ผลของการออกกำลังกายแบบแอโรบิกชนิดแรงกระแทกต่ำต่อความกลัวการหกล้ม การทรงตัว และคุณภาพชีวิตด้านสุขภาพในผู้สูงอายุ

ผู้แต่ง

  • ปัทมา เซ้งอาศัย สาขาวิชาพลศึกษาและนันทนาการ คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ
  • ชาญชัย เจริญพงศ์สุนทร ภาควิชาอายุรศาสตร์ คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
  • ดิษฐพล มั่นธรรม สาขาวิชาคณิตศาสตร์ คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีมหาวิทยาลัย เทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิและผู้ประพันธ์บรรณกิจ

คำสำคัญ:

การออกกำลังกาย, แอโรบิก, แรงกระแทกต่ำ, ผู้สูงอายุ, การล้ม

บทคัดย่อ

อายุที่เพิ่มขึ้นทำให้ร่างกายเกิดการเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยา โดยเฉพาะระบบกระดูกและกล้ามเนื้อ ทำให้ส่งผลต่อการหกล้มและปัญหาการทรงตัว การล้มในผู้สูงอายุจะส่งผลต่อคุณภาพชีวิตที่ลดลง การออกกำลังกายเป็นวิธีการที่ช่วยเสริมสร้างสุขภาพและลดปัญหาความเสี่ยงของการล้มได้ การออกกำลังกายแบบแอโรบิกชนิดที่มีแรงกระแทกต่ำเหมาะกับผู้สูงอายุ และส่งผลให้มีการเพิ่มความแข็งแรงของร่างกาย ความยืดหยุ่น และการทรงตัวที่ดีขึ้น อย่างไรก็ตามยังไม่มีข้อมูลงานวิจัยการศึกษารูปแบบการออกกำลังกายแบบนี้และผลต่อความเสี่ยงในการล้ม ในกลุ่มผู้สูงอายุ งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาและเปรียบเทียบผลของโปรแกรมการออกกำลังกายแบบแอโรบิกชนิดที่มีแรงกระแทกต่ำต่อการทรงตัว ความกลัวการล้มและคุณภาพชีวิตด้านสุขภาพ ในผู้สูงอายุ การวิจัยรูปแบบเชิงทดลองโดยวัดคะแนนก่อนและหลังเข้าโปรแกรมการออกกำลังกายที่ 12 สัปดาห์ และใช้เครื่องมือ คือ เครื่องมือประเมินการหกล้มฉบับภาษาไทย (Thai-FES-I) แบบสอบถามการทรงตัว (Berg-Balance scale) และแบบสอบถามคุณภาพชีวิตด้านสุขภาพ (EQ-5D-5L) วิเคราะห์ข้อมูลเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยโดยการทดสอบ pair t-test ระหว่างก่อนและหลังเข้าร่วมโปรแกรมการออกกำลังกาย

          การศึกษากลุ่มตัวอย่างจำนวน 46 คน ประชากรในกลุ่มตัวอย่างเป็นเพศหญิงทั้งหมด โดยมีอายุเฉลี่ยเท่ากับ 62.45±3.51 ปี และ มีค่าดัชนีมวลกายเฉลี่ย (BMI) เท่ากับ 24.74±3.69 วัตถุประสงค์ของการวิจัยเรื่อง การเปรียบเทียบคะแนนประเมินอาการกลัวการหกล้ม คะแนนการทรงตัว และคะแนนคุณภาพชีวิตด้านสุขภาพ ของผู้สูงอายุก่อนและหลังได้รับโปรแกรมการออกกำลังกายแบบแอโรบิกชนิดที่มีแรงกระแทกต่ำ พบว่ามีค่าคะแนนที่ดีขึ้นในทุกด้าน ได้แก่ คะแนนประเมินอาการกลัวการหกล้มที่ลดลง คะแนนการทรงตัวที่ดีขึ้น รวมไปถึงคะแนนคุณภาพชีวิตด้านสุขภาพที่ดีขึ้น แตกต่างกันก่อนและหลังอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P-value เท่ากับ <0.001, 0.027 และ 0.013) ตามลำดับ จากผลการวิจัย สามารถสรุปผลได้ว่า การออกกำลังกายด้วยโปรแกรมการออกกำลังกายแบบแอโรบิกชนิดที่มีแรงกระแทกต่ำสำหรับผู้สูงอายุ เป็นการออกกกำลังกายอีกรูปแบบที่มีผลต่อการทรงตัว การลดลงของอาการกลัวการหกล้ม และเพิ่มคุณภาพชีวิตได้

เอกสารอ้างอิง

Webb RC, Inscho EW. Age-related changes in the cardiovascular system. In: Prisant LM, editor. Hypertension in the elderly. Totowa (NJ): Humana Press; 2005. p.11-21.

