สมรรถนะของแพทย์อาชีวเวชศาสตร์ในด้านการดูแลทางคลินิกในผู้ที่ได้รับผลกระทบ ทางรังสีจากการปฏิบัติงาน : กรณีศึกษาในสถาบันวิจัยแสงซินโครตรอนในประเทศไทย

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีจุดประสงค์เพื่อศึกษาปัญหาในการดูแลสุขภาพของผู้ที่สัมผัสรังสีในสถาบันวิจัยแสงซินโครตรอนในประเทศไทย และเพื่อพัฒนาสมรรถนะของแพทย์อาชีวเวชศาสตร์ในด้านการดูแลทางคลินิกในผู้ที่ได้รับผลกระทบทางรังสีโดยใช้เทคนิคเดลฟาย (Delphi Technique) กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ที่ได้รับอุบัติเหตุจากการสัมผัสรังสีจากการผลิต 2 ราย ผู้บริหารด้านความปลอดภัยของสถาบัน 1 ราย ซึ่งได้ข้อมูลจากการสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง และแพทย์อาชีวเวชศาสตร์ 15 ราย การวิเคราะห์ผลข้อคำตอบจากแบบสอบถามความสอดคล้อง ใช้ค่ามัธยฐาน (Median) และพิสัยระหว่างควอไทล์ (Interquartile Range) ผลการวิจัยพบว่า ปัญหาในการดูแลสุขภาพในผู้ที่สัมผัสรังสี ด้านกระบวนการทำงานเกิดจากความประมาท ด้านกระบวนการรักษาของแพทย์เกิดจากแผลจากการสัมผัสรังสีหายช้ากว่าแผลอื่นๆ แพทย์มีความรู้ในด้านการดูแลผู้ป่วยจากการสัมผัสรังสีไม่เพียงพอ และการรักษาแผลจากการสัมผัสรังสีใช้แพทย์หลายสาขาในการร่วมดูแลรักษา และด้านจิตใจ อารมณ์ และสังคมเศรษฐกิจเกิดจากผู้ป่วยรู้สึกสูญเสียภาพลักษณ์และขาดความเชื่อมั่นในการรักษาของแพทย์บางสาขา และผู้ป่วยมีความวิตกกังวลต่ออุปสรรคในการใช้อวัยวะของร่างกายในการทำงาน ส่วนผลการแสดงความคิดเห็นของกลุ่มผู้เชี่ยวชาญทั้ง 15 คน ได้แสดงประเด็นที่สำคัญให้เห็นทั้งหมด 8 องค์ประกอบ และ 45 ข้อย่อย โดยในแนวทางของสมรรถนะของแพทย์อาชีวเวชศาสตร์ในด้านการดูแลทางคลินิกพบว่า ผู้เชี่ยวชาญมีความคิดเห็นอยู่ในระดับมากถึงมากที่สุด (ค่ามัธยฐาน = 5 และพิสัยระหว่างควอไทล์ = 2) ซึ่งจากภาพรวมทั้งหมด ผู้เชี่ยวชาญมีความคิดเห็นไปในแนวทางสอดคล้องกัน จึงถือว่าข้อมูลอยู่ในเกณฑ์ที่ยอมรับได้