คุณภาพชีวิตของผู้ป่วยโรคเบาหวานที่มารับบริการ ณ สถานบริการสุขภาพปฐมภูมิที่ โรงพยาบาลพระมงกุฎเกล้า

บทคัดย่อ

หลักการและวัตถุประสงค์ : โรคเบาหวานเป็นโรคไม่ติดต่อเรื้อรังที่เป็นปัญหาสาธารณสุขที่สำคัญของทั่วโลก  โรคเบาหวานนอกจากจะเป็นสาเหตุการตายอันดับต้นๆของประชากรโลกแล้ว ยังก่อให้เกิดปัญหาด้านสังคมและเศรษฐกิจอีกด้วย นอกเหนือจากผลกระทบด้านสุขภาพร่างกายแล้ว โรคเบาหวานยังส่งผลให้เกิดปัญหาด้านจิตใจ ครอบครัวและสังคม รวมถึงคุณภาพชีวิต การศึกษานี้ผู้วิจัยมุ่งหวังที่จะศึกษาระดับคุณภาพชีวิตและปัจจัยที่เกี่ยวข้องในผู้ป่วยเบาหวานในสถานบริการสุขภาพปฐมภูมิที่โรงพยาบาลพระมงกุฎเกล้า ซึ่งเป็นโรงพยาบาลตติยภูมิแห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานคร ประเทศไทย

วัสดุและวิธีการ: เป็นการศึกษาเชิงพรรณนาแบบตัดขวาง ( Cross-sectional descriptive study ) เก็บข้อมูล ผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 ที่มารับบริการที่สถานบริการสุขภาพปฐมภูมิที่โรงพยาบาลพระมงกุฎเกล้าตั้งแต่วันที่ 1 มิ.ย. 2564 ถึง 30 ก.ย. 2564 จำนวน 120 คน เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาประกอบด้วย 1) แบบสอบถามข้อมูลทั่วไปของผู้เข้าร่วมวิจัย 2) แบบสอบถามข้อมูลสุขภาพ และ พฤติกรรมสุขภาพของผู้เข้าร่วมวิจัย 3) เครื่องชี้วัดระดับคุณภาพชีวิตขององค์การอนามัยโลกชุดย่อ ฉบับภาษาไทย(WHOQOL – BREF – THAI) เพื่อประเมินระดับคุณภาพชีวิต วิเคราะห์ข้อมูลพื้นฐานด้วยสถิติเชิงพรรณนา และวิเคราะห์หาความสัมพันธ์ด้วยสถิติ Multiple logistic regression.

ผลการวิจัย : ในการศึกษานี้ได้ศึกษาผู้ป่วยเบาหวาน 120 คน โดยมีอายุเฉลี่ย 58 ปี และเป็นผู้หญิง ร้อยละ50.8 พบว่ากลุ่มตัวอย่างมีคุณภาพชีวิตที่ดี ร้อยละ 50 และไม่มีผู้ที่มีคุณภาพชีวิตไม่ดี เมื่อวิเคราะห์หาความสัมพันธ์จากปัจจัยต่าง ๆ พบว่า การออกกำลังกายสัปดาห์ละ 3 วันขึ้นไปมีผลให้มีคุณภาพชีวิตที่ดีอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p-value < 0.001)

สรุปผลการวิจัย : ในการศึกษานี้พบว่า 1 ใน 2 ของผู้ป่วยเบาหวานที่มารักษาที่สถานบริการสุขภาพปฐมภูมิโรงพยาบาลพระมงกุฎเกล้ามีคุณภาพชีวิตที่ดี และปัจจัยที่ส่งผลให้คุณภาพชีวิตโดยภาพรวมของผู้ป่วยเบาหวานดีขึ้น คือการออกกำลังกายมากกว่าสัปดาห์ละ 3 วันขึ้นไป