โสภาพรรณ รัตนัย. คู่มือดูแลผู้สูงอายุ : Elder care manual. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แสงดาว; 2555.

Salzman B. Gait and balance disorders in older adults. Am Fam Physician 2010;82(1):61-8.

Bhanusali H, Vardhan V, Palekar T, Khandare S. Comparative study on the effect of square stepping exercises versus balance training exercises on fear of fall and balance in elderly population. Int J Physiother Res 2015;4(1):1352-9.

Teeranut Harnirattisai, Borwarnluck Thongtawee, Parinya Raetong. The effects of a physical activity program for fall prevention among Thai Older Adults. Pacific Rim Int J Nurs Res 2015;19(1):4-18.

El Haber N, Erbas B, Hill KD, Wark JD. Relationship between age and measures of balance, strength and gait: Linear and non-linear analyses. Clin Sci (Lond) 2008;114(12):719-27.

สมนึก กุลสถิตพร. กายภาพบำบัดในผู้สูงอายุ. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์ออฟเซ็ท เพรส, 2549.

เขมภัค เจริญสุขศิริ, นุศราพร แซ่ลิ้ม, หรรษกร สาระพันธุ์, ธัญญาลักษณ์ พรมสุข. ผลของการออกกำลังกายแบบก้าวตามตารางกับการฝึกการทรงตัวที่มีต่อการทรงตัวและคุณภาพชีวิตด้านสุขภาพในผู้สูงอายุไทย. วารสารวิจัยทางวิทยาศาสตร์สุขภาพ 2561;12(2):98-107.

พรศิริ พฤกษะศรี, วิภาวี คงอินทร์, ปิยะนุช จิตตนูนท์. ผลของโปรแกรมการออกกำลังกายด้วยลีลาศต่อการทรงตัวของผู้สูงอายุที่มีความเสี่ยงต่อการหกล้ม. สงขลานครินทร์เวชสาร 2551;26(4):323-33.

Adler PA, Roberts BL. The use of Tai Chi to improve health in older adults. Orthop Nurs 2006;25(2):122-6.

ยุพา จิ๋วพัฒนกุล, อุบลวรรณา เรือนทองดี, ฐิติรัตน์ ทับแก้ว. ผลของโปรแกรมการออกกำลังกายโดยการแกว่งแขนร่วมกับครอบครัวต่อพฤติกรรมการออกกำลังกายของผู้สูงอายุโรคความดันโลหิตสูงชนิดไม่ทราบสาเหตุ. วารสารพยาบาลศาสตร์ 2555;30(2):46-57.

มยุรี ถนอมสุข, ศุภวรรณ วงศ์สร้างทรัพย์, สมบุญ ศิลป์รุ่งธรรม, สุมิตร สุวรรณ, สุพรทิพย์ พูพะเนียด. การสร้างต้นแบบการออกกำลังกายสำหรับผู้สูงอายุอำเภอกำแพงแสน. นครปฐม: คณะศึกษาศาสตร์และพัฒนศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน; 2558.

Tse AC, Wong TW, Lee PH. Effect of Low-intensity exercise on physical and cognitive health in older adults: a systematic review. Sports Med Open 2015;1(1):37.

ลัดดา เถียมวงศ์. การทดสอบคุณสมบัติของเครื่องมือประเมินอาการกลัวหกล้มในผู้สูงอายุไทย. สงขลานครินทร์เวชสาร. 2554; 29(6): 277-87.

Lusardi MM, Pellecchia GL, Schulman M. Functional performance in community living older adults. J Geriatr Phys Ther 2003;26:14-22.

Juntana Pattanaphesaj. Health-related quality of life measure (EQ-5D-5L): measurement property testing and its preference-based score in Thai population [Doctoral dissertation]. Bangkok: Mahidol University; 2014.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2022-05-18

รูปแบบการอ้างอิง

1.
เซ้งอาศัย ป, เจริญพงศ์สุนทร ช, มั่นธรรม ด. ผลของการออกกำลังกายแบบแอโรบิกชนิดแรงกระแทกต่ำต่อความกลัวการหกล้ม การทรงตัว และคุณภาพชีวิตด้านสุขภาพในผู้สูงอายุ. JPMAT [อินเทอร์เน็ต]. 18 พฤษภาคม 2022 [อ้างถึง 27 ธันวาคม 2025];12(1):14-23. available at: https://he01.tci-thaijo.org/index.php/JPMAT/article/view/254803

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย