Nurse Role in Nursing Care in Response to Breaking Bad News to Cancer Patients

Authors

  • Somporn Panphadung Faculty of Medicine, Songkhlanakarind Hospital, Songkhlanakarind University
  • Wongchan Petpichetchian Faculty of Nursing, Songkhlanakarind University

Keywords:

truth telling, breaking bad news, nurse role, nursing care, cancer patient

Abstract

Cancer is a chronic disease, and its incidence has been increasing continuously. Most cancer patients are hospitalized at an advanced stage. Survival rates have been decreasing in the advanced stage. Treatment guidelines are not expected to result in a cure, but rather help patients sustain a satisfactory quality of life for as long as possible. Cancer, in the minds of most people, is a disease that causes suffering and death in a short time. When patients are diagnosed with cancer, they suffer stress, anxiety, and perceived lack of control, which extends to other family members. Telling the truth about the diagnosis, prognosis, and treatment, is like delivering bad news. It is difficult for medical personnel to tell the truth, because of the anticipated reactions to bad news by patients and their families. Comprehension and acceptance of the truth is complicated and difficult. Therefore, assistance needs to be provided by those who have the knowledge, skills, and experience to help patients and their families. However, telling the truth patients and families about the prognosis and treatment guidelines for the disease, then providing appropriate support, can help patients accept, adapt, and decide on the best treatment options. Patients and families would thus receive assistance according to their needs, to enable them to maintain their normal daily lives and enjoy the best possible quality of life.

References

สถิติสาธารณสุข 2558 สำนักนโยบายและยุทธศาสตร์สำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข. เข้าถึงได้จาก: http://bps.moph.go.th/new_bps/sites/default/files/health_statistic2558.pdf. สบื ค้นเมื่อวันที่ 30 พฤศจิกายน 2560.

นภนิศ รัตนภาสุร. ปัจจัยที่มีผลต่อการล่าช้าในการรักษาของผู้ป่วยมะเร็งเต้านมในศูนย์มะเร็งภาคกลาง. วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหิดล, กรุงเทพมหานคร; 2550.

สมิทธิ์ สร้อยมาดี. อัตราการรอดชีพและปัจจัยพยากรณ์โรคขอผู้ป่วยมะเร็งเต้านมในโรงพยาบาล. วารสารโรคมะเร็ง 2560;37:62-71.

ยุพิน เพียรมงคล, ณัฐวรรณ สุวรรณ. รายงานการวิจัยเรื่องการจัดการกับอาการในผู้ป่วยมะเร็งอวัยวะสืบพันธุ์สตรีที่ได้รับเคมีบำบัด. เชียงใหม่: คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่; 2551.

วีรวัฒน์ พันธ์ครุฑ. บ้านปันรัก. วารสารก้าวใหม่ 2558;8: 8-11.

ยุวนิดา อารามรมย์. ประสบการณ์ของครอบครัวผู้ป่วยวิกฤตและใกล้ตาย. วิทยานิพนธ์ปริญญาพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิตมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์; 2550.

Kubler - Ross E. On Death and Dying. New York: Scribner; 1969.

สุระพร ปุ้ยเจริญ. ความต้องการการบอกความจริงเกี่ยวกบัความเจ็บป่วยของผู้ป่วยมะเร็งในโรงพยาบาลศูนย์ภาคใต้. วิทยานิพนธ์ปริญญาพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์; 2547.

ลักษณา สุวรรณนิล. ความต้องการของผู้ป่วยและผู้ตัดสินใจแทนเกี่ยวกับการแสดงเจตนาล่วงหน้าในการรักษาพยาบาลระยะสุดท้าย. วิทยานิพนธ์ปริญญาพยาบาลศาสตร์มหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์; 2555.

พงศกร เล็งดี, อุฬาร วิเลขา, นิวัตน์ ศรีวิจารย์, สาคร สามดาว, ณัชชา เจริญภัทราวุฒิ. มุมมองของผู้ป่วยโรคมะเร็งต่อการได้รับแจ้งการวินิจฉัยโรค. วารสารโรคมะเร็ง 2552; 29:143-51.

Huang SH, Tang FI, Liu CY, Chen MB, Liang TH, Sheu SJ. Truth-telling to patients' terminal illness: what makes oncology nurses act individually? Eur J Oncol Nurs 2014;18:492-8.

ชิษณุ พันธุ์เจริญ. การสื่อสารทางการแพทย์. ใน: ชิษณุ พันธุ์เจริญ. จรุงจิตร์ งามไพบูลย์. บรรณาธิการ. คู่มือทักษะการสื่อสารด้านบริการทางการแพทย์. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: ธนาเพรส. 2551:1-9.

กัญญาวีร์ สิริโรจนามณี.การแจ้งข่าวร้ายในการดูแลแบบประคับประคอง การทบทวนหลักฐานเชิงประจักษ์. วิทยานิพนธ์ปริญญาพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิตมหาวิทยาลัยเชียงใหม่; 2557.

จุฬาวรรณ สุระกุล, อรัญญา เชาวลิต, ช่อลดา พันธุเสนา, วันดี สุทธรังษี. ประสบการณ์ของผู้ป่วยมะเร็งในการได้รับการบอกความจริงเกี่ยวกับความเจ็บป่วยจากทีมสุขภาพ. สงขลานครินทร์เวชสาร 2545;20:241-9.

Breitbart W, Rosenfeld B, Pessin H, Kaim M, Funesti-Esch J, Galietta M, et al. Depression, hopelessness, and desire for hastened death in terminally ill patients with cancer. JAMA 2000; 284:2907-11.

Kleespies PM, Hughes DH, Gallacher FP. Suicide in the medically and terminally ill: Psychological and ethical considerations. J Clin Psychol 2000;56:1153-71.

Weisman, AD. Coping with cancer. New York: McGraw-Hill; 1979.

ศิริพร ตาละชพี . สถาบนั มะเร็งแห่งชาติ: หน่วยการพยาบาลให้คำปรึกษา. วชิระภูเก็ต.

พีรเทพ รุ่งคุณากร. ชีวิตนี้มีความหมาย. วารสารครุศาสตร์ 254;3:61-7.

ณฤดี กิจทวี. ประสบการณ์ด้านจิตใจของผู้ป่ วยโรคมะเร็งระยะลุกลาม.วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพมหานคร; 2552.

สมพร ปานผดุง. ผลของโปรแกรมการพยาบาลประยุกต์ใช้หลักพุทธธรรมต่อความผาสุกทางจิตวิญญาณของญาติผู้ดูแลผู้ป่วยมะเร็งทางนรีเวชระยะลุกลามในโรงพยาบาล. วิทยานิพนธ์ปริญญาพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์; 2556.

ดุจเดือน เขียวเหลือง. การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้แบบการสะท้อนคิดเพื่อสร้างเสริมความสามารถในการตัดสินใจเชิงจริยธรรมทางการพยาบาลสำหรับนักศึกษาพยาบาล. วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฏีบัณฑิต มหาวิทยาลัยนเรศวร, พิษณุโลก; 2556.

พรศรี แสนปัญญา. ความวิตกกังวลต่อความตาย การมองโลกในแง่ดี ความผาสุกทางจิตวิญญาณ และการปรับตัวต่อความตายของผู้สูงอายุที่ป่วยด้วยโรคเรื้อรังในคลินิกผู้สูงอายุ. วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, กรุงเทพมหานคร; 2553.

วรลักษณ์ เจริญศรี. กระบวนการตัดสินใจของผู้ป่วยมะเร็งระยะสุดท้ายและญาติในการเข้ารับการการรักษาที่สถานบำบัดอโรคยศาล วิทยานิพนธ์ปริญญาสังคมสงเคราะห์ศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัย ธรรมศาสตร์ กรุงเทพมหานคร; 2556.

วรรษมน บูรณรัช. มุมมองเกี่ยวกับภาวะใกล้ตายและความตายของผู้ป่วยโรคร้ายแรงภายใต้การดูแลรักษาแบบประคับประคอง. วิทยานิพนธ์ปริญญาสังคมวิทยามหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพมหานคร; 2556.

อานนท์ วิทยานนท์, จารุรินทร์ ปิตานุพงศ์. กระบวนการของการสื่อสาร. สงขลานครินทร์เวชสาร 2554;29:195-201.

Downloads

Published

2018-09-28

Issue

Section

Review Articles