเลือดอุดกั้นในปอด ปอดอักเสบหรือเกิดผังผืดที่ปอด หอบเหนื่อย ปวดกล้ามเนื้อและกระดูก กล้ามเนื้ออ่อนแรง อาการข้างเคียงที่พบบ่อยที่สุด (อุบัติการณ์ > 20%) ได้แก่ ผื่น ท้องเสีย ขอบเล็บอักเสบ อ่อนแรง และหายใจลำบาก นอกจากนั้นยังไม่มีความจำเป็นต้องปรับขนาดยา amivantamab ในผู้ป่วยที่มีภาวะการทำงานของไตหรือตับบกพร่องในระดับความรุนแรงน้อยถึงปานกลาง แต่อย่างไรก็ดียังไม่มีการศึกษาในผู้ป่วยที่มีภาวะการทำงานของไตหรือตับบกพร่องระดับความรุนแรงมาก นอกจากนี้การศึกษาส่วนใหญ่ทำในผู้ป่วยสูงอายุ จึงทำให้ไม่พบความแตกต่างในด้านความปลอดภัยและประสิทธิผลของยาเมื่อเทียบกับประชากรที่อายุน้อยกว่า 65 ปี นอกจากนี้ยา amivantamab ยังได้รับการอนุมัติโดยองค์การอาหารและยาในประเทศสหรัฐอเมริกาโดยมีข้อบ่งชี้ให้สามารถใช้เป็นยาแรกในการรักษาผู้ป่วยมะเร็งปอดชนิดNSCLCในระยะลุกลามเฉพาะที่หรือระยะแพร่กระจาย ที่มีการกลายพันธุ์ของ EGFR ที่ตำแหน่ง Ex20ins