การกลับเข้าทำงานและปัจจัยที่เกี่ยวข้องของผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองตีบ ในโรงพยาบาลนพรัตนราชธานี

บทคัดย่อ

โรคหลอดเลือดสมอง เป็นปัญหาสาธารณสุขที่สำคัญ และยังเป็นโรคที่สามารถเกิดได้กับประชากรทุกเพศและทุกวัย อัตราอุบัติการณ์ของโรคหลอดเลือดสมองในประเทศไทยเพิ่มขึ้นจาก 38.6 คนต่อประชากรแสนคน ในปี พ.ศ. 2556 เป็น 43.5 คนต่อประชากรแสนคนในปี พ.ศ. 2560 ผู้ป่วยโรคนี้จะได้รับผลกระทบทั้งทางด้านร่างกาย จิตใจ และสังคม ดังนั้นหากผู้ป่วยสามารถกลับเข้าทำงานจะช่วยลดผลกระทบทั้งต่อตัวผู้ป่วย ครอบครัว และเศรษฐกิจได้ การศึกษานี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อหาสัดส่วนการกลับเข้าทำงานและปัจจัยที่สัมพันธ์กับการกลับเข้าทำงานในผู้ป่วยที่เจ็บป่วยด้วยโรคหลอดเลือดสมองตีบและมาเข้ารักษาในโรงพยาบาลที่โรงพยาบาลนพรัตนราชธานีตั้งแต่ 1 มกราคม พ.ศ. 2561 – 31 ธันวาคม พ.ศ. 2561 โดยกลุ่มตัวอย่างที่เข้าร่วมวิจัยมีจำนวนทั้งสิ้น 114 คน งานวิจัยนี้เป็นการศึกษาเชิงพรรณนาแบบภาคตัดขวาง ซึ่งเก็บข้อมูลจากเวชระเบียนและการโทรศัพท์สอบถาม พบว่า การกลับเข้าทำงานของผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองตีบในระยะเวลา 12 เดือน มีจำนวนทั้งสิ้น 84 คน (ร้อยละ 73.7) โดยส่วนมากสามารถกลับเข้าทำงานเดิมได้ และส่วนมากกลับเข้าทำงานที่ระยะเวลา 30 วัน  และจากการวิเคราะห์ความถดถอยลอจิสติก เพื่อควบคุมตัวแปรกวน พบว่า กลุ่มตัวอย่างที่มีสมรรถภาพก่อนออกจากโรงพยาบาลเป็นภาวะที่มีทุพพลภาพต่ำ (Independent) สามารถกลับเข้าทำงานได้เป็น 9.34 เท่า (95% CI = 1.91-45.81) เมื่อเทียบกับกลุ่มที่มีภาวะทุพพลภาพมาก (Dependent) และ NIHSS score ระดับ Mild stroke และ Mild to moderate stroke สามารถกลับเข้าทำงานได้เป็น 49.35 เท่า (95% CI = 22.80-870.42) และ 27.72 เท่า (95% CI = 1.80-425.76) ตามลำดับเมื่อเทียบกับกลุ่ม Severe to very severe stroke ส่วนปัจจัยอื่น เช่น ลักษณะการประกอบอาชีพพนักงานในสำนักงาน และรายได้จากการประกอบอาชีพมากกว่า 20,000 บาทเป็นปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการกลับเข้าทำงานมากขึ้น แต่ไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ ดังนั้น ปัจจัยด้านบุคคล ด้านการรักษา และด้านการทำงานมีความสัมพันธ์กับการกลับเข้าทำงาน จึงควรคำนึงถึงปัจจัยเหล่านี้เพื่อสนับสนุนให้ผู้ป่วยสามารถการกลับเข้าทำงานได้อย่างเหมาะสม