ผลกระทบของเสียงต่อสมรรถภาพการได้ยินของพนักงาน โรงงานผลิตกระป๋องโลหะ จังหวัดสมุทรปราการ

ผู้แต่ง

  • ขวัญแข หนุนภักดี สาขาอาชีวอนามัยและความปลอดภัย คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์
  • กัญธิชา มะธิมะนัง สาขาอาชีวอนามัยและความปลอดภัย คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์
  • กัญญารัตน์ กัญญาคำ สาขาอาชีวอนามัยและความปลอดภัย คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์
  • วัชราภรณ์ วงศ์สกุลกาญจน์ สาขาอาชีวอนามัยและความปลอดภัย คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์

คำสำคัญ:

สมรรถภาพการได้ยิน, การรับสัมผัสเสียงดัง, โรงงานผลิตกระป๋องโลหะ, อาชีวเวชศาสตร์

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาระดับสมรรถภาพการได้ยินและผลกระทบของเสียงต่อสมรรถภาพการได้ยินของพนักงานโรงงานผลิตกระป๋องโลหะ จังหวัดสมุทรปราการ วิธีการศึกษา : การวิจัยเชิงพรรณนาภาคตัดขวาง ในกลุ่มตัวอย่างจำนวน 189 คนซึ่งเป็นพนักงานโรงงานผลิตกระป๋องโลหะ จังหวัดสมุทรปราการ เก็บตัวอย่างด้วยแบบสอบถาม เครื่องตรวจวัดระดับเสียง และเครื่องตรวจสมรรถภาพการได้ยิน ในการวิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติเชิงพรรณนา และสถิติวิเคราะห์ด้วยโปรแกรมคอมพิวเตอร์สำเร็จรูป ได้แก่ สถิติไคสแควร์ (Chi - Square) ผลการศึกษา: พนักงานส่วนใหญ่มีระดับสมรรถภาพการได้ยินที่ผิดปกติ จำนวน 62 คน โดยเป็นความผิดปกติที่เสียงความถี่ต่ำ (ร้อยละ 59.7) และความผิดปกติที่เสียงความถี่สูง (ร้อยละ 40.3) ซึ่งเมื่อพิจารณาปัจจัยที่ส่งผลต่อสมรรถภาพการได้ยินของพนักงาน พบว่าสามารถแบ่งออกได้เป็น 2 กลุ่ม คือปัจจัยพฤติกรรมเสี่ยงสัมผัสเสียงดังในชีวิตประจำวัน ส่งผลต่อสมรรถภาพการได้ยินที่เสียงความถี่ต่ำ (p-value = 0.022) และปัจจัยอายุการทำงานกับประสบการณ์การทำงานสัมผัสเสียงดัง ส่งผลต่อสมรรถภาพการได้ยินที่เสียงความถี่สูง (p-value < 0.001 และ 0.001 ตามลำดับ) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ สรุป: การศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่าลักษณะของเสียงดังที่พนักงานได้รับสัมผัส ส่งผลต่อความผิดปกติของสมรรถภาพการได้ยินในความถี่ที่แตกต่างกัน โดยเสียงจากเครื่องจักรในโรงงานผลิตกระป๋องโลหะเป็นเสียงที่ทำลายเซลล์รับเสียงที่ความถี่สูง ซึ่งเป็นผลกระทบที่อาจไม่แสดงออกชัดเจนในการใช้ชีวิตประจำวัน และพนักงานจะไม่ทราบถึงผลกระทบต่อสุขภาพนี้หากไม่ได้รับการตรวจสอบโดยใช้เครื่องมือเฉพาะทาง ดังนั้นนายจ้างควรจัดให้มีการตรวจสมรรถภาพการได้ยินด้วยเครื่องวัดสมรรถภาพการได้ยินให้กับพนักงานอยู่เป็นประจำอย่างน้อยปีละ 1 ครั้งตามความเสี่ยง

เอกสารอ้างอิง

WHO. Occupational health and chemical safety – Thailand [Internet]. 2023 [cited 2023 Sep 17]. Available from: https://shorturl.asia/QY9bk

สำนักโรคจากการประกอบอาชีพและสิ่งแวดล้อม. รายงานสถานการณ์โรคและภัยสุขภาพจากการประกอบอาชีพและสิ่งแวดล้อม ปี 2560 [อินเทอร์เน็ต]. 2560 [เข้าถึงเมื่อ 14 ก.ย. 2566]. เข้าถึงได้จาก: https://shorturl.asia/wjpzT

อัถสิทธ์ รัตนารักษ์, มนัสวร อินทรพินทุวัฒน์, กัมปนาท วังแสน, พรพรรณ สกุลคู. สถานการณ์การสูญเสียการได้ยินจากการสัมผัสเสียงดังในการประกอบอาชีพของประเทศไทยและต่างประเทศ. วารสารวิจัยสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น 2560;10(1):1-10.

ชนิดาภา มาตย์บัณฑิต. พฤติกรรมการป้องกันอันตรายจากเสียงของพนักงานในโรงงานอุตสาหกรรมน้ำตาลทราย. วารสารสาธารณสุขและวิทยาศาสตร์สุขภาพ 2561;1(1):17-33.

กระทรวงแรงงาน. กำหนดมาตรฐานในการบริหาร จัดการ และดำเนินการด้านความปลอดภัย อาชีวอนามัยและสภาพแวดล้อมในการทำงานเกี่ยวกับความร้อน แสงสว่าง และเสียง พ.ศ. 2559. กรุงเทพฯ: กระทรวงแรงงาน; 2559.

สมาคมโรคจากการประกอบอาชีพและสิ่งแวดล้อมแห่งประเทศไทย. แนวทางการตรวจและแปลผลสมรรถภาพการได้ยินในงานอาชีวอนามัย [อินเทอร์เน็ต]. 2559 [เข้าถึงเมื่อ 19 พ.ย. 2566]. เข้าถึงได้จาก: https://shorturl.asia/WAmKI

Cronbach L. Coefficient alpha and the internal structure of tests. Psychometrika 1951;16(3):297-334.

จิราพร ประกายรุ้งทอง, สุวัฒนา เกิดม่วง. ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อการสูญเสียการได้ยินจากการทำงานในกลุ่มคนงานในโรงงานอุตสาหกรรมผลิตชิ้นส่วนรถยนต์ จังหวัดสุพรรณบุรี. วารสารการพยาบาลและการดูแลสุขภาพ 2560;35(3):98-108.

Israel P, Alexander M, Bente E, Magna B. Prevalence of noise-induced hearing loss among Tanzanian iron and steel workers: A cross-sectional study. Int J Environ Res Public Health 2019;16(8):1367.

สุกัญญา เหล่าแค, พิชชาพร บุญสูง. เสียง: ผลกระทบต่อสุขภาพ การตรวจวัด ค่ามาตรฐาน และมาตรการป้องกันเสียงดัง. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ 2566;3(2):14-21.

Mirza R, Kirchner DB, Dobie RA, Crawford J. Occupational noise-induced hearing loss. J Occup Environ Med 2018;60(9):498-501.

Chen Y, Zhang M, Qui W, Sun X, Wang X, Dong Y, et al. Prevalence and determinants of noise‐induced hearing loss among workers in the automotive industry in China: A pilot study. J Occup Health 2019;61(1):387-97.

กนกวรรณ อาจแก้ว, สุนิสา ชายเกลี้ยง, วิชัย พฤกษ์ธาราธิกูล. ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการสูญเสียการได้ยินของพนักงานผลิตชิ้นส่วนเครื่องปรับอากาศและอุปกรณ์ทำความเย็น. วารสารวิจัยสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น 2020;14(2):57-68.

ธีระศิษฏ์ เฉินบำรุง, วิทยา พิเชฐวีรชัย, ศิรินทิพย์ ชาญด้วยวิทย์, วนิดา อิณชิต, วันทนี หวานระรื่น. การเกิดร่องและขนาดของร่องที่พบได้จากการตรวจสมรรถภาพการได้ยินประจำปีของพนักงานจากสถานประกอบการ 9 แห่งในจังหวัดระยอง ประเทศไทย. วารสารสาธารณสุข 2561;48(1):33-43.

กระทรวงแรงงาน. ประกาศกรมสวัสดิการและคุ้มครองแรงงาน. หลักเกณฑ์และวิธีการจัดทำโครงการอนุรักษ์การได้ยินในสถานประกอบกิจการ พ.ศ. 2561. กรุงเทพฯ: กระทรวงแรงงาน; 2561.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-08-30

รูปแบบการอ้างอิง

1.
หนุนภักดี ข, มะธิมะนัง ก, กัญญาคำ ก, วงศ์สกุลกาญจน์ ว. ผลกระทบของเสียงต่อสมรรถภาพการได้ยินของพนักงาน โรงงานผลิตกระป๋องโลหะ จังหวัดสมุทรปราการ. JPMAT [อินเทอร์เน็ต]. 30 สิงหาคม 2025 [อ้างถึง 29 ธันวาคม 2025];15(2):264-76. available at: https://he01.tci-thaijo.org/index.php/JPMAT/article/view/278253

ฉบับ

ประเภทบทความ

นิพนธ์ต้นฉบับ